28 de XULLO FORMA ANTIQVA - museo.depo.gal · Partite diverse di Follia, BERNARDO PASQUINI...

2
28 de XULLO Centrado nos irmáns Pablo, Daniel e Aarón Zapico, e baixo a dirección deste último, Forma Antiqva é un conxunto de música barroca de formación variable que reúne aos intérpretes máis brillantes da súa xeración, sendo o grupo elixido para representar aos festivais españois de música antiga no I REMA (Réseau Européen de Musique Ancienne) Showcase 2007. É convidado regularmente aos festivais de maior prestixio e importancia, como o Teatro Real, o Auditorio Nacional ou a Quincena Musical de San Sebastián, logrando sempre o recoñecemento unánime de público e crítica. Así mesmo, a actividade internacional de Forma Antiqva está en constante e rápido aumento. Forma Antiqva é artista exclusivo da compañía discográfica alemá Winter & Winter desde maio de 2009 e conxunto residente do Auditorio - Palacio de Congresos Príncipe Felipe de Oviedo. Desde a súa fundación, Aarón Zapico é o seu director artístico e musical. FORMA ANTIQVA PABLO ZAPICO, guitarra barroca DANIEL ZAPICO, tiorba AARÓN ZAPICO, clave Música Ibérica para consort de continuo A principios de 1600, A Cecchina, unha muller de carácter fero e emprendedor, afronta as súas primeiras actividades musicais baixo o estandarte familiar do Concerto Caccini, xunto co seu pai, a súa madrasta, a súa irmá e o seu irmán. Perseguindo esta atrevida iniciativa musical e coa mesma estratexia, Concerto Zapico reúne aos irmáns. CONCERTO ZAPICO siguen bayles populares de salón... Improvisacións sobre Caponas y Chaconas Colascione, GIOVANNI GIROLAMO KAPSBERGER (ca.1580-1651) Partite diverse di Follia, BERNARDO PASQUINI (1637-1710) Recercada I, DIEGO ORTIZ (1510?-1570?) Diferencias sobre El Baile de las Antorchas, ANÓNIMO Fandango de España, JOSÉ BLASCO DE NEBRA(1702-1768) Fandango, SANTIAGO DE MURCIA (1673-1739) La velada por fandangos comienza... pero sin ser todo del diablo su son... Obra por 5º tono. Preludio Grabe y Giga, SANTIAGO DE MURCIA ((1673-1739) segundo ARCANGELO CORELLI (1653-1713) Toccata, GIOVANNI GIROLAMO KAPSBERGER (ca.1580-1651) Obra de Lleno de Primer Tono, JOSEPH XIMÉNEZ (1600-1672) y con alguna fina sutileza... Preludio, CONTE LUDOVICO RONCALLI (s. XVII) Passacaglia, GIOVANNI GIROLAMO KAPSBERGER (ca.1580-1651) Bayle del Gran Duque, ANÓNIMO Folía Gallega, SANTIAGO DE MURCIA (1673-1739) Fandango,DOMENICO SCARLATTI (1685-1757) para poner fin así como empieza.

Transcript of 28 de XULLO FORMA ANTIQVA - museo.depo.gal · Partite diverse di Follia, BERNARDO PASQUINI...

Page 1: 28 de XULLO FORMA ANTIQVA - museo.depo.gal · Partite diverse di Follia, BERNARDO PASQUINI (1637-1710) Recercada I, DIEGO ORTIZ ... (Robert de Visèe ca.1650- ca.1732) Plainte Rondeau

28 de XULLO

Centrado nos irmáns Pablo, Daniel e Aarón Zapico, e baixo a dirección deste último, Forma Antiqva é un conxunto de música barroca de formaciónvariable que reúne aos intérpretes máis brillantes da súa xeración, sendo o grupo elixido para representar aos festivais españois de música antiga no I REMA(Réseau Européen de Musique Ancienne) Showcase 2007.É convidado regularmente aos festivais de maior prestixio e importancia, como o Teatro Real, o Auditorio Nacional ou a Quincena Musical de SanSebastián, logrando sempre o recoñecemento unánime de público e crítica. Así mesmo, a actividade internacional de Forma Antiqva está en constante erápido aumento.Forma Antiqva é artista exclusivo da compañía discográfica alemá Winter & Winter desde maio de 2009 e conxunto residente do Auditorio - Palacio deCongresos Príncipe Felipe de Oviedo.Desde a súa fundación, Aarón Zapico é o seu director artístico e musical.

