g14@klik - sanjuandedios-mondragon.com · De este último modo todo sería distinto, o aun mucho...

16
ESTA REVISTA HA SIDO REALIZADA POR PACIENTES DE LAS UNIDADES DE SAN BENITO MENNI Y SAGRADO CORAZÓN CON LA COORDINACION DEL SERVICIO DE TERAPIA OCUPACIONAL DEL HOSPITAL. Zure iritzia gustoko izango genuke / Nos agradaría tu opinión: mondragó[email protected] (Referencia: revista g14 - Terapia Ocupacional) MILA ESKER ALDIZKARI HAU ZURE ESKUETAN IZATEAGATIK. GRACIAS POR HABER TENIDO ESTA REVISTA EN TUS MANOS. Uztailak 2010 - Abenduak 2010 Julio 2010 - Diciembre2010 5.Zenbakia / Nº 5 g14@klik (Gesalibar 14) Revista elaborada por pacientes del Hospital San Juan de Dios de Mondragón Arrasateko San Juan de Dios ospitaleko pazienteek egindako aldizkaria Zorionak eta urte berri on!! !!

Transcript of g14@klik - sanjuandedios-mondragon.com · De este último modo todo sería distinto, o aun mucho...

ESTA REVISTA HA SIDO REALIZADA POR PACIENTES DE

LAS UNIDADES DE SAN BENITO MENNI Y SAGRADO CORAZÓN CON LA COORDINACION DEL SERVICIO DE

TERAPIA OCUPACIONAL DEL HOSPITAL.

Zure iritzia gustoko izango genuke / Nos agradaría tu opinión:

mondragó[email protected]

(Referencia: revista g14 - Terapia Ocupacional)

MILA ESKER ALDIZKARI HAU ZURE ESKUETAN IZATEAGATIK.

GRACIAS POR HABER TENIDO ESTA REVISTA EN TUS MANOS.

Uztailak 2010 - Abenduak 2010 Julio 2010 - Diciembre2010

5.Zenbakia / Nº 5

g14@klik (Gesalibar 14)

Revista elaborada por pacientes del Hospital

San Juan de Dios de Mondragón Arrasateko San Juan de Dios ospitaleko

pazienteek egindako aldizkaria

Zorionak

eta

urte berri

on!!!!

g14@klik

2

Esta revista es un ejemplar muy valioso.

En ella hacemos muchas actividades intelectuales y realizamos ejercicios de mente. Todos tenemos derecho ha participar con lo que sea: dibujos, escrituras, párrafos, frases, panfletos, chistes...

¡ CÓMPRELA Y LEALA. LE HARÁ BIEN !

Iñaki

En esta revista han colaborado:

JOTAELE

JOSE ANGEL

AMAIA

MARCOS

JON

MIKEL JAVIER

MARIA

FERNANDO

IÑAKI

JOSE ANTONIO

CARLOS

JAVIER

OSCAR

BENITEZ

ESPE

JAIME

g14@klik

31

NAVIDAD, SÍ, PERO NO PARA TODOS Se acercan las fechas para Navidad, pero para muchos por unas u otras razones suponen nostalgia de otro tiempo en el que las celebrábamos mucho, muchísimos en familia. Y esto desde la infancia. Pero eso pasó y la realidad actual es muy distinta; pena, abandono, tristeza, rechazo de quien nos rechazaron y aun hoy nos siguen rechazando como ayer. Faltos de cariño, abandonados por los familiares, no solo en estas fechas si no todo el año, todos los años desde hace tantísimo tiempo. Quisiera, como otros, hacerme fuerte e incluso volverme frío y olvidar, sin pensar ni sentir nada, pero no puedo, en el fondo soy débil o mejor dicho soy como muchos otros lo bastante sensible como para sentirme herido en el alma. Por eso sin razones inhumanas por mu-cho que intentasen a mi y a otros muchos hacernos ver lo razonable de esta sinrazón que a mi peor que no razón me parece como a cualquiera que este en una situación parecida. De poco me-nos sirve-n a mi ni a ninguno de todos los demás, que si la vida es dura que si tal vez unos cosechemos lo que un día no-sotros sembramos… No, no hay motivo ninguno para que nos haya tocado esta “lotería”. JOTAELE

DESDE EL EQUIPO DE LA REDACCION DE LA REVISTA Y EL SER-VICIO DE TERAPIA OCUPACIONAL OS DESEAMOS UNAS FELICES FIESTAS ALDIZKARIAREN ERREDAKZIO TALDETIK ETA TERAPIA OKUPA-ZIONAL SERBITZUTIK GABON FESTA ZORIONTSUAK OPA DIZKI-ZUEGU

g14@klik

30

JOSE ANTONIO JAIME

JAIME

g14@klik

3

“DE CULO Y CUESTA ABAJO”: Nos veo a todos cuesta abajo, dando la espalda y con los calzonci-

llos o las bragas bajadas y detrás nuestro, un aguerrido agente del gobierno con las medidas anticrisis bien duras levantadas apuntándonos a todos al culo, osease, dispuestos a aplicar las medidas anticrisis con todo el rigor posible y hasta más si cabe.

