IES Leixa

Ciclo medio de Farmacia e Parafarmacia Oficina de farmacia

Francisco José Teijido López - Catedrático de Procesos Sanitarios

Tema 7: Distribución farmacéutica :: Páxina 1 de 13

Tema 7: Distribución farmacéutica.

IES Leixa

Ciclo medio de Farmacia e Parafarmacia Oficina de farmacia

Francisco José Teijido López - Catedrático de Procesos Sanitarios

Tema 7: Distribución farmacéutica :: Páxina 2 de 13

Tema 7: Distribución farmacéutica

Resultados de aprendizaxe RA1. Xestiona a documentación farmacéutica en relación coa información que deba conter:

• CA1.2 Definíronse as características dos establecementos e dos servizos farmacéuticos no sistema sanitario:

o CA1.2.2 Definíronse as características dos laboratorios e os almacéns farmacéuticos • CA1.3 Describíronse as funcións e as competencias de diferentes profesionais da saúde nos

servizos e nos establecementos farmacéuticos e parafarmacéuticos o CA1.3.2 Describíronse as funcións e as competencias de diferentes profesionais da

saúde nos laboratorios e os almacéns farmacéuticos RA2. Controla o almacén de produtos farmacéuticos e parafarmacéuticos aplicando as operacións administrativas de control de existencias, e describe esas operacións:

• CA2.9 Identificáronse as alteracións que poidan sufrir os produtos no transporte • CA2.10 Describiuse o procedemento que hai que utilizar para a devolución dos produtos ca-

ducados, consonte a normativa o CA2.10.1 Describiuse a normativa xeral que hai que utilizar para a devolución dos

produtos caducados Obxectivos

• Definir as características dos laboratorios e os almacéns farmacéuticos • Describir as funcións e as competencias de diferentes profesionais da saúde nos laborato-

rios e os almacéns farmacéuticos • Identificar as alteracións que poidan sufrir os produtos no transporte • Describir a normativa xeral que hai que utilizar para a devolución dos produtos caducados

IES Leixa

Ciclo medio de Farmacia e Parafarmacia Oficina de farmacia

Francisco José Teijido López - Catedrático de Procesos Sanitarios

Tema 7: Distribución farmacéutica :: Páxina 3 de 13

Concepto de distribución farmacéutica e características

CONCEPTO DE DISTRIBUCIÓN FARMACÉUTICA Podemos definir a distribución farmacéutica como:

Toda actividade que consista en obter, conservar, proporcionar ou exportar medicamentos, ex-cluído o despacho de medicamentos ao público; estas actividades son realizadas con fabricantes ou os seus depositarios, importadores, outros distribuidores por xunto ou cos farmacéuticos e persoas autorizadas ou facultadas, no Estado membro de que se trate, para dispensar medica-mentos ao público (Directiva 92/25/CEE del Consejo, de 31 de marzo de 1992, relativa a la distri-bución al por mayor de los medicamentos para uso humano).

A distribución farmacéutica en España está regulada polo Real Decreto 782/2013, de 11 de outubro sobre distribución de medicamentos de uso humano, seguindo as Directrices da UE de 5 de no-vembro de 2013 sobre prácticas correctas de distribución de medicamentos para uso humano. Calquera produto manufacturado (de elaboración industrial) segue unha cadea na que hai, basica-mente, un produtor (o fabricante), un destinatario (o usuario/a) e uns intermediarios (comerciantes por xunto, comerciantes polo miúdo...).

A industria farmacéutica

A INDUSTRIA FARMACÉUTICA A industria farmacéutica ten unha gran implantación no noso medio e a súa actividade inflúe enor-memente na empregabilidade e no PIB, a pesar da caída do gasto farmacéutico nos últimos anos. Na actualidade as exportacións de produtos farmacéuticos ocupan o 5º lugar en millóns de euros. Cando falamos de industria farmacéutica referímonos a empresas legalmente constituídas e autori-zadas para a produción de especialidades farmacéuticas e a fabricación de materias primas de uso farmacéutico. En España os laboratorios farmacéuticos están regulados polo Real Decreto 824/2010, de 25 de xuño, polo que se regulan os laboratorios farmacéuticos, os fabricantes de principios activos de uso farmacéutico e o comercio exterior de medicamentos e medicamentos en investigación, modi-ficado pola Disposición final primeira do Real Decreto 782/2013, de 11 de outubro, sobre distribu-ción de medicamentos de uso humano.

