Ficha Teorica Latin II 2010

19
Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 1 UNIVERSIDAD DE BUENOS AIRES FACULTAD DE FILOSOFÍA Y LETRAS DEPTO. DE LENGUAS Y LITERATURAS CLÁSICAS LENGUA Y CULTURA LATINAS II 2do. cuatrimestre 2010 (cátedra: A. Schniebs) Fichas teóricas Daujotas, Gustavo Diez, Viviana Nenadic, Roxana Palacios, Jimena

Transcript of Ficha Teorica Latin II 2010

Page 1: Ficha Teorica Latin II 2010

Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 1

UNIVERSIDAD DE BUENOS AIRES FACULTAD DE FILOSOFÍA Y LETRAS DEPTO. DE LENGUAS Y LITERATURAS CLÁSICAS

LENGUA Y CULTURA LATINAS II 2do. cuatrimestre 2010

(cátedra: A. Schniebs)

Fichas teóricas

Daujotas, Gustavo Diez, Viviana

Nenadic, Roxana Palacios, Jimena

Page 2: Ficha Teorica Latin II 2010

Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 2

INFECTUM DEL MODO SUBJUNTIVO - VOZ ACTIVA

1era. conj. 2da. conj. 3era. conj. 4ta. conj. 5ta. conj.

PRESENTE

amĕm amēs amĕt

amēmŭs amētĭs ament

videăm videās videăt

videāmŭs videātĭs videant

mittăm mittās mittăt

mittāmŭs mittātĭs mittant

audiăm audiās audiăt

audiāmŭs audiātĭs audiant

capiăm capiās capiăt

capiāmŭs capiātĭs capiant

PRETÉRITO

IMPERFECTO

amārĕm amārēs amārĕt

amārēmŭs amārētĭs amārent

vidērĕm vidērēs vidērĕt

vidērēmŭs vidērētĭs vidērent

mittĕrĕm mittĕrēs mittĕrĕt

mittĕrēmŭs mittĕrētĭs mittĕrent

audīrĕm audīrēs audīrĕt

audīrēmŭs audīrētĭs audīrent

capĕrĕm capĕrēs capĕrĕt

capĕrēmŭs capĕrētĭs capĕrent

INFECTUM DEL MODO SUBJUNTIVO - VOZ PASIVA

1era. conj. 2da. conj. 3era. conj. 4ta. conj. 5ta. conj.

PRESENTE

amĕr amērĭs/rĕ amētŭr amēmŭr amēmĭnī amentŭr

videăr videārĭs/rĕ videātŭr videāmŭr videāmĭnī videantŭr

mittăr mittārĭs/rĕ mittātŭr mittāmŭr mittāmĭnī mittantŭr

audiăr audiārĭs/rĕ audiātŭr audiāmŭr audiāmĭnī audiantŭr

capiăr capiārĭs/rĕ capiātŭr capiāmŭr capiāmĭnī capiantŭr

PRETÉRITO

IMPERFECTO

amārĕr amārērĭs/rĕ amārētŭr amārēmŭr amārēmĭnī amārentŭr

vidērĕr vidērērĭs/rĕ vidērētŭr

vidērēmŭr vidērēmĭnī vidērentŭr

mittĕrĕr mittĕrērĭs/rĕ mittĕrētŭr mittĕrēmŭr mittĕrēmĭnī mittĕrentŭr

audīrĕr audīrērĭs/rĕ audīrētŭr

audīrēmŭr audīrēmĭnī audīrentŭr

capĕrĕr capĕrērĭs/rĕ capĕrētŭr capĕrēmŭr capĕrēmĭnī capĕrentŭr

Page 3: Ficha Teorica Latin II 2010

Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 3

PERFECTUM DEL MODO SUBJUNTIVO

VOZ ACTIVA VOZ PASIVA

PRETÉRITO

PERFECTO

amāvĕrim amāvĕris amāvĕrit

amāvĕrĭmŭs amāvĕrĭtĭs amāvĕrint

amātŭs,-ă,-ŭm sīm sīs sĭt amatī,-ae,-ă sīmŭs sītĭs sint

PRETÉRITO

PLUSCUAMPERFECTO

amavissĕm amavissēs amāvissĕt

amāvissēmŭs amāvissētĭs amāvissent

amātŭs,-ă,-ŭm essĕm essēs essĕt amatī,-ae,-ă essēmŭs essētĭs essent

MODO IMPERATIVO - VOZ ACTIVA

1era. conj. 2da. conj. 3era. conj. 4ta. conj. 5ta. conj.

