O mércores de Cinsa OS FARANDULOS de ARANGA queimaban o “moneco” e os compoñentes da mascarada cantaban coplas coma esta:

Adiós, martiños de Antroido

Adiós,meu queridiño

que hasta domingo de Pascua

non unto máis o fuciño.

Martes de Antroido,

come nun coiro

que en sete senanas

non comerás noutro.

Adiós,martes de Antroido

que para min fuches un gandulo

por catro días de chea

sete semanas de axuno.

Adiós,meu Antroido

Adiós,meu antroidiño

hasta o domingo de Pascua

non che como máis touciño.

O mércores de Cinsa, en BERGONDO construían un féretro e nel metían un home disfrazado de choqueiro. No Campo da Senra queimábase o antroido cantando coplas coma esta:

Os “ ZARRALLEIROS” de CESURAS percorrían as aldeas montados a cabalo. Construían un antroido de palla e vestíano con roupas vellas. Os acompañantes tocaban pandeiretas e cunchas. Cantaban coplas coma esta:

Este pandeiro que toca

elle de coiro de ovella

inda onte pacía herbas

e hoxe toca que rabea.

Os FARANDULOS de IRIXOA nos seus apropósitos, trataban

temas locais que sucederan no ano, coma este:

O Carballido de Bris

ordenou de ir a Habana

e no medio do camiño

borróuselle a gana.

Máis valente foi o seu sogro

que emprendeu o seu camiño

Dios queira que d´hoxe nun ano

no no traian de bagaxe.

En OZA DOS RIOS, no enterro do Antroido pronunciábanse as “VEXIGUADAS” que trataban os problemas entre veciños,os abusos das autoridades, acontecementos do ano ou queixas de amoríos , coma esta:

Vaite, neniña,

Vente,neniña

¿ que queres?

As catro vacas,

unha burriña

e mil pesetiñas.

¡Ai!

Ese é un bon dote

dunha neniña.

A miña Madalena

cando vai á vila

coas súas prejuntas

e as súas reprejuntas

ela e maila noite

sempre veñen xuntas.

Por que non lle compras

a Barral unha vaca?

Eu a Barral non lle compro

porque ten nove fillas

e menos vacas.

En PADERNE ao chegar as carrozas ao Consistorio trataban o sucedido

no ano ou as desavenencias entre veciños, coma estas:

Ata SADA chegaban comparsas de Betanzos, Bergondo,

Oleiros e Iñás e cantaban:

Betanceiros,que pedindes

maldigo,pedimos nada

que hai un refrán que di

suba o pan e baixe a caña,

Para comer e beber

non fan falla lambós

o quen queira larpeiros

en Betanzos os hai bos.

Pobres betanceiros,que vai ser de nós

hai que revirarse contra eses lambós

son catro señores que ten Betanzos aquí

despois que están cheos escapan pa Madrí.

COPLAS DUN ENTERRO DO ANTROIDO EN BETANZOS NO ANO 1984

Na bisbarra das Mariñas

causa espanto á poboación,

tanto edificio en ruinas,

que ten a Administración.

Entre filtracións e derrumbes,

os tellados están caendo,

nos sobrados non te tumbes,

que todo está podrecendo.

Vexan cantos desperdicios,

no patrimonio nacional,

cada un dos edificios,

supón un gran capital.

Xa nos dixo un paxariño,

que esto é culpa dos de antes,

que deixaron no camiño

moitos pufos e mangantes.

COMIDAS TÍPICAS DO ANTROIDO DAS MARIÑAS

LACÓN CACHOLA

Mmmmmm,que

rrrricas…