05229004 Textos Para Clases Teóricas I

download 05229004 Textos Para Clases Teóricas I

of 4

Transcript of 05229004 Textos Para Clases Teóricas I

  • 8/18/2019 05229004 Textos Para Clases Teóricas I

    1/4

    1

    FFyL-UBA

    Departamento de Lenguas y Literaturas Clásicas

    Lengua y Cultura Latina II

    Cátedra “B”: Prof. Mariana S. Ventura

    Primer cuatrimestre de 2015 

    TEXTOS PARA LAS CLASES TEÓRICAS

    Unidad 2.1: El canon literario latino

    a) Géneros no canónicos: selección de epigramas: 

    1) Corpus inscriptionum Latinarum , VI 35887 (Courtney 59): epitafio de Mus, hallado

    en Roma:

    Cara meis vixi, virgo vitam reddidi.Mortua hic ego sum et sum cinis, is cinis terra est;

    sin est terra dea, ego sum dea, mortua non sum.

    Rogo te, hospes, noli ossa mea violare*.

    Mus vixit annos XIII.

    * Te ruego, visitante, no profanes mis huesos. 

    2) Corpus inscriptionum Latinarum , VI 26011 (Courtney 182): epitafio de Scita,

    hallado en Roma:

    Scita hic sita est.

    Papilio volitans texto religatus aranei est.

    Illi praeda repens, huic data mors subita est.

    3) Corpus inscriptionum Latinarum , III 12274c (Courtney 170b): inscripción sobre

    una cuchara, hallada en Gallipoli (Turquía):

    Balnea, vina, Venus faciunt properantia fata.

    θύων τήρι τὴν κήλην σου*. 

    * Al hacer sacrificios, cuida tu ingle.

    4) Corpus inscriptionum Latinarum , IV 4957 (Courtney 73): inscripción hallada en

    una posada de Pompeya: 

    Miximus in lecto; fateor, peccavimus, hospes.

    Si dices “quare?”, nulla matella fuit. 

    5) Corpus inscriptionum Latinarum , IV 1516 (Courtney 94a): inscripción hallada en

    una posada de Pompeya:

    Hic ego nunc futui formosam forma puellamlaudatam a multis. Sed lutus intus erat.

    1/4

    05/229/004 - 4 cop.

    (Latín II)

  • 8/18/2019 05229004 Textos Para Clases Teóricas I

    2/4

    2

    6) Marco Valerio Marcial, Epigrammata , 14: Apophoreta , 21 (adaptación): epigrama

    correspondiente a una cartuchera: 

    Graphiarium

    Haec tibi erunt armata suo graphiaria ferro:

    si puero donas, non leve munus erit.

    7) Gayo Valerio Catulo, Carmina , 101 (selección): lamento por la muerte de su

    hermano:

    Multas per gentes et multa per aequora vectus

    advenio has miseras, frater, ad inferias.

    [...]

    Quandoquidem fortuna mihi tete abstulit ipsum,

    heu miser indigne frater adempte mihi,

    nunc tamen interea haec [...]

    accipe fraterno multum manantia fletu

    atque in perpetuum, frater, ave atque vale!

    8) Marco Valerio Marcial, Epigrammata , 6.28 (adaptación): epitafio del liberto

    Glaucias:

    Libertus Melioris ille notus

    cecidit, tota Roma dolente.

    Cari deliciae breves patroni,

    hoc sub marmore Glaucias humatus,

    iuncto Flaminiae sepulchro, iacet.

    Castus moribus, integer pudore,

    velox ingenio, decore felix.

    Bis senis modo messibus peractis,

    vix unum puer applicabat annum.

    Qui fles talia, nil fleas, viator*.

    * Tú que lloras por esto, viajero, no llores nada más. 

    9) Marco Valerio Marcial, Epigrammata , 1.61.1-2 y 5-12:  Marcial aspira a dar gloriaa su tierra, como otros poetas consagrados:

    Verona docti sillybos amat vatis,

    Marone felix Mantua est.