PRESENTE amā

amātĕ vidē

vidētĕ mittĕ

mittĭtĕ audī

audītĕ capĕ

capĭtĕ

FUTURO IMPERFECTO

amātō amātō

amātōtĕ amantŏ

vidētō vidētō

vidētōtĕ videntŏ

mittĭtō mittĭtō

mittĭtōtĕ mittuntŏ

audītō audītō

audītōtĕ audiuntŏ

capĭtō capĭtō

capĭtōtĕ capiuntŏ

MODO IMPERATIVO - VOZ PASIVA

1era. conj. 2da. conj. 3era. conj. 4ta. conj. 5ta. conj.

PRESENTE amārĕ

amāmĭnī vidērĕ

vidēmĭnī mittĕrĕ

mittĭmĭnī audīrĕ

audīmĭnī capĕrĕ

capĭmĭnī

FUTURO IMPERFECTO

amātŏr amātŏr --------- amantŏr

vidētŏr vidētŏr

---------- videntŏr

mittĭtŏr mittĭtŏr ---------- mittuntŏr

audītŏr audītŏr ---------

audiuntŏr

capĭtŏr capĭtŏr ---------

capiuntŏr

Page 4: Ficha Teorica Latin II 2010

Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 4

FORMAS NO FINITAS DEL VERBO

INFINITIVO - VOZ ACTIVA

1era. conj 2da. Conj 3era. conj 4ta. conj 5ta. conj.

PRESENTE amārĕ vidērĕ mittĕrĕ audīrĕ capĕrĕ PERFECTO amavissĕ vides misissĕ audivissĕ cepissĕ

FUTURO amatūrŭm, -ăm, -ŭm

essĕ

visūrŭm, -ăm, -ŭm

essĕ

missūrŭm, -ăm, -ŭm

essĕ

auditūrŭm, -ăm, -ŭm

essĕ

captūrŭm, -ăm, -ŭm

essĕ

INFINITIVO - VOZ PASIVA

1era. conj 2da. Conj 3era. conj 4ta. conj. 5ta. conj. PRESENTE amārĭ vidērĭ mittī audīrĭ capī PERFECTO amātŭm,

-ăm, -ŭm essĕ

vīsŭm, -ăm, -ŭm

essĕ

missŭm, -ăm, -ŭm

essĕ

audītŭm, -ăm, -ŭm

essĕ

captŭm, -ăm, -ŭm

essĕ FUTURO amātŭm īrī vīsŭm īrī missŭm īrī audītŭm īrī captŭm īrī

GERUNDIO Y GERUNDIVO (adjetivo verbal en -NDO) • El gerundio es un sustantivo verbal neutro singular de la voz activa. Se declina por

la segunda declinación. • El gerundivo es un adjetivo verbal en -NDO de la voz pasiva. Se declina como un

adjetivo de primera clase (tipo: bonus, -a, -um). • Ambos se forman sobre el tema del Infectum.

GERUNDIO

1era. conj 2da. conj 3era. conj 4ta. conj 5ta. conj.

ACUSATIVO amandŭm videndŭm mittendŭm audiendŭm capiendŭm GENITIVO amandī videndī mittendī audiendī capiendī

DATIVO amandō videndō mittendō audiendō capiendō ABLATIVO amandō videndō mittendō audiendō capiendō

Page 5: Ficha Teorica Latin II 2010

Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 5

GERUNDIVO

1era. conj 2da. conj 3era. conj 4ta. conj 5ta. conj.