IES Leixa

Ciclo medio de Farmacia e Parafarmacia Oficina de farmacia

Francisco José Teijido López - Catedrático de Procesos Sanitarios

Tema 7: Distribución farmacéutica :: Páxina 4 de 13

A industria farmacéutica está integrada po-las empresas que realizan algunha das se-guintes actividades:

• Fabricación industrial de medica-mentos de uso humano incluíndo aquelas que participan na fabrica-ción de substancias activas, o enva-sado, acondicionamento e presenta-ción para a súa venda, aínda que non sexan fabricantes.

• Laboratorios importadores de me-dicamentos fabricados en países ex-tracomunitarios.

• Todos os laboratorios que exercen actividades de comercialización de medicamentos, exceptuando as ofi-cinas de farmacia e os servizos de farmacia hospitalaria.

Os laboratorios deben aplicar unhas estritas medidas de calidade que abranguen tanto ao persoal como ás instalacións e ás operacións que se realizan, necesarias para conseguir a elaboración uni-forme dos medicamentos e a homoxeneidade dos lotes, seguindo as normas de correcta fabrica-ción.

Distribución dos laboratorios farmacéuticos en España. Imaxe obtida da web de Farmaindustria segundo a súa política de copyright

IES Leixa

Ciclo medio de Farmacia e Parafarmacia Oficina de farmacia

Francisco José Teijido López - Catedrático de Procesos Sanitarios

Tema 7: Distribución farmacéutica :: Páxina 5 de 13

Distribución dos laboratorios farmacéuticos en España. Imaxe obtida da web de Farmaindustria segundo a súa política de copyright.

REXISTRO DE EMPRESAS FARMACÉUTICAS A AEMPS mantén activas e transparentes varias bases de datos con rexistros de:

• Empresas de Substancias Activas (Rexistro Unificado de Empresas de Substancias Activas -RUESA-)

• Laboratorios Farmacéuticos (Rexistro de Laboratorios Farmacéuticos), que inclúe laborato-rios fabricantes/importadores e laboratorios titulares de autorización de comercialización

Requisitos dos laboratorios farmacéuticos

REQUISITOS BÁSICOS DA INDUSTRIA FARMACÉUTICA Os laboratorios deben dispor do persoal suficiente e coa cualificación técnica necesaria para garan-tir a calidade das especialidades fabricadas, a execución dos controis pertinentes e deben contar coas instalacións idóneas para o desenvolvemento das súas actividades. Persoal: Os laboratorios farmacéuticos teñen unha estrutura complexa por canto deben abordar diferentes actividades, non só as correspondentes á fabricación ou manipulación de medicamentos (área técnica) senón tamén referentes á administración (área administrativa) e comercialización dos produtos (área comercial). No que fai referencia á área técnica todos os laboratorios deben contar cun Director Técnico do que dependen xerarquicamente un responsable de fabricación e un responsable de control de calidade. Instalacións: Todo laboratorio conta, polo menos, con catro zonas independentes:

• Administración e comercialización: Na que se desenvolven os aspectos administrativos e de relacións coas empresas ás que subministran.

• Almacéns: Nos que hai zonas acondicionadas especialmente para a conservación das subs-tancias e medicamentos segundo a súa natureza e perigosidade:

o Zonas separadas para almacenaxe de materias primas. o Zonas para almacenaxe de produtos rematados:

IES Leixa

Ciclo medio de Farmacia e Parafarmacia Oficina de farmacia

Francisco José Teijido López - Catedrático de Procesos Sanitarios

Tema 7: Distribución farmacéutica :: Páxina 6 de 13

o Zona de produtos aprobados. o Zona de produtos en corentena.

Ademais deben existir zonas separadas para os estupefacientes e psicótropos, substancias acti-vas, perigosas, inflamables, explosivas... • Locais de fabricación, subdivididos en:

o Departamento de elaboración e envasado de formas farmacéuticas. o Departamento de acondicionamento de formas farmacéuticas.

• Departamento de control de calidade, independente de calquera outro.

