Érase unha vez unha nena.Un día perdeuse no bosque e veu un esquío, que lle dixo: que che pasa nena? Chámome Marta –dixo a nena entre saloucos. Encantado, que nome mais bonito! Eu chámome Catiuscas queres unhas castañas? – Non grazas, dixo secando as bágoas, - de acordo. Eu sei gardar un segredo, cóntame o que che pasa a ver se che podo axudar – dixo ”Catiuscas”. De acordo -dixo Marta,pero antes cóntame o teu. Ooo, o memeu sesesegredo tatexou Catiuscas. -Vale, pero non o contes. Estou namorada de Doña Pepita Xosefa. O problema é que ela está namorada de Don Pepito Xosé. - Oh!, Un corazón roto!. Como cumpliche a túa promesa, o que me pasa é que me perdín no bosque e quero volver a casa. - Vale, eu teño un grito que atrae á xente: a cris, cris, cris a cris, cris, cris!- ,e alí apareceu un mogollón de xente, entre a marabunta, os pais de Marta.

Marta correu cara eles e despediuse de Catiuscas e tras estas

fazañas comeron castañas.

FIN.

Autora: Marina Diz Vázquez