ENUNCIADO amandŭs, -ă, -ŭm

videndŭs, -ă, -ŭm

mittendŭs, -ă, -ŭm

audiendŭs, -ă, -ŭm

capiendŭs, -ă, -ŭm

SINTAXIS 1. GERUNDIO • completa la declinación del infinitivo en los siguientes casos:

acusativo (SÓLO EN USOS CON PREPOSICIÓN) genitivo dativo ablativo

• por ser sustantivo funciona siempre como núcleo. • por ser sustantivo verbal (verboide) admite modificadores de verbo 2. GERUNDIVO • por su condición de adjetivo, incluye todos los seis casos, los tres géneros y los dos

números de la flexión nominal latina • por ser adjetivo funciona como MD del sustantivo con el que concuerda • por ser un adjetivo verbal (verboide) admite modificadores de verbo 3. USOS ESPECIALES

El gerundio y el gerundivo integran circunstancial en las siguientes construcciones: • AD + acusativo del gerundio / gerundivo • DATIVO del gerundio / gerundivo • CAUSA / GRATIA (pospuestas) + genitivo del gerundio/gerundivo

4. TRADUCCIÓN • El gerundio / gerundivo expresan la idea verbal pura y deben traducirse por el

infinitivo o por el sustantivo verbal correspondiente. • Al traducir una construcción de gerundivo al español, la versión resultante debe

invertir la jerarquía sintáctica del texto latino y colocar la idea verbal como núcleo.

Page 6: Ficha Teorica Latin II 2010

Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 6

CONJUGACIÓN PERIFRÁSTICA

1.- PERIFRÁSTICA ACTIVA: Se forma con el participio futuro activo más el verbo sum. Tiene sentido de intención o inminencia de la acción. Ej.: canturus sum: (yo) tengo la intención de / estoy por / voy a cantar canturae erant: (ellas) tenían la intención de / estaban por / iban a cantar 2.- PERIFRÁSTICA PASIVA: Se forma con el participio futuro pasivo más el verbo sum. Tiene sentido de obligatoriedad. Ej.: Carthago delenda est: Cartago debe ser aniquilada Carthago delenda erit: Cartago deberá ser aniquilada El complemento agente se construye en Dativo sin preposición.

SUPINO

• Es un sustantivo verbal de la cuarta declinación del que se conservan sólo dos casos: acusativo y ablativo singular. Su forma en acusativo constituye el quinto elemento del enunciado del verbo.

1era. conj 2da. conj 3era. conj 4ta. conj 5ta. conj. ACUSATIVO amātŭm vīsŭm missŭm audītŭm captŭm ABLATIVO amātū vīsū missū audītū captū

SINTAXIS

• En acusativo, el supino aparece sólo modificando a verbos de movimiento y funciona como circunstancial de fin. En este caso admite régimen verbal. Se traduce por las preposiciones A /PARA + infinitivo.

• En ablativo, el supino funciona como modificador de adjetivos que expresan

sentimientos, posibilidad y/o juicios de valor, como por ej., mirabilis, horribilis, turpis, facilis, difficilis, etc. En este caso no admite régimen verbal. Se traduce por la preposición DE + infinitivo.

Page 7: Ficha Teorica Latin II 2010

Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 7

COMPUESTOS DE SUM

1.- FORMACIÓN

Se forman con un preverbio + el verbo SUM . El preverbio puede sufrir modificaciones fonéticas por el contacto con el sonido inicial de las formas de SUM.

2.- ENUNCIADO DE LOS COMPUESTOS

• absum, abes, abesse, afui (ab + sum) • adsum, ades, adesse, affui (ad + sum) • desum, dees, deesse, defui (de + sum) • insum, ines, inesse, -------- (in + sum) • intersum, interes, interesse, interfui (inter + sum) • obsum, obes, obesse, offui (ob + sum) • possum, potes, posse, potui (pote + sum) (VER CONJUGACIÓN) • praesum, praees, praeesse, praefui (prae + sum) • prosum, prodes, prodesse, profui (prod + sum) (VER CONJUGACIÓN) • subsum, subes, subesse, --------- (sub + sum) • supersum, superes, superesse, superfui (super + sum)

CONJUGACIÓN DE POSSUM

• está formado por pot(e), forma reducida de potis, que significa "posible" • Pot- se mantiene delante de las formas de sum que empiezan por "e" • Pot- se asimila en pos- delante de las formas de sum que empiezan por "s"

Según estas reglas la conjugación presenta las siguientes formas: Indicativo Subjuntivo Presente possum, potes, potest,

possumus, potestis, possunt possim, possis, possit...