Normas de correcta fabricación

Todos os laboratorios teñen a obriga ineludible de controlar as operacións de elaboración que leven a cabo segundo unhas normas de correcta fabricación establecidas pola Administración do Estado, e revisando periodicamente os métodos de elaboración para adaptalos aos cambios que se produ-zan polo progreso nas áreas científica e técnica. As normas de correcta fabricación fan referencia aos distintos aspectos da produción, entre eles os relativos a persoal, as instalacións, os equipamentos, as normas de calidade, a documentación a empregar así como protocolos para alertas e retirada de produtos. Podes consultar as normas de correcta fabricación na web da AEMPS en https://www.aemps.gob.es/industria/inspeccionNCF/guiaNCF/home.htm

Actividade 7.1: Normas de correcta fabricación Accede ás normas de correcta fabricación da AEMPS e fai un pequeno esquema cos contidos cen-trando a información no capítulo 2 de persoal e no capítulo 3 de instalacións.

A devolución de produtos

CRITERIOS BÁSICOS PARA A DEVOLUCIÓN DE PRODUTOS Existen diversas circunstancias polas que o laboratorio debe recoller especialidades farmacéuticas:

• Chegouse á data de caducidade (non se poden devolver se aínda non se superou a data). A devolución debe realizarse dende a oficina de farmacia ao almacén comerciante por xunto nun prazo non superior a seis meses dende a data de caducidade. O comerciante por xunto dispón de un ano, a partir da data de caducidade, para a devolución.

• Anulación do rexistro. • Suspensión temporal de comercialización. • Retirada do mercado dun determinado lote por causa xustificada. • Deterioro de unidades por causas imputables ao laboratorio. • Indicación da autoridade sanitaria. • Cese da actividade do laboratorio.

O método máis habitual de practicar as devolucións é a través das mesmas canles de distribución do almacén, indicando nun albará, xestionado polo propio almacén, os produtos sometidos a devo-lución e as cantidades correspondentes ao aboamento.

IES Leixa

Ciclo medio de Farmacia e Parafarmacia Oficina de farmacia

Francisco José Teijido López - Catedrático de Procesos Sanitarios

Tema 7: Distribución farmacéutica :: Páxina 7 de 13

Actividade 7.2: Devolucións Elabora un gráfico sinxelo coas causas de devolución de medicamentos e produtos sanitarios, in-dicando os prazos no caso de medicamentos.

Un caso especial é o das substancias estupefacientes xa que no procedemento de devolución poden darse distintas circunstancias:

• As especialidades farmacéuticas con estupefacientes da lista I caducadas, teñen que ser de-voltas ao laboratorio fabricante a través das entidades de distribución acompañando a en-trega cun vale de entrega de estupefacientes rotulada claramente coa palabra “DEVOLU-CIÓN”. Dito vale debe quedar arquivado e hai que comunicar a devolución aos correspon-dentes servizos farmacéuticos da Consellería de Sanidade. A devolución debe rexistrarse ta-mén no libro de contabilidade de estupefacientes.

• No caso de roubo de estupefacientes, hai que efectuar unha denuncia na comisaría de Poli-cía comunicando ás inspeccións farmacéutica do roubo.

• No caso de rotura de envases de estupefacientes, hai que comunicalo aos servizos de farma-cia da Consellería e anotalo no libro de contabilidade de estupefacientes.

Actividade 7.3: Devolución de estupefacientes Tomando como referencia a actividade 5.5 sobre o libro de estupefacientes, completa o PNT indi-cando as circunstancias en que hai que anotar as saídas por caducidade, roubo ou rotura.

Os comerciantes por xunto

OS DISTRIBUIDORES FARMACÉUTICOS A distribución farmacéutica é un sector fundamental para a prestación farmacéutica dentro do sis-tema sanitario, polo que é un tipo de empresa que debe ser autorizada especificamente pola admi-nistración. A maior parte das empresas de distribución farmacéutica están formadas por cooperativas nas que son cooperativistas os propios farmacéuticos con oficina de farmacia e non só ofrecen servizos de distribución, senón que dan aos socios outros servizos de tipo económico, servizos de asesora-mento, equipamento informático, mobiliario, ... Na actualidade se está a estudar por parte da administración a posta en marcha dunha central de compras ás que os laboratorios poden acceder por subasta. En España o sistema de distribución de produtos farmacéuticos iníciase nos laboratorios, que sub-ministran a catro tipos de intermediarios:

• Almacéns maioristas: Que a súa vez poden ser: o Empresas que engaden valor ao medicamento e o subministran a outros intermedia-

rios ou ao usuario final nun intercambio mercantil (compravenda): Son os almacéns comerciantes por xunto e as oficinas de farmacia, que absorben o 87 % da distribu-ción.