Ya, sabemos aquello de “para que nos den por culo que lo hagan los profesionales”, solo que se trata de salvarnos al aplicar unas sanas medidas anticrisis por una especie de ejercito de salvación nacional-estatal, aunque pudiera parecer otra cosa, e incluso que no nos pudiera gustar nada e inclu-sive que nos pudiera causar un irreversible perjuicio de daño.

Pero como todos sabemos todo lo que cura duele y es por el bien co-mún. De modo que lo dicho, nos veo así. Y así veo al estado y cualquier in-terpretación, en pro o en contra, será por pura casualidad ajena a los guio-nistas de esta visión, que si bien pudiera tender a ser interpretada de diver-sas formas o maneras no es si no lo que pudiera parecer es decir lo que real-mente es.

Para que nos den por culo que lo hagan los agentes del estado del gobierno que son muy pero que muy requeteprofesionales.

A LA PUTA CALLE Ya está encima la prohibición de fumar en lugares públicos. De modo que solo falta man-

dar a la “rue” también a quienes tienen halitosis, tos, catarro, constipado. Así mismo se podría dar de comer aparte a los heterosexuales, anarquistas, republicanos, comunistas etc.

Pareciera que todo lo normal nos lo quieren prohibir. Y si no a hacer puñetas fuera de lugar techado, con paredes, asientos más o menos cómodos, calefacción, etc. o sea a la calle y en la calle.

Ya estoy viendo a todos los de siempre, en las aceras, apoyados en las paredes o pa-seándose sin pasear de un lado a otro, o sea consumiéndose en sus pecaminosas costumbres insa-nas como apestados.

A todo esto, tal vez, ya se le habrá ocurrido a alguien, pero antes de que nos metan en guetos se podría organizar por países naciones o estados. Uno por cada insalubre, antisociales y tan poco “modelnas” costumbres.

De este último modo todo sería distinto, o aun mucho mejor, para todos y todas y tan contentos y felices de esta manera. ¿O que te parece a ti pecador-pecadora? JOTAELE

g14@klik

4

José Angel

g14@klik

29

58 Donostia Zinemaldia Festival de San Sebastián Sección oficial:

Concha de Oro a la mejor película: Neds de Meter Mullen ( Reino Unido -Francia - Italia )

-Premio Especial del jurado :Elisa K de Judith Collel y Jordi Cardena (España) . Por cómo retrata la violencia a la que se ven éxpuestos los inocentes en la vida cotidiana.

Concha de Plata al mejor director: Raúl Ruíz por misterios de Lisboa (Portugal)

Concha de Plata al mejor actor: Connor Mccarron por Neds (Reino Unido- Francia- Italia)

Concha de Plata a la mejor actriz: Nora Navas por Pan Negro (España) Premio del jurado a la mejor fotografia: Jimmy Cimferrers por Aita

(España) Premio del jurado al mejor guión: A Casa por Navidad de Bent

Hamer (Noruega- Suecia - Alemania) Mención Especial del jurado: La mezquita de Daoud Aoulad- Syad

(Marruecos - Francia ). Por la simplicidad de una historia que esconde lo complejo.

Secciones pararelas: Premio Kutxa- Nuevos Directores: Los colores de la montaña de Carlos

César Arbeláez ( Colombia- Panamá ) Menciones especialas: La vida útil de Federico Veiroj (Uruguay- España )

y Nothing´s All Bad Mikkel Munich- Fals (Dinamarca ) Premio Horizontes: Abel de Diego Luna (Mexico ) Mención especial: A

tiro de piedra de Sebastián Hiriart ( Mexico ) Premio TCM del Publico: Barneys versión de Richard J. Lewis

(Canada- Italia ) Película europea: How Much Does Your Building Weigh, Mr Foster? Norberth López Amado, Carlos Carcas ( Gran Bretaña- España )

Premio a la juventud: Abel de Diego Luna Premio TVE Otra mirada: Cerro Bayo de Victoria Galardi(Argentina.) Mencion especial: Blog de Elena Trape (España) Premio Cine en construcción: Entre la Noche y el Dia de Bernando

Arellano (Mexico) Premio Casa de América: Asalto al Cine de Iria Gómez Concheiro

(Mexico) Premio Cine en Movimieto: Sur la Planche de Leilia Kilant ( Marruecos-

Francia) JAVI

g14@klik

28

RAP Insignificante entre tanta gente

aunque diferente a los demás, tus ojos miran alrededor

y eso que dicen que este mundo es un pañuelo no has visto a nadie aterrizar en este puto suelo,

donde yo piso tu pisas me da la risa como pueden haberte convencido tan deprisa el interés del dinero buscan al planeta entero,

unos con tanto y otros con tan poco fíjate que injusto es todo

piensas te lamentas

pues que te jodan mira lo que te digo pero no te ofendas

tan solo quiero que tomes tus propias riendas y que tu vida no dependa de otro

no confundas no es lo mismo el narcisismo que confiar en uno mismo

tu credialismo se esfuma con el idealismo, creyendo en algo que nunca has visto ni confirmado,

luchar por no ser pájaro enjaulado porque que política combate fuerte contra el hambre

que líder lograra que este planeta se salve la vino a recibir así es como lo llamo

el loco fanatismo no te lleva ha ningún lado ni el papa ni cristo ni la virgen del rocío todo lo que consigo es puro merito mío

así que me lo suda toda su gloria y toda su fortuna tan solo se que de heroína solo tengo una

yo “namás”yo, pues llaves aquí estoy sin envidias ni abarícias orgullosa de lo que soy.