Pretérito Imperfecto

poteram, poteras, poterat... possem, posses, posset...

Futuro Imperfecto potero, poteris, poterit... Formas no finitas:

infinitivo presente: posse gerundio: ------------- gerundivo: ----------- participio presente: potens, -ntis

Sistema del perfectum: el perfecto es potui y la conjugación se comporta como la de cualquier otro verbo.

Page 8: Ficha Teorica Latin II 2010

Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 8

CONJUGACIÓN DE PROSSUM

• está formado por el preverbio prod- • Prod- se mantiene delante de las formas de sum que empiezan por "e" • Prod- pierde la "d" (pro-) delante de las formas de sum que empiezan por "s"

Según estas reglas la conjugación presenta las siguientes formas: Indicativo Subjuntivo Presente prosum, prodes, prodest,

prosumus, prodestis, prosunt prosim, prosis, prosit...

Pretérito Imperfecto

proderam, proderas, proderat... prodessem, prodesses...

Futuro Imperfecto prodero, proderis, proderit... Formas no finitas:

infinitivo presente: prodesse gerundio: ------------- gerundivo: ----------- participio presente: -------------

Sistema del perfectum: El perfecto es profui y la conjugación se comporta como la de cualquier otro verbo.

Page 9: Ficha Teorica Latin II 2010

Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 9

EO Y SUS COMPUESTOS

La raíz de este verbo es EI- . Cuando la desinencia personal o el formante temporal empiezan con consonante, esa raíz se contrae en -I. En cambio, cuando la desinencia personal o el formante temporal empiezan con vocal, esa raíz se reduce a -E.

eo, is, ire, ivi (ii), itum

INDICATIVO SUBJUNTIVO IMPERATIVO

presente

eo is it

imus itis eunt

eam eas eat

eāmus eātis eant

i

ite

pretérito imperfecto

ibam ibas ibat

ibāmus ibātis ibant

irem ires iret

irēmus irētis irent

---------------------

futuro imperfecto

ibo ibis ibit

ibĭmus ibĭtis ibunt

----------------------

ito ito

itōte eunto

Formas nominales:

infinitivo presente: ire participio presente: iens, euntis gerundio: eundum, eundi, eundo, eundo

Las formas nominales que se construyen sobre el tema del supino siguen las reglas habituales. Sistema del perfectum: La conjugación del perfectum sigue las reglas habituales.

COMPUESTOS DE EO Los compuestos de eo resultan de la combinación de este verbo base con distintos preverbios que matizan su significación. Su conjugación y enunciado siguen estrictamente el paradigma de eo, con la única salvedad de que en general emplean la forma sincopada del perfecto (ii). • abeo (ab + eo) • adeo (ad + eo)

Page 10: Ficha Teorica Latin II 2010

Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 10

• circumeo (circum + eo) • coeo (cum + eo) • exeo (ex + eo) • ineo (in + eo) • intereo (inter + eo) • introeo (intro + eo) • obeo (ob + eo) • pereo (per + eo) • praetereo (praeter + eo) • prodeo (prod + eo) • redeo ( red + eo) • subeo (sub + eo) • transeo (trans + eo)

Page 11: Ficha Teorica Latin II 2010

Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 11

FERO Y SUS COMPUESTOS

Advertencia: como corresponde al sistema del infectum, la voz está determinada por las desinencias personales. Sólo se especifican entre paréntesis el infinitivo y los casos en que el cambio de desinencia implica un cambio en la base verbal.