IES Leixa

Ciclo medio de Farmacia e Parafarmacia Oficina de farmacia

Francisco José Teijido López - Catedrático de Procesos Sanitarios

Tema 7: Distribución farmacéutica :: Páxina 8 de 13

o Empresas que engaden ou non valor ao medicamento e o subministran no exercicio dun tratamento médico. É o caso dos servizos farmacéuticos de hospitais, clínicas, centros de atención primaria... que absorben o 12 % da distribución.

o Entes, xeralmente gobernamentais, que non lle engaden valor ao medicamento e o subministran en campañas sanitarias. Só representan o 1 % da distribución.

• Almacéns por contrato, que son almacéns que non teñen dedicación exclusiva na distribu-ción de medicamentos pero que contan cos medios e as autorizacións adecuadas para ser contratados, puntualmente, para a distribución destes produtos. Naturalmente deben cum-prir coas condicións que a Administración establece para a distribución de medicamentos e produtos sanitarios.

• Almacéns de medicamentos baixo control ou vixilancia aduaneira, que son almacéns situa-dos nas aduanas (comercio internacional de medicamentos) e que tratan de controlar, entre outras cousas, o tráfico ilegal de medicamentos e o tráfico de medicamentos falsos.

• Brókers, ou entidades de intermediación: Este tipo de empresas actúan como intermedia-rios polo que nunca entran en contacto cos produtos. Como o resto, deben estar rexistra-das, deben contar con autorización administrativa e cumprir os requisitos establecidos. As súas características máis salientables son:

o Non son donos dos medicamentos. o Non teñen contacto físico cos medicamentos. o Realizan as súas xestións sempre por conta dun terceiro mantendo a súa indepen-

dencia en calquera negociación. Ademais destas canles de distribución de medicamentos existen outras formas de distribución para aqueles produtos que poden venderse fóra dos canais farmacéuticos, como son os medicamentos veterinarios, os produtos de parafarmacia ou os produtos homeopáticos. A distribución de produtos farmacéuticos ten unhas características especiais derivadas da inciden-cia que a súa comercialización ten para a saúde dos consumidores/as, de aí que a normativa que a regula introduce algunhas diferenzas con respecto á distribución doutros produtos.

Actividade 7.4: Distribuidores farmacéuticos Elabora un gráfico sinxelo cos tipos de distribuidores farmacéuticos.

O almacén farmacéutico

CARACTERÍSTICAS DO ALMACÉN FARMACÉUTICO Os principais intermediarios na cadea de distribución son empresas comerciantes por xunto (que traballan con grandes volumes e subministran a outras empresas) e as comerciantes polo miúdo (que traballan con baixos volumes e subministran ao usuario/a final).

IES Leixa

Ciclo medio de Farmacia e Parafarmacia Oficina de farmacia

Francisco José Teijido López - Catedrático de Procesos Sanitarios

Tema 7: Distribución farmacéutica :: Páxina 9 de 13

Como vimos, a porcentaxe máis alta da distribución de produtos farmacéuticos depende de comer-ciantes por xunto, dos que se distinguen tres tipos:

• Sociedades anónimas, que son comerciantes por xunto con capital privado e distribúen a todos os demais intermediarios.

• Centros e/ou sociedades anónimas de capital farmacéutico, que só distribúen a oficinas de farmacia.