Benítez

g14@klik

5

Las nubes El cielo está desgarrado Solo se que a veces es

Azul Como los veranos

Claros Las nubes se juntan

Cayendo una tormenta Que cubro con el fuego

Aristófanes

La tragedia Obras que aun No son dramas En un ágape

De teatro Los dramaturgos

Antiguos Se pierden en

En un incendio de Palazzo

Tú fuiste perdurable La mimesis de la vida

Retrato de una bruja Cogías hierbas mágicas Y alucinatorias Te perdiste la vida O puede que te Ganaste la protección De una cueva Cogías hierbas con Poder alucinatorio No sé, mas un amante ganaste

“Linias y colores” Poemas

“Linias y colores”

Vicente Van Gogh Hoy en día el arte esta en crisis. Se han pasado los movimientos convulsos y parece que no pasa nada.

Vincent Van Gogh paso toda su vida sin vender mas que un par de cuadros. Su pintura era de gran calidad, que era ni impresionista. En realidad se adenlantó un poco en este enjambre de convulsiones artísticas. Hay un libro sobre su relación epistolar con su hermano Theo, y se titula su libro “cartas a Theo”. Van Gogh curiosamente venia de una familia, que en parte eran marchantes. Sus cartas son muy lucidas con una gran calidad. En realidad no se supo que tenia o que enfermedad padecía Van Gogh. Hoy en día con esta mezcla clínica de locos, su pintura era de una gran calidad. Adelantándose a su tiempo. Fue un incomprendido. Tuvo una tormentosa relación con Gaugin , el afamado pintor. Esta relación acabo marcándole y llegó a mutilarse una oreja. Murió pegándose un tiro, creo, en los campos de Arles en Francia. Marcos

g14@klik

6

Van en un avión Bob Dylan, Travolta, y Marilyn Monroe, se

tira Bob Dylan, y se hace tortilla, se tira Travolta y se

hace tortilla, se tira Marilyn Monroe y no se hace torti-

lla. ¿ Por que ?

¡¡porque Marilyn Monroe no tiene huevos !!

IÑAKI

Esto es un vaquero que sale de la tasca después de tomar una copa. Entra y sin dirigirse a nadie dice: - ¿¿Quien ha pintado mi caballo de color morado?? Y un indio fuerte y alto le responde : - ¡¡YO, ¿QUE PASA?!! El vaquero asustado le dice: - Pues nada, que si quieres le puedes dar otra capa que la primera ya esta seca . FERNANDO

Un camionero haciendo su ruta de noche por la nacional se encuentra con un tipo en medio de la calzada de pie con las manos en alto. El camionero frena y baja del camión y le dice el tipo: - “Soy el señor de la capa amarilla y me tiene que dar 100 euros”. Y el camionero se los paga . El camionero continua con su ruta y a las 2 horas de trayecto se le aparece en medio de la calzada un señor con las manos en alto y vestido con una capa roja. El camionero pega un frenazo, baja del camión alarmado y le dice el tipo: - “Soy el señor de la capa roja y si quiere continuar me tiene que pagar 200 euros”. El camionero le paga los 200 € y monta en el camión enfadado. Arranca el camión y se pone en marcha enfadado y continua con su ruta y a las 2 horas de viaje para terminar su ruta se le vuelve a presentar en medio de la calzada un señor con una capa de color verde. Eso fue el colmo para el camionero, así que se baja del camión y le dice: - ¡¡¡¡ Ahora me dirá que es usted el gilipollas de la capa verde!!! Y el hombre le contesta: - Buenas noches. ¡¡ Para empezar, soy guardia civil. Asi que documentación y papeles del camión!!!. FERNANDO