fero, fers, ferre, tuli, latum

INDICATIVO SUBJUNTIVO INFINITIVO IMPERATIVO

presente

fero fers (feris)

fert ferĭmus

fertis (ferimĭni)ferunt

feram feras ferat

ferāmus ferātis ferant

ferre (ferri)

fer

ferte

pretérito imperfecto

ferēbam ferēbas ferēbat

ferebāmus ferebātis ferēbant

ferrem ferres ferret

ferrēmus ferrētis ferrent

----------------

---------------------

futuro imperfecto

feram feres feret

ferēmus ferētis ferent

-------------------

ferto ferto

fertōte ferunto

Formas nominales:

participio presente: ferens, -ntis gerundio: ferendum, ferendi, ferendo, ferendo gerundivo: ferendus, -a, -um

Las formas nominales que se construyen sobre el tema del supino siguen las reglas habituales. Sistema del perfectum: La conjugación del perfectum activo y pasivo sigue las reglas habituales.

Page 12: Ficha Teorica Latin II 2010

Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 12

COMPUESTOS DE FERO

Los compuestos de fero resultan de la combinación de este verbo base con distintos preverbios que matizan su significación. Por el contacto del sonido final del preverbio y el inicial del verbo base se pueden producir alteraciones fonéticas. Por lo demás, su conjugación sigue estrictamente el paradigma de fero. • affero, affers, afferre, adtuli, allatum (ad + fero) • aufero, aufers, auferre, abstuli, ablatum (ab + fero) • circumfero, circumfers, circumferre, circumtuli, circumlatum (circum + fero) • confero, confers, conferre, contuli, collatum (cum + fero) • defero, defers, deferre, detuli, delatum (de + fero) • differo, differs, differre, distuli, dilatum (dis + fero) • effero, effers, efferre, extuli, elatum (ex + fero) • infero, infers, inferre, intuli, illatum (in + fero) • offero, offers, offerre, obtuli, oblatum (ob + fero) • perfero, perfers, perferre, pertuli, perlatum (per + fero) • praefero, praefers, praeferre, praetuli, praelatum (prae + fero) • profero, profers, proferre, protuli, prolatum (pro + fero) • refero, refers, referre, retuli, relatum (re + fero) • suffero, suffers, sufferre, sustuli, sublatum (sub + fero) • transfero, transfers, transferre, transtuli, translatum (trans + fero)

Page 13: Ficha Teorica Latin II 2010

Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 13

VOLO - NOLO - MALO

ENUNCIADOS: volo, vis, velle, volui / nolo, non vis, nolle, nolui / malo, mavis, malle, malui

MODO INDICATIVO (INFECTUM)

TIEMPO VOLO NOLO MALO

presente

volo vis vult

volǔmus vultis volunt

nolo non vis non vult nolŭmus

non vultis nolunt

malo mavis mavult

malŭmus mavultis malunt

pretérito

imperfecto

volēbam volēbas volēbat

volebāmus volebātis volēbant

nolēbam nolēbas nolēbat

nolebāmus nolebātis nolēbant

malēbam malēbas malēbat

malebāmus malebātis malēbant

futuro imperfecto

volam voles volet

volēmus volētis volent

------------------------

-----------------------

MODO SUBJUNTIVO (INFECTUM)

TIEMPO VOLO NOLO MALO

presente

velim velis velit

velīmus velītis velint

nolim nolis nolit

nolīmus nolītis nolint

malim malis malit

malīmus malītis malint

pretérito

imperfecto

vellem velles vellet

vellēmus vellētis vellent

nollem nolles nollet

nollēmus nollētis nollent

mallem malles mallet

mallēmus mallētis mallent

Page 14: Ficha Teorica Latin II 2010

Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 14

MODO IMPERATIVO

TIEMPO VOLO NOLO MALO

presente

---------------------- noli

nolīte -------------------------

futuro

------------------------

nolīto nolīto

nolitōte nolunto

-----------------------

Formas no finitas:

infinitivo presente: velle / nolle / malle participio presente: volens, -ntis / nolens,-ntis / ------------- otros participios: ------------------- supino: ----------------------------- gerundio: (ad) volendum /-------------- / -------------- gerundivo: -------------------

Sistema del perfectum: Sigue las reglas habituales.