• Cooperativas, nas que o capital procede de farmacéuticos con oficina de farmacia. En xeral, o ámbito de actuación das empresas comerciantes por xunto está restrinxido a unha ou varias provincias e hai poucas que teñan unha cobertura estatal, entre elas COFARES e a Federa-ción Farmacéutica que entre ambas as dúas teñen unha cota de mercado superior ao 25 %. É de destacar a elevada participación do propio sector farmacéutico no control da distribución que fai que as oficinas de farmacia manteñan un elevado control sobre os canais de distribución ob-tendo moi boas condicións de pago e de recepción de pedidos, o que lles permite manter stocks re-ducidos e, polo tanto, menor custo. OBRIGAS DO ALMACÉN FARMACÉUTICO O Real Decreto 782/2013, de 11 de octubre, sobre distribución de medicamentos de uso humano, inclúe os requisitos que deben cumprir as entidades de distribución e cita:

a) Facilitar en calquera momento o acceso dos inspectores aos locais, instalacións, equipos e documentos que sexan necesarios para a verificación do cumprimento das súas obrigacións. b) Obter medicamentos unicamente dos laboratorios farmacéuticos, ou doutros almacenes al-macenistas debidamente autorizados que cumpran coa normativa vixente, así como coas boas prácticas de distribución. c) Fornecer os medicamentos unicamente a outros almacenes almacenistas ou ben a ofici-nas de farmacia e servizos farmacéuticos legalmente autorizados, garantindo que a entrega se realiza exclusivamente nos locais, que consten autorizados para o almacén almacenista, pro-pios ou por contrato, ou para aoficina de farmacia ou servizo farmacéutico ao que van destina-dos estes medicamentos. d) Garantir a adecuada conservación dos medicamentos de acordo coas especificacións apro-badas para os mesmos desde o momento da súa recepción até a súa subministración. e) Asegurar que o transporte dos medicamentos se realiza en condicións adecuadas así como uns prazos de entrega e unha frecuencia mínima de reparticións, que garanta que os pedidos

IES Leixa

Ciclo medio de Farmacia e Parafarmacia Oficina de farmacia

Francisco José Teijido López - Catedrático de Procesos Sanitarios

Tema 7: Distribución farmacéutica :: Páxina 10 de 13

entréganse, ás oficinas e servizos de farmacia, en menos de 24 horas desde que son realizados e no caso de que medie algún día non laborable, este non será tido en consideración para o cómputo do referido prazo. f) Comunicar de forma inmediata ás autoridades sanitarias competentes e, se procede, ao titu-lar da autorización de comercialización dos medicamentos, dos medicamentos que reciban ou que se lles ofrezan que sospeiten que poidan ser falsificados. g) Comunicar ás autoridades sanitarias competentes calquera feito ou sospeita que coñezan en relación cun consumo indebido de medicamentos ou o seu desvío ao tráfico ilícito. h) Presentar ás autoridades sanitarias competentes as informacións sobre movementos de me-dicamentos que se lles requira. i) Conservar a documentación na que consten, en forma de facturas de compras e vendas, en forma informatizada ou de calquera outra forma, polo menos os datos seguintes de toda tran-sacción de entrada ou de saída:

1.º Data. 2.º Nome do medicamento. 3.º Cantidade recibida ou fornecida. 4.º Nome e dirección do provedor ou do destinatario, segundo proceda. 5.º Lote recibido ou fornecido.

j) Achegar en todas as subministracións de medicamentos un documento no que conste: 1.º Data. 2.º Nome do medicamento. 3.º Cantidade solicitada e fornecida. 4.º Nome e dirección do solicitante. 5.º Lote fornecido.

k) Proporcionar os medios necesarios ao director técnico farmacéutico para o cumprimento das súas funcións. l) Dispor dun plan de emerxencia que garanta a aplicación efectiva de calquera retirada do mercado ordenada polas autoridades competentes ou iniciada en cooperación co fabricante do medicamento de que se trate ou co titular da autorización de comercialización do devandito medicamento. m) Manter un sistema de calidade que estableza responsabilidades, procesos e medidas de xestión do risco con respecto ás súas actividades. n) Manter actualizada a súa autorización de acordo coas instalacións e equipos de que dispoña e actividades que desenvolva. ñ) Cumprir coa normativa vixente, así como coas boas prácticas de distribución establecidas na Unión Europea.

REXISTRO DE EMPRESAS DE DISTRIBUCIÓN FARMACÉUTICA Como no caso da industria farmacéutica, a AEMPS mantén dous rexistros de empresas de distribu-ción:

• Rexistro de Entidades de Distribución. • Rexistro de Entidades de Intermediación.