g14@klik

27

NAL CONTRA LA VIOLENCIA DE GENERO

g14@klik

26

25 DE NOVIEMBRE: DIA INTERNACION

g14@klik

7

EUSKAL MENDIZALEAK Pasaban izan da jada esan daiteke oraindik aurrera, onartu ta gero Korear emakume mendigoizaleak gezurra esan zuela, lehenengoko munduko emaku-mea, munduko hama- lau zortzi milakoak igotzen. Harrotasuna euskal herriarentzat , non mendigoi-zale zora- garriak dituen. Neretzat mendigoizale onena Aretxabaletako Felix Iñurrategi da, zerga- tik da lehenengo euskal mendigoizalea errespetatzen zortzimillakoak diran mo-duan oxi- geno artifizialik erabili gabe. Baina Oiarzabal Gasteiztarra beste fenómeno bat da ze-ren da mundu osoan zortzi millako gehien egin disuena. Ni ere gaztetan mendigoizalea izan nintzen eta Mont Blank igo nuen. Ene laguna ezin izan zuen juan nerekin eta Chamonix-en gelditu zen, uste dut bia normaletik ahalegindu zela baña ez zuen gauza handirik egin. Ni Italiana juan nintzen Mont Blank azpiko tuneletik autobusean. Han telesferikoan igo nintzen goiko eski pistetaraino eta handik errefujisora oinez, jada bista edrrak ikusiz. Aterpea bete egin zen. Goizean goiz ura erosi nuen eta azkena irten nintzen aterpetik gauez. Aurreratu nituen Bilbotar gazte batzuk glaziarra pasatu eta gero. Nik 19 urte nituen. Egin nuen bidea. Pasatu nuen goian erdi izoztuta zegoen gune bat, baina aldapa asko gabe. Granpoirik gabe. Gero jarri behar izan nituen granpoiak. Aurkitu nituen Valentziar batzuk. Pasatu nuen ranpa bat oso arriskutsua izoztua poliki poliki. Gero enkordatu nintzen Valentziarre-kin beste izotz horma txiki batean. Gero nire bidea asmatu nahi izan nuen, baña ezin. Okertu eta valentziarrak zabaldu zuten bidea jarraitu nuen. Ondo eta errez. Gaillurretik 300 m.-tara aurkitu nituen valentziarrak berriro. Gon-bidatu zidaten ura edatera. Baina ura edurretik atera zen eta antza ez zidan onik egin. Azken hirurehun metroak oso latzak izan ziren. Poliki poliki juan nintzen. Han bista oso ederra. Jende asko zegoen gailurrean. Denbora ona ze-goen. Jetzi nintzen Frantzian aldetik Valentziarren konpañian. Bosons glaziar ospetsua pasatu eta azkena telesferikoan jetzi giñen. Bi egun eder igaro nituen. JON

g14@klik

8

g14@klik

25

QUIERO Y NO QUIERO QUERER A QUIEN NO QUERIENDO QUIERO

HE QUERIDO SIN QUERER Y ESTOY SIN QUERER QUERIENDO

SI POR MUCHO QUE TE QUIERO QUIERES QUE TE QUIERA MAS

TE QUIERO MAS QUE ME QUIERES QUE MAS QUIERES

QUIERES MAS

ESTO ERA UN HOMBRE QUE ENTRA EN UN BAR Y LE DICE AL CAMA-

RERO:

- CAMARERO, CAMARERO, SACAME UNA COPA DE RON.

EL CAMARERO NO LE HACE NI CASO Y VUELVE A PEDIRSELO.

- CAMARERO, CAMARERO, SACAME UNA COPA DE RON.

COMO NO LE HACIA NI CASO VOLVIO A REPETIRSELO HASTA QUE UN

HOMBRE QUE ESTABA EN LA BARRA Y ERA MARICON LE DICE:

- ¡EN ESTE BAR PARA QUE TE SAQUEN UN TRAGO TIENES QUE DECIR

ALGO QUE RIME!

-VALE, VALE.- Y LE LLAMA AL CAMARERO Y LE DICE:

- CAMARERO, CAMARERO, SACAME UNA COPA DE RON Y PQUE LE

DEN POR CULO AL QUE ESTA DENTRO DEL MOSTRADOR. Y SACA UN

AGUARDIENTE Y QUE LE DEN POR CULO AL CLIENTE.

Y EL MARICON DICE:

- ¡¡¡NO SAQUE NI EL AGUARDIENTE NI LA COPA DE RON, SAQUE UNA

BOTELLA DE LICOR CUARENTA Y TRES Y ASI NOS DAMOS POR CULO

LOS TRES!!!

ESTO ES UN HOMBRE QUE VIVIA EN EL QUINTO PISO Y COMO PASABA TOTALMENTE DE SU MUJER Y DE SU HIJO QUE SI NO HACIA UNA HACIA OTRA QUE LE INSULTABA A SU MUJER LE PEGABA A SU HIJO Y UN DIA LE DICE EL HIJO A SU MADRE A DICHO EL PADRE QUE QUIERE TIRAR POR EL BALCON A LA CALLE Y LE DICE SU MADRE A SU HIJO PUES DILE QUE LE HE PUESTO LOS CUERNOS

UE

OSKAR

g14@klik

24

NO ES LO MISMO “BOLAS BLANCAS DE NIEVE” QUE, “BLANCANIEVES EN BOLAS”

NO ES LO MISMO “LAS RUINAS DE MACHUPICHU” QUE, “TE METAS PICHU QUE TE ARRUINAS”

NO ES LO MISMO: ¡MARIA SUBE ARRIBA Y PON FRESCO EL BESUGO! QUE, ¡MARIA SUBE ARRIBAY PONTE FRESCA QUE YA SUBO!

NO ES LO MISMO “DOS PELOTAS NEGRAS” QUE, “DOS NEGRAS EN PELOTAS”

NO ES LO MISMO “MARIANO RAJOY” QUE “RAJATE RAJOY”

NO ES LO MISMO “TENER UN BACALAO”

QUE , “TENER UNA VACA ALAO”

NO ES LO MISMO “COMERTE UN POLLO”

A QUE, “TE LA COMA UN POLLO”

SE ABRE EL TELON Y APARECE

UN POLICIA BOTANDO UNA PE-

LOTA Y EL TITULO DE LA PELI-

CULA ES “POLIDEPORTIVO” NO ES LO MISMO

“HABLAR TODOS LOS DIAS CON PIKÉ” QUE, “TODOS LOS DIAS TE LA PIQUE PIKÉ”

NO ES LO MISMO ATUN CLARO CALVO

QUE ATUN OSCURO MORENO

ERA UN HOMBRE QUE ESTABA TAN GORDO QUE SIEMPRE QUE SUBIA A UNA BASCULA

PONIA “CONTINUARÁ”

ERA UN HOMBRE TAN LENTO QUE

SOLO LE FALTABA EL CAPARA-

ZON PARA SER CARACOL

OSKAR

g14@klik

9

VALOR AL TORERO

EL TORO BUSCA SU LIBERTAD Y EL TORERO VA CONTRA EL,

AUNQUE EN LA PLAZA VA A DERRIBARLO,

ES VICTIMA EN EL RUEDO, APLAUSOS, BRAVURA Y AVENTURA VALENTíA Y MUERTE EN LA PLAZA.

