Biografía Celanova, 1912 Familia acomodada Estudou nos Escolapios e fixo Dereito. Xuventude: poesía e política (esquerda

nacionalista). Funda as Mocidades Galeguistas.

Guerra civil: recrutado forzoso no bando nacional. Encarcerado: Longa noite de pedra.

1966: marcha a Venezuela.

Visión idealizada da Galicia emigrante.

Realidade distinta: dirixentes das sociedades de emigrantes desideoloxizados e enriquecidos.

Viaxe ao país dos ananos (sátira contra os dirixentes da colectividade emigrante)

Volve a Madrid para traballar como xornalista.

Morre en Vigo no 1979.

Dedicóuselle o Día das Letras Galegas en 1989.

A obra de Celso Emilio Continúa a poesía cívica de Curros e

Cabanillas.

Politízase o discurso poético (mensaxe comprometida).

Temas:

desarraigo existencial,

nostalxia, recuperación da infancia

a terra, a denuncia

a muller e o amor

Destaca, sobre todo, a poesía belixerante (o poeta debe reflectir a época que lle tocou vivir)

Denuncia o sistema social

Compromiso contra a guerra,

os asasinos e opresores

Defensa dos oprimidos.

Lingua

Predomina o ton coloquial (en relación co contido directo e claro).

Non se preocupou pola depuración da lingua.

Hai castelanismos e vulgarismos.

Métrica

Moi variada

Predomina o verso libre

Con frecuencia non se axusta á tradicional

3 grandes núcleos temáticos

1. LIÑA SOCIAL:

Solidaria cos oprimidos do mundo .

Denunciadora dos males sociais

(fascismos, deshumanización,

emigración, belicismo…)

Revolucionaria: pretende conseguir a

transformación da sociedade.

“O reino”

No tempo aquilcando os animales falaban,decir libertá non era triste,decir verdá era coma un río,decir amor, decir amigo,era igoal que nomear a primavera.Ninguén sabía dos aldraxes.Cando os animales falabanos homes cantaban nos solporespombas de luz e xílgaros de soños.Decir teu e meu non se entendía,decir espada estaba prohibido,decir prisión somente era unha verbasin senso, un aire que mancabao corazón da xente.

¿Cándo,cándo se perdeuiste gran Reino?

Longa noite de pedra

2. LIÑA INTIMISTA

Inconformismo e desacougo

existencial

Identificación coa terra

Fugacidade da vida

Evocación da infancia

Amor

Evoca un tempo pasado e feliz (paraíso

perdido)

3. LIÑA IRÓNICA

Corrosiva e crítica

Cantiga de escarnio e maldicir e

Antipoemas

Denuncia a mesquindade humana con

humor sarcástico

Poesía universal (canta as traxedias do

ser humano en xeral, por enriba de

razas, fronteiras, linguas…)

O hincha

A felicidá, en resume,era pra il berrar golnos partidos de fútbolentre a mesta moitedume.

Mais deulle tal torozóncando quedóu campeóno odiado equipo contrario,que por dous goles a unxace na foxa comúniste badoco gregario.