    [...]

    Apollodoro plaudit imbrifer Nilus,

    Nasone Paeligni sonant, 

    duosque Senecas unicumque Lucanum

    facunda loquitur Corduba, 

    gaudent iocosae Canio suo Gades,Emerita Deciano meo;

    2/4

  • 8/18/2019 05229004 Textos Para Clases Teóricas I

    3/4

    3

    te, Liciniane, gloriabitur nostra

    nec me tacebit Bilbilis. 

    3/4

  • 8/18/2019 05229004 Textos Para Clases Teóricas I

    4/4

    4

    b) Géneros canónicos: definición de poesía épica:

    Diomedes, De poematibus (Keil, Grammatici Latini , I, pp. 483-484, adaptación):

    Epos dicitur Graece carmine hexametro divinarum rerum et heroicarum

    humanarumque comprehensio, quod a Graecis ita definitum est: ἔπος ἐστὶν

    περιοχὴ θείων τε καὶ   ἡρωϊκῶν καὶ  ἀνθρωπίνων πραγμάτων1

    . Epos Latinumprimus digne scripsit is, qui res Romanorum decem et octo complexus est libris,

    qui et “Annales”  inscribuntur, quod singulorum fere annorum actus continent ,

    sicut publici annales, quos pontifices scribaeque conficiunt, vel “Romani” , quod

    Romanorum res gestas declarant. Epos autem appellatur, ut Graecis placet,

    παρὰ  τὸ  ἕπεσθαι ἐν αὐτῷ  τὰ  ἑξῆς μέρη τοῖς πρώτοις2. Praecipue vero

    hexameter versus epos dicitur, quoniam quidem hoc versu verba responsi in

    mutuam consequentiam primus deus vates comprehendit. Unde postea abusive

    verbum et solutae orationis ipsa scriptura consequens ab aliis epos dictum est.

    Rapsodia dicitur Graeceποιήσεως

     μέρος

    3 , aliqua particula discreta atque

    divulsa; dicta est  παρὰ  τὸ  ῥάπτειν4 , quod versus in unum volumen velut

    consuuntur  et comprehenduntur , vel quod olim partes Homerici carminis in

    theatralibus circulis cum baculo, id est virga, pronuntiabant qui ab eodem

    Homero dicti sunt Homeristae.

    1 “El epos es el desarrollo de asuntos divinos, heroicos y humanos.” 2 “Porque en el mismo se siguen las partes de un argumento desde el principio.” 3 “Parte del poema.” 4 “Por la acción de coser.” 

    c) El canon literario:

    Marco Fabio Quintiliano, Institutiones oratoriae , 10. 13, 19-20, 24-26, 45, 56-58

    (adaptación):

    Nobis ubertatem ac divitias verborum dabit lectio.

    Ut cibos mansos ac prope liquefactos demittimus, ita lectio non cruda sed

    multa iteratione mollita et velut confecta memoriae imitationique tradetur.

    Ac diu optimus quisque legendus est. Nec per partes modo scrutanda

    sunt omnia, sed perlectus liber utique ex integro resumendus est.

    Non omnia, quae optimi auctores dixerunt, utique perfecta sunt. Nam et

    labuntur aliquando et oneri cedunt et indulgent ingeniorum suorum voluptati.

    Modesto tamen et circumspecto iudicio de tantis viris mihi pronuntiandum est.

    Fateor: multi alii legendi sunt, qui a me non nominabuntur. Sed nunc

    genera ipsa lectionum, quae praecipue oratoribus conveniunt, persequar.

    Audire videor undique grammaticos congerentes nomina plurimorum

    poetarum. Nec sane quisquam est tam remotus a cognitione eorum: indicem

    certe ex bibliotheca sumptum transferre in librum meum possum. Nec ignoro

    igitur quos transeo nec utique damno. Sed ad illos, iam perfectis constitutisque

    viribus, revertere licebit.

    4/4