A LOS HéROES PAÑUELOS, AL TORERO QUE ES ESCUDO.

EN LA PLAZA Y SE DISPUNE A MORIR, RIOS DE SANGRE QUE CAMBIAN DE COLOR,

Y BROTA LA FLOR DEL VALOR.

DONDE ESTUVE ENCADENADO

EN LA CÁRCEL DE ORO SENTÍ UN MILAGRO EN LA CÁRCEL DE ORO DONDE LOS BARROTES ME TORTURARON

FUI CASTIGADO CON JUSTICIA SENTÍ UN MILAGRO

DIOS ME SOLTÓ LAS CORREAS DONDE PADECÍ Y DIJE

“CRISTO ES PURO Y CASTO” Y ME SOLTÓ DONDE ESTUVE SUJETO Y LAS PAREDES ME APLASTARON

ALLÍ EN LA CÁRCEL DE ORO DONDE ESTUVE ENCADENADO .

LO IDEAL PARA IR POR EL MUNDO ES LLEVAR COMO CALZADO UNOS “PISA-MIERDAS“ PUESTO QUE VAYAS POR

DONDE VAYAS, PISAS MIERDA.

JOSE ANTONIO

JOSE ANGEL JOTAELE

g14@klik

10

SUENA VIOLIN, SUENA

Esta amaneciendo y el violín empieza a sonar. Dulces amaneceres con su música dulce y suave.

Yo ya he despertado, pero tú, tu pareces inerte a mi lado. Te beso la espalda, te siento frío,

te arropo con mi cuerpo, pero tu frialdad es diferente a un frío natural,

mas bien es la muerte quien en mitad de la noche te ha venido a buscar.

Suena violín suena, mientras lo hagas el con nosotros estará.

Suena violín suena, tu música le ha de hacer respirar

le miro, le abrazo y el olor a sangre se desprende de su cuerpo. Suena violín suena

Me niego a vivir su muerte, me duermo a su lado, la muerte se acerca,

cojo el violín y lo empiezo a tocar. Me puede la muerte,

me duermo. El violín ya no suena,

los tres estamos muertos, ella nos ha venido a buscar. Maria

ERA CANTAR

LA SALVEDAD

DANZAR

EN EL AMANECER

RETORNO A LA EDAD CAMINAR Y ANDAR LOS DIOSES DE LA ESPERA

RETORNO A LA EDAD

AL VENCER EN EL DORADO FIN DEL SALUBRE ALTAR TE VEIA ANDAR AMAIA

g14@klik

23

Linias y colores

Sobre la polémica engendrada por Fernando Sánchez Dragó

Para mi Fernando Sánchez Dragó ha sido un imprescindible cuan-do saca uno de sus libros. Licenciado en letras aun recuerdo su golpe de fa-ma al escribir a finales de los setenta su libro “Gargoris y habiris: una his-toria mágica de España”. Lo he considerado eje de referencia para mí. Ena-morado de la cultura oriental, llego a declamar que su libro de cabecera era el “Tao te king” de Lao-Tse.

Se acaba de levantar una polvareda sobre su supuesta relación en Tokio con dos niñas de 10 años en 1967. Personalmente para mÍ fue un shock saber que la pubertad empieza a los 12 y sobre todo termina la adoles-cencia a los 20. Tengo que poner mi opinión sobre esta relación. Aun recuer-do el escándalo del turismo sexual, como lo de Tailandia donde unos padres vendían a sus hijos por una miseria. ¿Es culpable Dragó? creo que una psicó-loga infantil nos debería aclarar el problema. ¿Se es estúpido ante negar una insinuación explicita? Esta relación ocurrió en 1967 en Tokio y parece que las dos niñas eran bien expertas en lo que allí se consumía. Dicen que Dragó tiene un negro que escribe sus libros. Algo triste pero aun recuerdo los magníficos espacios literarios que el condujo hace mucho. “Encuentros con las letras” por ejemplo. ¿Al final eran culpables estas dos niñas? También yo ignoro el problema, tal vez una psicóloga infantil aclararía la situación. Los tiempos cambian y 1967 queda muy lejos. ¿Pero se es un poco estúpido para no aprovecharse de las niñas? Es culpable Dragó? Se funde en un ámbito de personajes y lugares.

