JOSEMAREKIN IKASITAKOA ESKOLAKO

LAGUNEKIN KONPARTITZEN

2011ko ekainaren 1a

Frantzisko Deuna Ikastetxe Publikoa

6. Mailan astean behin bertsolaritza ikasi egin dugu Josemarekin.

Asko ikasi dugunez, ikasturte bukaeran eskolako lagunei erakustea

erabaki genuen. Horretarako zenbait lan prestatu genuen.

Basoan bizi ziren

hiru txerri txiki

oinez ibiltzen ziren

poliki-poliki.

Beren bizilaguna

otso indartsua,

bakarrik falta zuen

sudurretik sua.

Ez ziren lasai bizi

hiru txerritxoak:

-Guztiak ikaratzen

gintuen otsoak.

Etxe berri-berria

denek egin zuten:

-Han lasai jolasteko

beharra genuen.

Bakoitzak bere aldetik

materiala ekarri,

-Denboraz egon ginen

estu eta larri.

Bukatu bezain pronto

zinemara joan

otsoa etorri ta

eseri ondoan.

Alferrena gaztea:

-Lana ez dut maite

lastozkoa egin dut

esfortzurik gabe.

Eskeita hartu eta

basoan barrena:

-Jolasteko gogokin

hartu nuen trena.

Etxea egin zuen

txerritxo ertainak

basotik ekarrita

egurrez eginak.

Egur asko zegoen

haritz ta pagoa

-Gurdiakin jaitsita

oso azkar noa.

Bukatu eta gero

noa anai bila

berarekin batera

a zer iskanbila.

Hirugarrenak berriz

harrizko etxea

kostata ta kostata

hura bukatzea.

-Harriak mendi goitik

ekarri nituen

zaila izan zen hori,

gruarik ez nuen.

Egun batez otsoa

bertan azaldu zen

ezer ez esan gabe

asko izutu ziren.

Orduan bai txerriak

izututa zeuden:

-Ziztu bizian,- Laster!,

etxeratu ginen.

Estakaz eta iltzez

atea itxi zuten:

-Otsoa han sartzeko

beldurra genuen.

Otsoa oso pozik

laster etorri zen:

-Haizea gogoz hartu,

gero bota nuen.

Txerri horrek korrika

egin zuen fuerte

egurrezko etxera

ailegatu arte.

Bi txerritxo etxean

beldurrez beteta

otsoa noiz etorri

han izkutatuta.

Otsoak indar handiz

bota zun haizea

poliki eta mantso

lurrera etxea.

Bi txerritxoak igo

kometa batera...

-...ta abiatu gara

harrizko etxera.

Otsoak haizea hartu

ta indarrez bota

-Saiatu naiz berriro

atearen kontra.

Aurpegi gorri-gorriz

zegoen otsoa

ta pentsatzen hasi zen,

-Ez naiz inozoa!

Otsoa teilatuan

tximinira igo

salto handi bat egin

ta gaizki berriro!

Txerri oso azkarrak

piztu zuten sua

hamar kilo egur ta

botata listua.

Otsoa tximinitik

sartu zen batera

sua ukitu eta

uluka atera.

Hauxe izan da dena,

hona bukaera,

-Orain hiru txerriak

pozik bizi gara.

Hala bazan ez bazan

sar dadila plazan

ta atera dadila

San Frantzisko eskolan.

Lastoa ta egurra

airez bota ditu

taldeko lana eginda

otsoa gainditu.

Lanak ongi eginda

hobeki aritu

poliki eta mantso

primeran gelditu.

Martin artzaina eta “Lagun”

txakurtxoa

Ezkaban bizi ziren,bai leku

goxoa!

Etxe txiki txuri bat

erreka ondoan

ura garbi ta fresko

udako beroan.

Artalde bat bazuen,

esaten dutenez,

ehun ardi zuri eta

hamabi ardi beltz.

Ezkaba jaitsi eta

hasi zen oihuka

megafonia eta

turuta hartuta:

-Otsoa dator eta

dut beldur handia

holako animaliak

jango nau erdia!

