SETEMBRO 2018 Nº 231 Telf. 981 82 01 31 Móbil 616 44 25 00 Email: [email protected]
NUNTIUM BOLETÍN MENSUAL DA UNIDADE PASTORAL DE NOIA
Hoy me atrevo a comenzar la anécdota mensual por el final.
ENSEÑANZA: de los 10 mandamientos, pienso que el 8º es el que menos conside-
ración recibe… y en el que más solemos tropezar. Es posible que ni lo recuerdes.
Dice así: “No dirás falsos testimonios ni mentirás”.
Para comprenderlo mejor te cuento esta historia ficticia, pero que podría ser real:
“Esto era una vez, una señora que difundió rumores de que su vecina era una ladro-
na. Como resultado, la joven fue arrestada. Días después se probó que era inocente. Al ser
liberada denunció a la anciana por haberla acusado injustamente.
En el juicio, la acusada se exculpó diciéndole al juez que sólo fueron unos comentarios
que no le hicieron daño a nadie. El juez le ordenó a la señora que escribiera en un papel to-
do lo que dijo de su vecina. Luego le indicó que cortase el papel en pedacitos y de camino a
su casa los tirara por la ventanilla del coche, y que volviese al día siguiente para oír la sen-
tencia.
Así fue. A la mañana siguiente el juez ordenó solemnemente:
- Si quiere usted quedar libre de toda culpa, vaya a recoger todos los trozos de papel.
La acusada, sorprendida, exclamó:
- ¡No puedo hacer eso! ¡El viento esparció los papelitos por todas partes, y no puedo
saber dónde están!
Entonces, el juez le respondió:
- Del mismo modo, las palabras y comentarios pueden destruir la reputación de una
persona y, posiblemente, ya no pueda recobrarla”.
Se acabó la historia, pero ya lo sabes: si no puedes hablar bien de alguien no digas
nada. Seamos dueños de nuestras bocas y así no seremos esclavos de nuestras palabras.
Los chismes y habladurías son peores que los la-
drones, porque roban la dignidad, la reputación y la
credibilidad de la otra persona.
Cuando tus pies resbalan, siempre puedes reco-
brar el equilibrio; pero cuando tu lengua se desliza,
nunca puedes recuperar tus palabras.
EL POCO CONSIDERADO OCTAVO MANDAMIENTO
PÁXINA 2 NUNTIUM SETEMBRO 2018
P or dos veces durante el año, la Iglesia de occidente conmemora los dolores de la Santí-sima Virgen María: el viernes de la semana de Pasión, llamado Viernes de Dolores, y también el día 15 de septiembre. La pr imera de estas conmemoraciones es la más antigua, puesto que se instituyó en Colonia y otras partes de Europa en el siglo XV. Por entonces, se la llamaba Me-moria de los Sufrimientos y Penas de la Santísima Virgen María y se dedicaba especialmente a los sufrimientos de Nuestra Señora en el curso de la Pasión de su divino Hijo. Cuando la festivi-dad se extendió por toda la Iglesia occidental, en 1727, con el nombre de los Siete Dolores, se mantuvo la referencia original de la misa y del oficio de la Crucifixión del Señor y, la conmemo-ración se llama todavía en algunos calendarios «Compasión de Nuestra Señora», así como en mu-chos lugares, antes del siglo XVIII. En la Edad Media había una devoción popular por los cinco gozos de María y, por la mis-ma época se complementó esa devoción con otra fiesta en honor de sus cinco dolores, durante la Pasión. Más adelante, las penas de la Virgen se aumentaron a siete y no sólo comprendieron su marcha hacia el Calvario, sino su vida entera. A los frailes servitas, que desde su fundación tuvie-ron particular devoción por los sufrimientos de María, se les autorizó en 1668 para que celebraran una festividad en memoria de los Siete Dolores, el tercer domingo de septiembre. Esta festividad se implantó también en la Iglesia occidental en 1814. Durante largo tiempo, estos misterios se enumeraron de distinta manera, pero a partir de la composición del oficio litúrgico, se establecie-ron de acuerdo con los responsorios de los maitines, como sigue:
-La profecía de San Simeón. «Había un hombre llamado Simeón que era justo y
piadoso; y le dijo a María: Una espada de dolor traspasará tu alma.»
-La Huída a Egipto. «Levántate, toma al Niño y a su Madre, huye hacia Egipto y
quédate allí hasta que yo te lo diga.»
-El Niño Jesús perdido durante tres días. «Hijo, ¿por qué has hecho esto con
nosotros? Mira que tu padre y yo te buscábamos angustiados.»
-La dolorosa marcha hacia el Calvario. «Él avanzó cargado con la cruz. Y le se-
guía una gran multitud del pueblo y una mujer que lloraba y se lamentaba por Él.»