Page 15: Ficha Teorica Latin II 2010

Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 15

VERBOS DEFECTIVOS E IMPERSONALES

1.- VERBOS DEFECTIVOS definición: se denomina “defectivos” a aquellos verbos a los cuales les falta una parte de su conjugación, es decir, a aquellos que manifiestan una conjugación incompleta.

• aio (decir)

pte. indic. act.: aio, ais, ait, aiunt pret. imperf. indic. act.: aiebam, aiebas, aiebat, aiebamus, aiebatis, aiebant observación: la forma ait tiene valor de presente y de pretérito perfecto.

• inquam (decir)

pte. ind. act.: inquam, inquis, inquit, inquiunt observación: las formas inquam / inquit tienen valor de presente y de pretérito

perfecto.

• coepi (empezar): este verbo conserva sólo el perfectum y se traduce como tal. • memini (recordar): este verbo conserva sólo el perfectum pero se traduce por

infectum. observación: de la conjugación del infectum mantiene las segundas personas singular y plural del imperativo futuro: memento – mementote

• odi (odiar): este verbo conserva sólo el perfectum pero se traduce por infectum.

observación: tiene participio futuro osurus, -a, -um

2.- VERBOS IMPERSONALES definición: se denomina “impersonales” a aquellos verbos que se conjugan sólo en 3era. persona singular y no admiten nunca un sujeto de persona. Obsérvese que además, hay algunos verbos de uso personal y conjugación completa que tienen también un uso impersonal, como por ejemplo iuvo, intersum, refero, praesto, etc. tipos: de acuerdo con su significado, los verbos impersonales pueden agruparse en tres tipos, cada uno de los cuales tiene un comportamiento sintáctico particular. • verbos que expresan fenómenos naturales: estos verbos no admiten ningún sujeto

excepto en usos metafóricos. Ejs.: pluit (llueve), ningit (nieva), tonat (truena), fulget (relampaguea), advesperascit (atardece), etc.

• verbos que expresan un sentimiento: estos verbos no admiten ningún tipo de sujeto

y se construyen con un acusativo que señala la persona que experimenta el sentimiento y un genitivo que indica la causa que lo motiva. Ejs.: piget (sentir pena), taedet (hastiarse), pudet (avergonzarse), paenitet (arrepentirse), miseret (apiadarse), etc.

• verbos que expresan una opinión: estos verbos admiten como sujeto o bien un

infinitivo o bien una proposición incluida sustantiva (en general de infinitivo y acusativo). Ejs.: licet (está permitido, es lícito), oportet (hay que, es conveniente),

Page 16: Ficha Teorica Latin II 2010

Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 16

decet (es apropiado/correcto), dedecet (es inapropiado/incorrecto), libet (es agradable), etc.

PRONOMBRE RELATIVO

ENUNCIADO: qui, quae, quod

Observaciones: Para los ablativos que indican complemento de compañía (con la preposición CUM), se usan las formas: quocum, quacum, quibuscum.

PRONOMBRES DEMOSTRATIVOS ENUNCIADO: hic, haec, hoc

SINGULAR PLURAL masculino femenino neutro masculino femenino neutro

nominativo hĭc haec hŏc hī haec haec vocativo --- --- --- --- --- --- acusativo hunc hanc hŏc hōs hās haec genitivo huiŭs hōrŭm hārŭm hōrŭm dativo hŭĭc hīs

ablativo hōc hāc hōc hīs

SINGULAR PLURAL masculino femenino neutro masculino femenino neutro

nominativo quī quae quŏd quī quae quae vocativo --- --- --- --- --- --- acusativo quĕm quăm quŏd quōs quās quae genitivo cuĭŭs quōrŭm quārŭm quōrŭm dativo cuī quĭbŭs

ablativo quō quā quō quĭbŭs

Page 17: Ficha Teorica Latin II 2010

Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 17

ENUNCIADO: iste, ista, istud SINGULAR PLURAL masculino femenino neutro masculino femenino neutro

nominativo istĕ istă istŭd istī istae istă vocativo --- --- --- --- --- --- acusativo istŭm istăm istŭd istōs istās istă genitivo istĭŭs istōrŭm istārŭm istōrŭm dativo istī istīs