Artzaina itxoiten zen

lasai eserita

laguntza iritsi zain

eskuan pilota.

Herritarrak iritsi

ziren motorrekin

artzaina lasai-lasai

zegon ardiekin.

Herritarrak haserre

jarri ziren oso

artzainak gezur pila

erran zuelako.

Baina artzain gezurtia

mintzatu astiro

jende guztia haserre

bueltatu zen gero.

Oso berdea zenez

artzainaren broma

jendea oso haserre

bueltatu zen hona.

Martin lagun batekin

jaitsi zen herrira

eta jende guztia

berari begira.

Herritarrak berriro

mendira igo ziren

artzaina laguntzeko

guztiak prest zeuden.

Sardeak ta labanak

otsoa hiltzeko

-Baina artzainak barre

egin nuen asko.

Artzainak gezurrez

ikusi mendian

jaitsi ziren menditik

haserre bizian.

- Artzain gezurti hori

akatuko dugu

motosierra hartu ta

alferra astindu.

Handik gutxira otsoa

goian agertu zen

horregatik artzaina

herriraino zuzen.

Motorra hartu eta

herrira jaitsi zen

herritarrei otsoa

dator esan zien.

Herritarrek ez zuten

ezer ez sinistu

Martin negarrez eta

bazen haserretu.

Herritarrak beldurrez

ez ziren hurbildu

otsoak ardiak janda

ahoan murgildu.

Otsoak barrez barrez

ardiak irentsi

labana ta sardeska

ez du erabili.

Ardi denak jateko

hortzak ditu aski

odola ta odola

ikusten zen, noski.

Hementxe bukatzen da

gure ipuintxoa

espero izatea

zuen gustokoa.

Ondorioa entzuten

egon adi-adi:

gaizki dago esatea

gezurrak ugari.

Urtarrila lehenadatoz erregeak

negu erdiangaude,

ez daude loreak.

Otsaila dator gerohauxe da motzena

mozorro eta kantakbertan dituena.

Martxoa hirugarren, udaberria hasihostoak hazten dira

eta guk ikusi.

Ondoren apirilaeuria etorriAste Santua amaitu,gaude oso larri.

Maiatza, bai, maiatzaeguraldi onalangileen eguna,

hau da zoriona.Ekaina bukaeraneskola amaitu

oporrak hasten dira, horrek gu alaitu.

Uztailan San Ferminakzuri eta gorrifestak hasiko dira

ez al da pozgarri?

Abuztua da etagoaz hondartzarakrema eman ondorendenok uretara.

Irailan eskolara,hau alferkeria!Ta bertara berandu

iritsi ia-ia.

Urrian udazkena,dago fruitu pilaErriberara goazmahatsaren bila.

Negua hasiko daazaroan zeharSan Martin egunean

txerria hil behar.

Abenduan urteabukatzen da bizkor

hau da hau zorionaOlentzero dator.

Zazpiretan altxatu

aitak ni esnatu

bost minutu geratu

eta nau zigortu.

Oheari agurtuz

ogiak txigortu

eta horren ondoren

autobusa hartu.

Klasean sartu eta

bi kontrol sorpresa

protestatu egin dut,

oharra etxera.

Irakaslearen bronka

jaso eta gero

bi kontrolak bukatu,

atera dut zero.

Patiotik atera naiz

atsedenaldian

Aliziak hartu eta

utzi nau bankuan.

Ta hurrengo klasean

bigarren kontrola

baina penkatzen badut

niri ez zait axola.

Eguerdian banoa

ni pozik etxera

kaka bat zapaldu dut,

handia gainera.

Bazkaltzeko tipula

ta gero purea,

ai amatxo maitea!

behar dut bakea.

Logale pilarekin

bi ordu ikastera

mate ta ingurune,

posible ote da?

Klasea bukatu da

ta orain inglesa

zortzitan bukatu ta

nolako sorpresa.

Ni ordenagailuan

hor nago etxean

amak deitu egin dit

afaltzera joan.

Gaurko eguna ez dut

ahaztuko sekula

afaltzeko zegoen

goizeko tipula!