Eu son a troita NicaE no Refuxio nacín,

Sempre gustei dos rapacesDesde o día que os vin.

Á beira estaban do ríoContando historias e contosE a min tanto me gustabanQue quería saber moitos.

Un día de moita choivaAproveitando as pociñas

Achegueime a este colexioE metinme ás escondidas.

Agora, vivo entre contosEscoitando as vosas risasE tan leda estou convosco

Que penso estar toda a vida.

Rapaciños, rapaciñas... lede moito!Non hai cousa máis bonitatamén eu quero aprenderaínda que sexa troitiña.