-La Crucifixión. «Y cuando llegaron al lugar que se llama Calvario, lo crucifica-
ron allí. A los pies de la cruz de Jesús estaba su Madre.”
-El descendimiento de la cruz.
«José de Arimatea pidió el cuerpo
de Jesús. Y al bajarlo de la cruz, lo
depositó en los brazos de su Ma-
dre.»
-La Sepultura. «¡Qué gran tristeza
pesaba sobre tu corazón, Madre de
los dolores, cuando José lo envolvió
en lienzos finos y lo dejó en el sepul-
cro.»
LOS SIETE DOLORES DE LA VIRGEN
PÁXINA 3 NUNTIUM SETEMBRO 2018
C oido que non hai ninguén na parroquia nin en toda a comarca que non coñeza o Colexio e ás
monxas da Peña, que así é como os noieses chamamos ao Colexio “María Assumpta” e ás Fillas de
Xesús. Viven entre nós dende que en 1957 chegara un grupo de doce monxas a Noia e se instalaran
no pazo da Peña do Ouro, que daquela era propiedade dunha relixiosa da congregación, Mª Teresa
Varela, filla do Vizconde de San Alberto. Neste fermosísimo lugar aséntase a comunidade relixiosa e
fundan un colexio continuando coa obra da súa fundadora, Cándida María de Xesús: A santificación
da persoa por medio da educación da infancia e da xuventude, especialmente das nenas, e das máis
pobres.
Somos moitas as xeracións que re-
cibimos de mans das xesuitinas a nosa
educación. Non só unha formación acadé-
mica de calidade, senón tamén humana e
relixiosa, e que asentou en nós valores
fundamentais que nos acompañarán toda
a nosa vida. Persoalmente recordo os tem-
pos de colexiala con moitísima ledicia e
gratitude. Foron anos felices, de esixencia
no estudo e no crecemento persoal, pero un tempo que a miña memoria asocia con enorme tenrura,
cariño e admiración a nomes de mulleres que daquela foron para min verdadeiros referentes. Cómo
non agradecer cada día o testemuño e o amor recibido de Madre Marcelina, Madre Magdalena, Ma-
dre Marina, Virgilia, Concha, Pilar, Josefa, Anuncia, Maribel… e tantas outras.
Ao longo destes máis de 60 anos o colexio foi cambiando: abandona o pazo para ocupar novas
instalacións construidas na mesma finca e que se foron ampliando e mellorando cos anos para adap-
tarse ás necesidades dos tempos. A comenzos dos 80 pasa a ser un colexio mixto e abre as portas á
Educación Profesional. Tamén a partires de entón son cada vez máis os docentes laicos. Pero o esen-
cial, o seu ideario e compromiso, non cambiaron, sempre coidado con esmero pola Congregación.
O labor das Fillas de Xesús excedeu sen embargo os límites do colexio, e o seu compromiso na
Misión levounas a traballar no ámbito social dende as parroquias (San Martiño, Santa Cristina, O
Obre), dende os barrios máis deprimidos abrindo unha Casa en Barro, promovendo co párroco e un
pequeno grupo de persoas a fundación de Cáritas Parroquial, levando a cabo iniciativas de promo-
ción da muller, clases de apoio e actividades socioculturais para atender á infancia, implicándose en
programas para á atención a drogodependentes, visitando enfermos e persoas que vivían soas, acom-
pañando a familias con dificultades… As monxas da Peña ou de Barro eran un auténtico motor tra-
ballando codo con codo coas veciñas e veciños intentando descubrir sempre nos últimos o rostro fra-
terno de Cristo e ser para eles testemuñas do amor de Deus.
Neste ano 2018, a Congregación das Fillas de Xesús decide pechar a casa de Barro-Noia por
unha reorganización da propia institución ante a escaseza de vocacións, pero a súa obra continúa a
través do Colexio e de todas as persoas que de mans das Xesuitinas nos iniciamos e afondamos na
nosa fe, unha fe que elas nos testemuñaron que é inseparable do compromiso, unha fe no Deus en-
carnado que tén que mover á encarnación. As sementes que elas deixaron en nós ao longo de todo
este tempo teñen que dar froito, e froito en abundancia, esa será a mellor maneira de agradecer ás
Fillas de Xesús a vida que nos deron ao longo de todos estes anos.
Mª J. Villaverde
RELIXIOSAS FILLAS DE XESÚS, JESUÍTINAS
CELEBRACIÓN E ACTO DE DESPEDIDA
Domingo, día 7 de outubro; 17:30 h.