MARCOS

g14@klik

22

LA CHIVIRITA CHINITA AMARILLTA Y SUS PALMAS

BLANCAS QUE TIENE

CHIVIRITA QUE BONITA Y LINDA ERES CUANDO EN PRIMAVERA EL AGUA HAY Y EL SOL ALEGRE SALE

CHINITA CHIQUITITA QUE COSITAS EN TU TIERRA TIENES CHIVIRITA CHIQUITITA QUE COSITAS EN TU TIERRA TIENES

CHIVIRITA QUE QUE BONITA LINDA BLANCA Y AMARILLA SALES EN PRIMAVERA EN ABRIL SALES Y EN MAYO MAS FLORES

EN EL CAMPO EN LOS VALLES EN EL MONTE SOBRE TI LAS PAREJAS AMEN

DOS, TU Y YO EMPAREJADOS COMO EL VIENTO Y EL POLEN CHINITA BLANCA Y AMARILLITA DIME SI ME QUIERES

BONITA PEQUEÑITA EN EL LIENZO TE DIBUJAN LOS PINTORES SIMBOLO DE PRIMAVERA Y HOROSCOPO ERES

CHINITA LINDA EN TU PAIS YO TAMBIEN QUISIERA QUE ME ENAMORES DE TI POR TU FILOSOFIA CON LA QUE UNO SE RELACIONE CHIVIRITA CHIQUITITA CHINITA POR PRIMAVERAVIENES Y POR TU FLORECER UN MANTO DE CHIVIRITAS SALEN

DIME LINDA Y BONITA CUANTO ME QUIERES EN TU CALENDARIO QUISIERA QUE SIGNIFICA LA CHIVIRITA Y QUE ES

SUPONGO QUE UN PEQUEÑO TROZO DEL CALENDARIO Y PARTE POR TU SENCILLEZ HUMILDAD Y EN TU TIERRA VIVES

DESOJANDO LAS PALMAS BLANCAS Y TU CUERPO AMARILLO DE TUS REDONDECES

AMARILLITA ME QUIERES NO ME QUIERES Y TU AMOR SIEMPRE SALE VIVIREMOS EN UN LUGAR PARA AMAR SIEMPRE Y NUNCA TARDE

YÁ , SOIS MUCHAS MAS AL IGUAL QUE LA LOTERIA ME TOQUE PERO AMARILLITA Y TUS PALMAS BLANCAS QUE TIENES

ME GUSTAS POR TU NARICILLA Y COMO LOS FLAMENCOS ROCES DEL BAILE DEL AMOR PURO CADA VEZ

DEL CORTEJO RITUAL SIEMPRE FLOTANTE EN EL AIRE A VOSOTRAS DORADITAS PALIDITAS QUISIERA CON QUIEN HABLARE

Y CON UNA, UNA ES PALMITAS BLANCAES, AMARILLITAES DE REDON-DECES RETOÑOS YO QUISIERE

ME QUIERES NO ME QUIERES SIEMPRE TU AMOR SALE NO ME ENGAÑES

JAVIER

g14@klik

11

Iñaki

Iñaki

Iñaki

Mikel

g14@klik

12

Udaberrian azaldutzen dira, udaran berriz arra biurtu. Neguan lo artu

SOLDADO AGOTADO QUE HAS CAMINADO

“UN LIO DE DIBUJOS ANIMADOS….” DICE LA GENTE QUE HABÍA UN HOTEL QUE LLEVABAN BUSCANDO DOS AÑOS Y AL FINAL PENSARON LLAMAR A LA PANTERA ROSA. Y LO ENCONTRÓ. LE DIERON DINERO Y SE FUE CORRIENDO ADONDE ÉL CORRECAMINOS. ME HICIE-RON UNA FIESTA Y DEJARON DE HAMBRE AL COYOTE, QUE SE ENFADÓ TANTO EL COYOTE QUE SALIO CORRIENDO. LA PANTERA ROSA SE ASUSTO Y SE ES-CONDIO. EL KOYOTE ENCONTRO AL CORRECAMINOS Y LE DIJO QUE EL DINERO SE LO HABIA LLEVADO LA PANTERA ROSA. EL KOYOTE SE LLEVO TAL DISGUS-TO QUE FUE A UN BARRANCO Y SE TIRO EN PLANCHA

CUANDO UNO SE VA DEL

BAR Y SI HAY OTROS QUE

LE SECUNDAN SEGURO QUE

DA QUIEBRA EL BAR

CUANDO EL BAR SE LLENA

A TOPE TODOS LOS DIAS

ESTE SI QUE DA SUPERAVIT

NO CORRAS QUE TE PILLO VETE ANDANDO QUE IRAS MEJOR

NO VAYAS A TODA VELO-

CIDAD QUE PUEDES TENER

UN ACCIDENTE AUNQUE

TE PAREZCAS A FITIPALDI

BIZIKLETAN ONA, KORRI-KA ONA,

PISTINAN ETA PELOTAN KAKA ZAHARRA.

HORI NI

ELURRA ETA EURIA ETORRI ZAIGU EGUBERRI ONETAN ONA IZANGO DA ETXEAN BERO BERO

TURROI BATZUK JAN ETA OHERA

Creía que eras mía y al final me di cuenta de que fue falso me engañaste

por dinero.

