Rosalía de Castro

Rosalía de Castro naceu o 24 de febreiro de 1837

en Santiago de Compostela.

Foi bautizada na capela do Hospital Real, cos nomes de

María Rosalía Rita.

Ata os 8 ano, Rosalía estivo ca sua tía

paterna Teresa Martínez na aldea de

Castro de Ortonio, municipio coruñés de Ames.

No ano 1850 trasládase a vivir a

Santiago de Compostela

Alí compuxo os seu primeiros poemas con so 12

anos e aos 17 anos xa era coñecida no

“Liceo de San Agustín” de Santiago grazas ó seu

primeiro libro “La flor”.

Viaxa a Madrid en 1856 onde coñece a Manuel Murguía.

Contraen matrimonio o 10 de outubre de 1858 e tiveron 7 fillos, todos eles

nados en Galicia. Cambiou de domicilio varias veces por mor

do traballo do seu home.

O seu home animouna a publicar as cousas que escribía. Escribir en galego no

século XIX non resultaba nada fácil, por

moitas razóns, a maior parte delas ligadas ao pensamento e estructuración

da sociedade do momento.

Algunha das súas obras foron:

En galego: Cantares galegos , Follas Novas, Contos da miña terra...

En castelán: La flor, A mi madre, En las Orillas del Sar, La hija del mar...

Considerada na actualidade como una escritora indispensable no

panorama literario do siglo XIX xunto con Eduardo Pondal e Curros Enríquez.

Rosalía nunca tivo moi boa saúde e, ademais, a morte dos seus fillos

non axudaron a que estivera ben.

Morreu moi nova, aos 48 anos, en Padrón. A súa casa é hoxe

un museo que podedes visitar. E unha das escritoras máis importantes do

Rexurdimento galego e do Romanticismo español.

Traballo realizado: Por Yago Gómez Veiga