IES Leixa

Ciclo medio de Farmacia e Parafarmacia Oficina de farmacia

Francisco José Teijido López - Catedrático de Procesos Sanitarios

Tema 7: Distribución farmacéutica :: Páxina 11 de 13

Boas prácticas de distribución

BOAS PRÁCTICAS DE DISTRIBUCIÓN O Real Decreto 782/2013, de 11 de octubre, sobre distribución de medicamentos de uso hu-mano establece que se entende por «Boas prácticas de distribución» a parte da garantía de cali-dade que asegura que a calidade dos medicamentos se mantén en todas as fases da cadea de sub-ministración, desde a sede do fabricante até a oficina de farmacia ou servizo de farmacia. Tamén di que será o Ministerio de Sanidade quen editará e publicará as boas prácticas de distribu-ción; sen embargo dende a publicación do Real Decreto aínda non se editaron nin publicaron estas boas prácticas de distribución, polo que debemos remitirnos ás Directrices de 19 de marzo de 2015 sobre prácticas correctas de distribución de principios activos para medicamentos de uso hu-mano, que se mostran de seguido.

Principais distribuidores farmacéuticos en Galicia

A DISTRIBUCIÓN FARMACÉUTICA EN GALICIA Na Comunidade Autónoma de Galicia desenvolven as súas actividades moitos comerciantes por xunto de distribución farmacéutica, tanto estatais como nacionais. No seguinte cadro están representados os principais almacéns de distribución farmacéutica en Gali-cia. Destaca o grupo COFARES, almacén de ámbito estatal, e a forte implantación de cooperativas galegas, das que hai rexistradas 13 empresas do sector.

• Grupo COFARES (Cooperativa Farmacéutica Española), con implantación estatal e máis de 8.500 socios, é a primeira empresa comerciante por xunto por cota de mercado en España e cunha alta implantación en Galicia.

• COFAGA (Cooperativa Farmacéutica Gallega) é a cooperativa farmacéutica máis antiga de Galicia. Dedicada á distribución de produtos farmacéuticos e parafarmacéuticos, acumula 65 anos de historia nos que se ten posicionado como líder do seu sector no noso país.

• CECOFAR, unha cooperativa farmacéutica na que se integraron recentemente distintos dis-tribuidores galegos como SANAL, que foi fundada en Lugo no ano 1942 e dende entón con-solidouse como unha das empresas punteiras no sector nacional de distribución farmacéu-tica. Co crecemento a empresa instalouse no polígono de A Campiña mantendo en Lugo ci-dade un almacén para atender no menor tempo posible as urxencias da cidade. Conta ade-mais con outros dous almacéns, un en Ferrol e outro na Coruña dende onde atende tanto ao servizo ordinario como de urxencias das farmacias. Tamén se integraron en CECOFAR FAR-MANOSA e a FARMACÉUTICA YEBRA.

• COFANO (Cooperativa Farmacéutica do Noroeste), fundada en 1951, actualmente está com-posta por 559 socios da Comunidade Autónoma Galega, con tres almacéns automatizados nas cidades de Vigo, Ourense e Pontevedra.

IES Leixa

Ciclo medio de Farmacia e Parafarmacia Oficina de farmacia

Francisco José Teijido López - Catedrático de Procesos Sanitarios

Tema 7: Distribución farmacéutica :: Páxina 12 de 13

O transporte de medicamentos

TRANSPORTE DE MEDICAMENTOS E PRODUTOS SANITARIOS O transporte de medicamentos dende os laboratorios aos almacéns e dende os almacéns ás ofici-nas de farmacia debe garantir a correcta conservación dos mesmos polo que se debe realizar en condicións hixiénico-sanitarias e seguindo as pautas de seguridade e calidade establecidas nas nor-mas de correcta distribución. Debemos ter en conta que os almacéns de distribución realizan transporte diario e por moitas rutas que lles permitan achegar os pedidos ás oficinas de farmacia nun prazo de 24 horas. Para iso deben dispoñer dos vehículos axeitados para este transporte. Os principais problemas aos que se enfronta o transporte de medicamentos son:

• Variacións de temperatura. Neste sentido hai que evitar que os medicamentos se vexan afectados por calor ou frío, sobre todo os termolábiles, de aí que este tipo de medicamentos deban ser transportados en condicións ambientais estables.