VOY AL MONTE PERDIDO PERO YO NO ME PIERDO LO BUSCO Y LO EN-

CUENTRO

g14@klik

21

Sonríe a la vida , actúa con consecuencia , activa la vida Enamorado sigue estudiando carreras universitarias, filosofar Sociología con los demas, prepárate para esta vida , corregirlo asi mismo ocupacional :logros, pros y contras, en esta vida, NO TE PUEDES VALORAR SIN ESTUDIAR Y CONSEGUIR LOGROS Y ESTAR CAPACITADO.

Dame educación y quí-tame de la calle.

Practicar para aprender a follar; por hombre y notas con la profesora : Espabilado o sobresa-liente (tamaño, viril, dotado, y satisfacción)

Historia de la puta mili , y el séptimo de caballería y el General Castel . Jugando a ser hombres o enemigarse; con quien hace el indio

CUADRILLA :LA FETIDA Y LA QUINTA DEL PORRO Soldado, ¿quien es usted?

Yo soy el general. Pues yo, por general, ni me muevo ni trabajo

Empanado o inteligente No, yo comandante.

JOSE ANGEL

g14@klik

20

g14@klik

13

g14@klik

14

ERASE UN HOMBRE A UN CIGARRILLO PEGADO

Erase un hombre a un cigarrillo pegado. Desde que se convirtió en un adicto a este nefasto tóxico que es el tabaco, en forma, sobre todo de cigarrillos se fue haciendo más y más hom-bre toxina. Y si a eso añadió otros tóxicos como la cafeína y al-cohol etílico se fue transformando paulatinamente en un adicto toxicómano nicotinicocafeinomanoalcohólico. Y su juventud fue un infierno de vino tabaco y café sin rosas. Hasta que paulatina-mente fue alejándose del consumo abusivo del café y se fue apartando del alcohol etílico bebestible pero fue sumergiéndose mas en el humo del tabaco hasta el punto de convertirse casi en un fumador compulsivo de ese otro tóxico legal al tiempo que se fue haciendo mas abstemizado del otro monstruo etílico. Llegó un momento en que ya solo tenía una pequeñísima y relativa adicción al café pero al tiempo fumaba cada vez más tanto es así que cuando pasaba obligados ayunos de abstinencia tabaquil incluso unos pocos cigarrillos le podían sentar como una patada donde la espalda pierde su casto nombre. Y así, cuando ya asfixiado, extenuado, fatigado y comple-tamente saturado del dichoso tóxico cigarral si no era el mismo quien pedía sopitas al médico o a las enfermeras eran ellos quie-nes al notarle hecho una mierda terminaban por ponerle en cua-rentena e insuflarle vida por la nariz con y a base de bombonas y más bombonas de oxígeno. Gracias a este tratamiento y a otros complementarios con la intención de dar vida a sus dichosos, maltrechos y negruzcos pulmones. La historia siguió y sigue sin terminar pero una cosa está más que clara o bien baja el consumo de cigarrillos de forma y modo considerable y de propia voluntad o le tendrán de cuaren-tena permanente. Esto o seguir parcheando sus malheridos pul-mones casi tan muertos vivientes como el fumador impenitente que subscribe y firma este relato. JOTAELE

g14@klik

19

MARITXU KAJOI Maritxu Kajoi eguna Arrasaten urriaren lehenengo ostiralean ospatzen da urtero. Jai hori berria da, gutxi gora behera 1977 sortua, ni gaztetxoa nintzen. Izatez jai hori txikiteroen patroiaren ospakizuna da. Txikiteroak dira lehen poteoa egiten zutenak, zeren edaten zuten ardo zu-rruztada bat, ardotxo bat, zuria edo beltza, merkea. Gaur egun garagardoa edaten da asko baina lehen ez. Nola sortu zen jaia? Bazegoen txikitero talde bat egunero edo aste bukaeretan txikiteoan ibiltzen zirenak. Taldeko gizon bat, arlote zamarra, xelebrea, hartu zuen ohitura errondan Erico plaza inguruan pastasen zirenean elizaren paretik, bada ba dago hau amabirjentxo bat kutxa batean, haren paretik igarotzean ohitura hartu zuen ohore guztiarekin besoa edo eskua altzatu egiñez basoa eskuan zuela, amabirjiña agurtu eta esaten zuelarik “Maritxu zuregaitik, bedeinkatua zu” eta zas! Edaten zuen tragozka bat, bere taldekoek irri egiten zioten. Eta bateri bururatu zitzaion keiñu hori zela eta, Maritxu ziotenari bada txikiteroen patroia deklaratzea. Hori dela eta Arrasaten egun bat jartzea eta jaia eratzea. Egunari Maritxu Kajoi deitu zioten, aipatu Ama Birjiña zegoelako kutxatxo baten. Eguna printzipioz lan eguna aukeratu zuten ostiral bat. Gero denborarekin herriko lantegi batzutan erabaki zuten jai egun ematea, baina hasiera ba-tean Deneb la neta gazteek eskoletara joaten ziren, eta gero handik irtenda jaia ospatu arratsalde eta gatean. Denbora gutxian ospe handia hartu zuen jaiak, baita autobusak etortzen ziren Madriletik eguna ospatzera. Arautu zen egun horretan gizonak Deneb gutxienez korbata jarri behar zutela eta ahal zuenak traje dotore beltz gris antza. Horre-la bada emakumeak ere jantzi soineko lehen aintziña bezalakoak jazten dute, polit ere. Guapo juaten dira, baiña agian gatean zehar gehiegitxo edaten da eta mozkorraldi ga-lantak hartzen dituzte gazteek. Eredu txarra zelakoan lehenengo hasiera batean jaia sortu zenean pegak jarri zituen herriko parrokoak, baina gero amore eman zuen amabir-jiñaren irudia erabiltzen lagaz. Ostiral horretan gutxi gora behera antolatzaileen eskutik antolatzen da arratsaldeko zortzirak inguruan ospakizun ekitaldi bat eta Maritxu artero mirari ezberdin bat egiten du. Adibidez urte batean eta egin duen mirari ospetsuena izan zen, badago bada elizaren ondoan enparantzaren bazter batean iturri bat. Ba arrat-saldeko zortzi t’erdietan Maritxuri lore eskeintza egin ondoren, mutiko batzuk ura edateko iturriarenzerari sakatu zioten eta hara! Miraria ura irten beharrean ardoa irten zen, horrela jarraian inguruan jendea pozez bete zegoela. Jaia, berez, antolatzaileek erabakita herriko jendeari dirua borondatez eskatuz or-daintzen da. Horretarako arratsaldean kalez kale herriko alde zaharrean badaude bolon-drez batzuk doazenak jendeari dirua sartzen du poltsa batzuetan. JON