ablativo istō istā istō istīs

ENUNCIADO: ille, illa, illud SINGULAR PLURAL masculino femenino neutro masculino femenino neutro

nominativo illĕ illă illŭd illī illae illă vocativo -- --- --- --- --- --- acusativo illŭm illăm illŭd illōs illās illă genitivo illĭŭs illōrŭm illārŭm illōrŭm dativo illī illīs

ablativo illō illā illō illīs

ENUNCIADO: is, ea, id SINGULAR PLURAL masculino femenino neutro masculino femenino neutro

nominativo ĭs eă ĭd eī /iī/ ī eae eă vocativo --- --- --- --- --- --- acusativo eŭm eăm ĭd eōs eās eă genitivo eĭŭs eōrŭm eārŭm eōrŭm dativo eī eīs /iīs/ īs

ablativo eō eā eō eīs /iīs/ īs ENUNCIADO: ipse, ipsa, ipsum

SINGULAR PLURAL masculino femenino neutro masculino femenino neutro

nominativo ipsĕ ipsă ipsŭm ipsī ipsae ipsă vocativo --- --- --- --- --- --- acusativo ipsŭm ipsăm ipsŭm ipsōs ipsās ipsă genitivo ipsīŭs ipsōrŭm ipsārŭm ipsōrŭm dativo ipsī ipsīs

ablativo ipsō ipsā ipsō ipsīs

Page 18: Ficha Teorica Latin II 2010

Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 18

ENUNCIADO: idem, eadem, idem SINGULAR PLURAL masculino femenino neutro masculino femenino neutro

nominativo ĭdem ĕădem ĭdem eīdem /iīdem/ īdem

eădem eădem

vocativo --- --- --- --- --- --- acusativo eŭndem eăndem ĭdem eōsdem eāsdem eădem genitivo eīŭsdem eōrŭndem eārŭndem eōrŭndem dativo eīdem eīsdem /iīsdem/ īsdem

ablativo eōdem eādem eōdem eīsdem /iīsdĕm/ īsdem

PRONOMBRES INDEFINIDOS-INTERROGATIVOS

ENUNCIADO: quis, quid SINGULAR PLURAL masculino femenino neutro masculino femenino neutro

nominativo quĭs (quī) quĭs (quae) quĭd(quŏd) quī quae quae (quă) vocativo --- --- --- --- --- --- acusativo quĕm quăm quŏd quōs quās quae (quă) genitivo cūĭŭs quōrŭm quārŭm quōrŭm dativo cuī quĭbŭs

ablativo quō quā quō quĭbŭs Observaciones: - El pronombre indefinido es enclítico. - Las formas entre paréntesis son propias del interrogativo cuando funciona como MD.

OTROS PRONOMBRES / ADJETIVOS INDEFINIDOS • aliquis, aliquid / aliqui, aliqua, aliquod • quispiam, quidpiam / quispiam, quaepiam, quodpiam: -piam es un sufijo

indeclinable) • quisquam, quicquam (quidquam): -quam es un sufijo indeclinable • quidam, quaedam, quiddam / quidam, quaedam, quoddam: -dam es un sufijo

indeclinable • quivis, quaevis, quidvis / quivis, quaevis, quodvis: -vis es un sufijo indeclinable • quilibet, quaelibet, quidlibet / quilibet, quaelibet, quodlibet: -libet es un sufijo

indeclinable • quisque, quidque / quisque, quaeque, quodque: -que es un sufijo indeclinable • quicumque, quaecumque, quodcumque: -cumque es un sufijo compuesto

indeclinable. Este pronombre funciona como relativo • quisquis, quicquid (quidquid): este pronombre funciona como relativo

Page 19: Ficha Teorica Latin II 2010

Latín II – 2do. cuatrimestre 2010 - cátedra: A. Schniebs 19

• unusquisque, unumquidque / unusquisque, unaquaeque, unumquodque: - que es un sufijo indeclinable

• ullus, -a, -um • nullus, -a, -um • uter, utra, utrum • alteruter, -tra. –trum • uterque, utraque, utrumque: -que es un sufijo indeclinable • neuter, -tra, -trum