UN CONTO MOI POLVORENTO E ADORMILADO

3 PROTAGONISTASDona Motiña RechonchiñaDona Motera Rebuldeira

Dona Motona Regordochona

Houbo moito, moito pero que moito ¿qué digo moito? ¡¡¡¡moitísimooo tempo atrás!!! Que a xente non dormía en camas como as que dormimos nos hoxe en día senón en camastros. Na época grega había un Deus que era o Deus Morfeo que se encargaba de que todo o mundo dormira moi ben e tivese doces e riseiros sonos ¡¡¡¡zzzz zzzz!!! (onomatopeias de durmir)

Pasou o tempo e as cousas cambiaron, e chegaron as doces camiñas, pero non os colchóns tan comódos como os que temos todos na nosa camiña. Eran de palla e sementes, e neles vivían uns pequenos e diminutos seres: as motas de polvo ¡¡¡ui, ui, ui!!! Está enfadadas, non oides como discuten?. Vexamos, vexamos, a ver que pasa…

Dona Motiña Rechonchiña: ¡¡¡Estou farta, farta, fartísimaaaa!!! ¡¡¡aaarrghhh!!!

Dona Motera Rebuldeira: ¿qué che pasa, Dona Motiña Rechonchiña?

Dona Motiña Rechonchiña: Sempre me toca durmir no colchón de Vasco das Seixas que cena como un burro polas noites e aplástame todiña, toda enteira ¡¡¡¡buuuaaahh!!! ¡¡¡¡buaaaaahhh!!! (chora sen salouco)

Dona Motona Regordochona: ¡¡¡uiii!!! Iso non é o peor, o peor é como ronca, a min levántame os peliños todas da miña pelusiña peluda do meu corpo corpiño.

Dona Motiña Rechonchiña: A min gustaríame durmir na cama de Dona Catalina de Andrade, é unha dona moi limpa e aseada, que usa moitos afeites e perfumes de deliciosas fragancias.

Dona Motera Rebuldeira: ¡¡¡aiii!!!Trouxeronlle o outro día da fortaleza de Tovar, que está preto do mar, un perfume francés que ten un arrecendo…

Dona Motiña Rechonchiña: ¡¡¡¡aiiii!!! ¡quen puidera estar nunha corte francesa! ¡alí son moito máis refinados! ¡¡¡durmiríamos mellor!!!!

Dona Motona Regordochona: Tanto falar de sono, estame entrando as ganiñas de durmir plácidamente ¡¡¡ooouugghhh!!!! (bocexa)

Dona Motera Rebuldeira: A min tamén.

Dona Motiña Rechonchiña: Eu hoxe vou ter un fermoso sono que comecei onte a noite.

Dona Motona Regordochona: E logo, ¿qué soñaches?

1

Dona Motera Rebuldeira: Soñei que sacaban as nosas camiñas de San Paio e que nos levaban a un museo.

Dona Motiña Rechonchiña: ¿¿¿a un qué???

Dona Motona Regordochona: ¡¡¡¡qué cateta me es!!!! É un sitio onde hai cadros, exposicións e moita pero que moitaaaa cultura.

Dona Motera Rebuldeira: e ¿qué máis soñaches?

Dona Motona Regordochona: pois que nos viñan ver moitos nenos e nenas.

Dona Motiña Rechonchiña:toleu, colleu unha intoxicación de polbo e ten delirios de grandeza.

Dona Motona Regordochona: non teño, non.

Dona Motona Regordochona: Nenos e nenas, ¿¿¿a qué vides ver a expo? ¡¡¡Berrade SIIII con forza!!!

Dona Motiña Rechonchiña: ¡¡¡¡arreeaaa, arreaaa!!! ¡ e hai nenos e nenas! ¡manda truco no almendruco!

Dona Motona Regordochona: ¿quen é agora a cateta? Jajajaa

Dona Motera Rebuldeira: veña, non discutades, correde a poñervos a desfrutar que hoxe estamos a celebrar o día internacional da discapacidade cos Pequeamigos, co Club ei e co Club Senior dos catro museos da Rede Museística Provincial de Lugo.

AS TRES MOTAS XUNTAS: ¡¡¡¡¡DEICALOGO NENOS E NENAS!!!!

2