g14@klik

18

PERDIDO

Bruma de un mar embravecido Enloquecido por el dolor

Donde sus olas no desaparecen Empujadas por su propio fondo

De rocas perdidas en su corazón Sangrante, doliente, vapuleado

En la sin razón, millones de años Sintiendo la rabia la ira

Con pasión sin paz La alegría desbordante al máximo

La tristeza no deja ver el mar Solo arena no quedan olas

El mar esta perdido como lo estoy yo La soledad vivida, desesperante, es

La canción que vibra En los cuerpos que sienten miedo

Y padecen dolor

maria

CUANDO LAS EMOCIONES QUEMAN

Queman como el hierro incandescente Incandescente está el alma De un corazón desgarrado A trozos desparramados

Como fluye la sangre del ensangrentado De sus venas cosidas por otras manos

Otras manos vengativas Que como a su corazón No han querido curarlo

Su corazón en sus manos atrapado Vivo rojo de sangre desanimado

Animal parece palpitando Manos con dedos casi cortados

Rotos, desgajados Imposible entender que ha pasado

Emociones perdidas Perdidas en el pasado

LA MUERTE, SU BAILE Y YO

Porque se escandalizan Aquellos que viven a mi lado Aquellos que sueñan en vida

Todos aquellos que sueñan bailando Yo, sueño con la muerte Con salir de este mundo

Balancearme con los muertos Sin murmuro, sin ser criticado

Bailar en su viento Vivir su distinta vida

No estar viva y muriendo Sino estar muerta.... viviendo

En su vida, su presente, su pasado.

g14@klik

15

HUMANOS Y COLORIDOS

g14@klik

16

/ Lunáticos / La gitana le leyó la mano. Era en Hungría. Miami quedaba lejos. No le gusto su gesto…”ten cuidado de un largo viaje”. La luna estaba llena. Era otoño. El barco transatlántico general era seguro y confortable. “Llegaremos en medio día”, anunció el monitor. El viaje-lang le había irritado la piel, había sido otoño en Hungría. Tenía ya las manos sudadas. El Dr. Victorio lo quería todo pulcro y en orden y no tenía poca razón. ”Este es un viaje de experimentos , exploración y botánica. Todo estaba un su sitio. La nave analítica despegó hacia la base lunar.

“Diario de bitácora” 20 de mayo de 1974.3+ Han pasado 3 meses saturninos. Habían rozado un agujero negro y casi la nave naufragó. El psicólogo de la nave estaba preocupado por Sylvia, la técnica de información, por ese extraño comportamiento y celo sexual. Se dedujo que podía ser por una atmósfera de piel. André se dio la vuelta y grito “Sylvia, no”. La veía manejar los mandos del panel de control. La nave zozobro. La luna de este planeta se parecía a un Edén. La vegetación era exube-rante y era una delicia de aventura natural. Sí, las pocas tribus adoraban sus ojos azules. Sí, manejaba el monitor de S.O.S. Lo tanteaba y sonreía. Sí, sonreía. Sonrió. MARCOS

UN CUENTO: g14@klik

17

IMPRESENTABLES IDEAS POLITICAMENTE INCORRECTAS:

No sería mala idea hacer uso como papel higiénico de páginas web de

Internet, por ejemplo, para, después de cada faena y antes de tirar de la cadena y hacer uso de la escobilla retreteril, limpiarse el trasero con plena satisfacción y a placer, pues se podría escoger entre las páginas web que hubiera en cada “cagódromo”.

Aunque podría ser tanto más jocoso hacer caricaturas de toooooodos los personajes, personajillos, personaljefazos y demás fauna personalgentucil, con la lengua fuera a lo “morritos Jager” y hacer fotocopias para todos.

Podría servir con una dedicatoria como broche de oro y por ejemplo modelo tipo “limpia con tu asquerosa lengua mi culo h . . o d . p . . a!. Como tal jocoso y liberador desahogo tan satisfactorio como higiénico, sí por cierto. JOTAELE

JOTAELE