• Humidade: Os medicamentos son especialmente sensibles aos cambios de humidade polo que as condicións de transporte deben adaptarse ás condicións climáticas das zonas de transporte. Neste sentido, os vehículos deben contar cos medios adecuados para manter os niveis higrométricos adecuados (climatizadores, aire acondicionado, deshumidificadores, …)

• Presenza de contaminantes: Os vehículos de transporte de medicamentos deben ser exclu-sivos para este tipo de produtos. É necesario facer unha limpeza regular dos vehículos para eliminar o po, e a limpeza debe facerse de tal xeito que se garanta a eliminación dos mes-mos produtos de limpeza.

• Roturas: Moitos medicamentos están envasados en materiais fráxiles, como o vidro, e os movementos lóxicos do transporte pode provocar roturas; por iso é necesario asegurar os medicamentos evitando os movementos bruscos durante o transporte.

• Derramamentos: Polas mesmas razóns anteriores, sobre todo naqueles produtos líquidos ou en po que non teñen peches de seguridade, poden producirse derrames de produtos que a súa vez poden contaminar outros.

• Furtos ou roubos: Non son frecuentes, pero se teñen dado casos de roubos de caixas de me-dicamentos por despistes dos condutores no momento de entrega ás oficinas de farmacia se os camións non son pechados.

• Seguridade: Como sabemos, hai medicamentos que, polas súas características, deben trans-portarse separados do resto de produtos. Referímonos a estupefacientes, psicótropos e de-volucións (ademais dos termolábiles comentados anteriormente).

Actividade 7.5: Transporte de medicamentos Elabora un gráfico cos principais problemas do transporte de medicamentos.

IES Leixa

Ciclo medio de Farmacia e Parafarmacia Oficina de farmacia

Francisco José Teijido López - Catedrático de Procesos Sanitarios

Tema 7: Distribución farmacéutica :: Páxina 13 de 13

A distribución e o prezo final dos produtos farmacéuticos

A MARXE DOS COMERCIANTES POR XUNTO Debido a que a dispensa de moitas especialidades farmacéuticas e produtos farmacéuticos está so-metida a un proceso de financiamento polo sistema sanitario público, a Administración ten un con-trol sobre o prezo dos medicamentos e establece as marxes que os intermediarios poden engadir. O punto de referencia no prezo dos medicamentos é o prezo de venda do laboratorio (PVL). O al-macén dispón dunha marxe de beneficio sobre o prezo de venda do almacén (PVA). A oficina de far-macia tamén dispón dunha marxe de beneficio sobre o prezo final sen impostos (PVP) ao que hai que incrementarlle o IVE correspondente (4 %) para obter o prezo final con impostos incluídos (PVP IVE). A este respecto hai que indicar que as medidas de contención do gasto farmacéutico elabora-das polo goberno introduciron modificacións nas marxes de almacéns e oficinas de farmacia, sendo os máis importantes os que se indican nas seguintes táboas.

Lexislación Almacéns Oficinas Siglas

1988 - 29,9 % do PVP (sen IVE)

1997 11 % sobre o PVA 27,9 % do PVP (sen IVE) N. M.

1999 9,6 % sobre o PVA - M. R.

2000 Máximo do 9,6 % Máximo do 27,9 % (sen IVE) M. E.

2005 8,6 % 27,9 % (sen IVE)

2006 7,6 % 27,9 % (sen IVE)

33 % nas EFG

Marxes para especialidades cun PVL inferior ou igual a 89,62 €

Lexislación Almacéns Oficinas Siglas

2000 3,82 € 33,54 € M. E.

2005 8,43 € 37,94 €

2006 7,37 € 37,53 €

Marxes para especialidades cun PVL superior a 89,62 €

No caso de medicamentos susceptibles de publicidade, a oficina de farmacia pode aplicar un des-conto de ata o 10 % do PVP. Ademais, a Administración ten fixadas unhas marxes para as oficinas de farmacia respecto ao cobro das receitas financiadas con cargo ao sistema sanitario público dependendo do nivel de vendas da oficina de farmacia.