MISA EN SAN MARTÍN E ACTO NO COLISEO
PÁXINA 4 NUNTIUM SETEMBRO 2018
VIDA PARROQUIAL (SETEMBRO)
► Foron despedidos na comunidade:
Pastora Batista González (Noia, 25 de xullo) Benigno Otero Casais (Sta. Cristina, 28 de xullo) Saladina Pazos Sotelo (Sta. Cristina, 29 de xullo) Diego L. Arufe Arufe (Noia, 29 de xullo) Mª Ventura Godón Abeijón (Tállara, 1 de agosto) Otilia Blanco Arufe (Noia, 2 de agosto) María Villamor Costa (Noia, 3 de agosto) Camilo Núñez Vidal (Noia, 3 de agosto) Rafaela Loroño Viazcoechea (Noia, 4 de agosto) Baldomero Ordoñez Frieiro (Sta. Cristina, 9 de agosto) Manuela Horta Insua (Sta. Cristina, 9 de agosto) Urbano Pazos Freire (Sta. Cristina, 10 de agosto) Ramona Tomé Pérez (Noia, 10 de agosto)
D.E.P.
► Entraron a formar parte da comunidade:
Noé Blanco Costa (Noia, 4 de agosto) Sabela Pérez Gaciño (Noia, 4 de agosto) Alex Piñeiro Pombo (Noia, 5 de agosto) José Manuel González Arufe (Noia, 11 de agosto) Diego Nieto González (Noia, 11 de agosto) Martín Filgueira Pessoa (Sta. Cristina, 12 de agosto) Candela Fernández Antelo (Roo, 18 de agosto) Candela García Mariño (Sta. Cristina, 19 de agosto) Antía Rey Pazos (Noia, 19 de agosto) Nerea García González (Noia, 25 de agosto) Martín Doval Barreiro (Noia, 25 de agosto)
Daniel Mayán Brea (Tállara, 26 de agosto)
► Recibiron o Sacramento do Matrimonio:
● Fernando Filgueira Pérez e Alicia Carballido González
(Noia, 18 de agosto)
VIRXE DOS REMEDIOS (Ponte de San Francisco)
Novena na capela a partires do venres día 31 de agosto ás 19:30 (antes Rosario)
► Sábado, día 8
(último día de novena) Misa ás 9:30 da noite e Procesión de
Antorchas.
► Domingo, día 9
Misas ás 9, 10, 11, 12 e
13h. (solemne) PROCESIÓN
► Luns, día 10 (Candelaria)
Misas ás 10h. (rezada) e
13h. (solemne)
PROCESIÓN
SAN ROQUIÑO (Capela de Tállara)
Novena a partires do venres día 21
(Antes Rosario) ► Domingo, día 30 de setembro
Comezo das festas. Misa ás 13h. Procesión
HOMENAXE - DESPEDIDA
A parroquia de Argalo organiza unha ho-
menaxe - despedida a D. José A. Pérez
Cambeiro, que exerceu o ministerio sacer-
dotal durante 50 anos nesta feligresía. Sábado, día 22 de setembro
Misa en Argalo á 1 da tarde e comida no res-
taurante Trapeiro. É necesario anotarse.
Prezo: 30€
VIRXE DOS DOLORES
► NOIA, 15 DE SETEMBRO: Misa solemne ás 8:30 da tarde ► STA. CRISTINA, 23 DE SETEMBRO: Misa solemne á 1 da tarde.
PROCESIÓN
NAZARENO (Noia)
Tríduo: días 21, 22 e 23 de setembro
Domingo 23 ás 7:30 da tarde
MISA SOLEMNE E PROCESIÓN
CABODANOS MES DE SETEMBRO
Sábado, día 1 ● Sta. Cristina: 12 mañán por Manuela Souto González ● Noia: 8:30 tarde por Peregrino Mariño López
Venres, día 7 ● Noia: 8:30 tarde por Mª Coral Salgueiro Iglesias
Sábado, día 8 ● Roo: 11 mañán por Manuela Blanco Roo ● Noia: 8:30 tarde por Luís Sánchez Varela
Venres, día 14 ● Obre: 6 tarde por Elena Campos Martínez
Sábado, día 15 ● Roo: 11 mañán por Juana Iglesias Agrafojo
● Sta. Cristina: 12 mañán por Estrella Carreño Muñiz ● Argalo: 1 tarde por Mª de los Ángeles Ferreiro Núñez
Venres, día 21 ● Sta. Cristina: 7 tarde por Carmen Mª Pérez Prol
Sábado, día 22 ● San Xusto: 11 mañán por Pura Conde Casaldueiro ● Sta. Cristina: 12 mañán por María Camiña Vázquez ● Noia: 8:30 tarde por José Antonio Queiro Viñas
Venres, día 28 ● Sta. Cristina: 6 tarde por Manuela Montemuíño Pérez ● Noia: 8:30 tarde por Alejandro Blanco Martínez
D.E.P
Top Related