Trastorno Bipolarra

Egilea Irati Grandes

Zer da?

• Trastorno bipolarra deskribatzen du tentu egoera bat, non ematen dira aldaketak izugarriak.

• Patologia hau pairatzen duten pertsonak oso arin aldatzen dute pozik egotetik oso triste egotera.

• Egoera hoietan egoten direnean maniako-depresibo bihurtzen dira.

Klasifikazioa: Trastorno Bipolarra tipo I

• Tipo hau ematen da bat edo gehiago gertaera maniako edo gertaera mixtoa izan dutenean.

• Ez du izan behar gertaera depresibotik pasatu behar diagnistikatzeko, baina gehienetan gertatzen ohi da.

Trastorno Bipolarra tipo II

• Tipo hau karakterizatu egiten da depresio gertakaria depresio handiago bat delako eta gertaera bat hipomaniako egoten dira ia beti.

• Diagnostikatzeko ez da hain erreza, zeren eta gertaera hipomaniakoak gertatu al dira gure bizitzako arrakasta momentu batzuetan edo depresio momentu batzuetan.

Ziklotimia• Mota hau zikloetan joaten

dira ziklo hauek azkarrak edo motelak izan al dira.

• Azkarretan aldatu al da astero aldi bat baino gehiagotan edo batzuetan egun batean soilik. Hauek gutxi dira eta egoten dira erlazionatuta suizidioekin

• Ziklo normaleta urte batean zenbait aldiz aldatu al da.

Trastorno bipolarra ez zehaztuta

• Mota hau ez zehaztuta deitzen zaio, zeren eta ez du aurreko sintomak betetzen bere burua oso nahastuta dagoelako.

• Lehenengoz bilatzen dira sintoma depresiboak eta maniakoak pertsona horren laguneei eta familiari galdetzen zeren eta bera ailegatuko da depresioarekin seguraski.

Epidemiologia

• Trastorno bipolarra gaixotasun oso arrunta da.• 2005ean Estatu Batuetan prebalentzia jakiteko

egindako estudio batean eman zuen 9282 18 urte baino gehiago zituzten pertsoneei poblazioaren %2.6ª da.

• Trastorno bipolarra nerabezaroan hasten da.• Tipo I-aren tasa %0.4-1.6 da eta Tipo II %0.5,

azken hau emakumeetan gehiago ikusten da.

Herentzia

• Trastorno bipolarra daukaten ia pertsona guztiak bere familiar bat lehen euki du zenbait tentu trastorno batzuk edo depresioa.

• Estudio batzuk frogatu egin dute gen baten mutazioa dela eta uste dute G· gena dela baina ez dago frogatuta.

Sintomak• Fase depresiboan:

– Autoestima galdu– Etengabeko etsipena– Barnelilura– Esperantsagabe eta minusbalia sentimentua– Kulpabilitate larregizko sentimentua– Aste edo hil batzuk nekearekin– Moteltasuna– Logura iraunkor egunez– Insomnioa– Kontzentrazio falta– Gaiztasuna erabakiak hartzeko– Jateko gogoa galtzea– Nahigabe pisua galtzea– Pentsamentu anormalak heriotzari buruz– Zure burua beste egiteko planak eta pentsamenduak

• Fase maniaka:– Goraipamena tentu egoerarekin– Bideratutako jardueretan bere helburuak handitzea– Pentsamendu arinak– Gauza guztietatik haserretsea– Autoestima handia– Lo egiteko beharra gutxitu– Irabiaketa– Hitzontzikeria– Mugimendu inboluntarioak handitzea– Ezinegona– Loditzea– Tenperamentuaren kontrol gutxi– Arduragabeko konportamentua– Areriotasuna– Aktibitate sozialak eta sexualak handitzea– Delirioak eta aluzinazioak

Tratamendua

• Krisiak ez egoteko hainbat gauza daude:– Tentu egoera egonkortzeko. Adibidez: Litioa– Anticonbulsiboak erabiltzen ohi zela

epilepsikoekin. Adibidez: Depakine– Antipsikotikoak adibidez: Klorpromazina– Antidepresiboak. Adbidez: Serotonina– …

Webgrafia

• Wikipedia

• Psikoaixe1g.blogspot.com