Post on 11-Jan-2016
description
Henrique MonteagudoUniversidade de Santiago de Compostela
Glotopolítica: Campo de estudos lingua/poder
Política Lingüística: Regulación política da diversidade lingüística Language politics Language policy Lexitimación
Planificación Lingüística: Quen?, que?, como?, para que?
A política lingüística é un elemento regulador das relacións entre as transformacións sociais amplas e os seus efectos sobre as linguas.
Constitúe un mecanismo de control social, participación e debate das dinámicas que afectan á evolución das linguas, evitando efectos derivados indesexados destas.
Como proceso: defensa e promoción dun idioma ameazado
Como obxectivo / ideal: situación lingüística ‘normal’ > modelos
Norma: normal descritivo (frecuencia) / prescritivo (regra) \\ anormal infrecuente / incorrecto
Concepción minimalista (individualismo): o/a falante non atopa problemas para desenvolverse nesa lingua.
Concepción maximalista (estato-nacionalismo): monolingüismo social (territorio (país / estado) e falantes monolingües).
Concepción ecolingüística: institucionalización. O uso da lingua é esperable, de rutina na totalidade das situacións de comunicación, ao menos nas máis frecuentes e significativas.
Produción e reprodución da comunidade lingüística Produción e reprodución da lingua
1. Punto de vista da comunidade lingüística Condicións para a produción da comunidade lingüística:
(auto-)recoñecemento, igualdade, promoción. Condicións para a reprodución da comunidade
lingüística: uso exclusivo / preferente / suficiente da lingua en dominios clave da comunicación social (administracións e servizos ao público, sistema educativo, media, traballo, lecer).
2. Punto de vista da lingua Condicións para a produción da lingua: recoñecemento,
estandarización, diversificación discursiva - estilística Condicións para a reprodución da lingua: difusión,
aprendizaxe informal e formal, transmisión interxeneracional
Punto de vista dos/as falantes Garantía de interacción rotinaria (i. e., sen
custo ou esforzo extra nin estrés engadido) na súa propia lingua nos contextos de comunicación máis relevantes. En particular, no sistema educativo, no ámbito laboral, nos servizos ao público das administracións e das empresas privadas, e mais no acceso ao consumo, á información e aos produtos/ actividades de lecer.
FORMA FUNCIÓN
SOCIEDADE
Selección Expansión funcional
LINGUACodificación normativa1.Grafización2.Gramaticalización3.Lexicalización
Diversificación estilística
“Nas relacións lingua/sociedade, a forma segue á función”
Gradación e concreción de obxectivos: Grupos meta
Novos usuarios: Aprendizaxe da lingua Falantes tradicionais: Aprendizaxe do
estándar, variedade escrita Elaboración de materiais de apoio:
Ensino regular/reciclaxe adultos
ELABORACIÓN
ADOPCIÓN ACEPTACIÓN
DIFUSIÓN
Principios legais Persoal Territorial
Obxectivos Recuperación/promoción dunha lingua
ameazada Conservación/estabilización status quo Fagocitación: Substitución e asimilación
Voluntaria
Acoutada
Universal
Asistida INTENSIVA Indemnizatoria
Non asistida
Permisiva Diferencial
EXTENSIVA
Diagnóstico: Definición do problema Debate público Participación expertos
Análise DAFO:
Procedemento DELPHI: Focalización progresiva
Negativo Afirmativo
Situación Feblezas Fortalezas
Previsión Ameazas Oportunidades
Transmisión da lingua, uso e coñecemento Usos institucionais: Administracións,
ensino, medios de comunicación, produción cultural…
Actitudes, opinión pública, expectativas Fontes de datos:
Censos de poboación e vivenda Inquéritos globais: MSG-91, IGE-03, IGE-08 Enquisas parciais: CIS-93, CIS-98,RAG-04, CCG-09 Índices: Observatorio da Lingua Galega Traballos avaliativos: USC-10 Traballos cualitativos: Actitudes da mocidade…
Planificación: 1.Respaldada política e legalmente 2. Asesorada por expertos 3. Participativa e dialogada 4. Aberta e transparente 5. Flexible, adaptable e reaxustable
Toma de decisións:
O proceso é tan importante coma o produto
Prioridades: Obxectivos xerarquizados Secuencia, encadeamento e gradualidade:
Obxectivos temporalizados, facilidade de avaliación (axuste do proceso sobre a marcha)
Sectores: Obxectivos sectorializados Perspectiva sistémica: Ecolingüística Creación dun horizonte global : Fomentar e
aproveitar sinerxias Asegurar avances graduais (concreción de
obxectivos/detección de problemas)
Medios: Humanos: Formación do persoal, condicións
laborais. Institucionais: Organismos centrais
planificadores, unidades de traballo (situación no organigrama), orientación, consulta e coordinación, asesoramento e avaliación
Económicos: Orzamentos Normativos: Leis, decretos, regulamentos,
ordenanzas…
INPUT: Recursos investidos IMPLEMENTACIÓN: ‘Caixa negra’
(Dinámicas descendentes, ascendentes, laterais)
OUTPUT: Produto (accións, actividades…) OUTCOME: Resultado (‘variación
experimentada pola situación por efecto da intervención planificadora’)
Coñecemento da realidade: reinicio do ciclo
Medición da variación producida pola intervención planificadora: Comparanza Valora os resultados, non os produtos Á luz dos resultados, valora o conxunto do
proceso Factores coadxuvantes Factores entorpecedores
Reaxuste de obxectivos, medios, previsións, métodos: Reinicio do ciclo
Optimización: Dada unha cantidade de recursos>o mellor
resultado Dados os obxectivos> conseguilos ao menor custo
posible