FORMA ANTIQVA

PABLO ZAPICO, guitarra barroca

DANIEL ZAPICO, tiorba

AARÓN ZAPICO, clave

Música Ibérica para consort de continuoA principios de 1600, A Cecchina, unha muller de carácter fero e emprendedor, afronta as súas primeiras actividadesmusicais baixo o estandarte familiar do Concerto Caccini, xunto co seu pai, a súa madrasta, a súa irmá e o seuirmán. Perseguindo esta atrevida iniciativa musical e coa mesma estratexia, Concerto Zapico reúne aos irmáns.

CONCERTO ZAPICO

siguen bayles populares de salón...Improvisacións sobre Caponas y Chaconas

Colascione, GIOVANNI GIROLAMO KAPSBERGER (ca.1580-1651)Partite diverse di Follia, BERNARDO PASQUINI (1637-1710)

Recercada I, DIEGO ORTIZ (1510?-1570?)Diferencias sobre El Baile de las Antorchas, ANÓNIMO

Fandango de España, JOSÉ BLASCO DE NEBRA(1702-1768)Fandango, SANTIAGO DE MURCIA (1673-1739)

La velada por fandangos comienza...

pero sin ser todo del diablo su son...Obra por 5º tono. Preludio Grabe y Giga, SANTIAGO DE MURCIA ((1673-1739)

segundo ARCANGELO CORELLI (1653-1713)Toccata, GIOVANNI GIROLAMO KAPSBERGER (ca.1580-1651)

Obra de Lleno de Primer Tono, JOSEPH XIMÉNEZ (1600-1672)

y con alguna fina sutileza...Preludio, CONTE LUDOVICO RONCALLI (s. XVII)

Passacaglia, GIOVANNI GIROLAMO KAPSBERGER (ca.1580-1651)Bayle del Gran Duque, ANÓNIMO

Folía Gallega, SANTIAGO DE MURCIA (1673-1739)Fandango,DOMENICO SCARLATTI (1685-1757)

para poner fin así como empieza.

Page 2: 28 de XULLO FORMA ANTIQVA - museo.depo.gal · Partite diverse di Follia, BERNARDO PASQUINI (1637-1710) Recercada I, DIEGO ORTIZ ... (Robert de Visèe ca.1650- ca.1732) Plainte Rondeau

30 de XULLO

LA BELLEMONTTREARCHI

29 de XULLO

La Bellemont créase no verán de 2007, coa ilusión de conseguir unha interpretación do repertorio francés para viola dá gamba e baixo continuobaseada no pracer polo son per se e na retórica xestual. Para iso comezaron por construír un acompañamento no que clave e tiorba lograsen axuntartimbres, ataques, velocidades de arpexo, impulsos e dinámicas, creando unha base estable pero elástica sobre a que a viola puidese pór voz a undiscurso retórico de gran riqueza e expresividade.

Marin Marais (1656-1728)LA VOIX DE LA VIOLE

PROGRAMAA convivencia entre a familia dos violíns e de violas de gamba existiu desde os comezos da súa historia. Especialmente frutífera foi a mestizaxe durante o séculoXVII ao longo de toda Europa.As orixes máis populares dos violíns contrastaban co uso por parte da aristocracia de violas ou violóns. Os primeiros usualmente afinados por quintas e coa tapaposterior cóncava producen un son máis directo. Violas apoiadas nas pernas, afinadas principalmente por cuartas e a tapa posterior plana, de son máis difuso emaior cantidade de harmónicos.

MARÍA JOSÉ PÁMPANO, violín e viola barrocosIníciase no estudo do violín barroco coa profesora Amandine Beyer e amplía a súa formación realizando diversos cursos de especialización con profesores comoEnrico Gatti, Mira Glodeanu, Petter Spissky, Pedro Gandía, Anxo Sampedro, Isabel Serrano, Lucy van Dael, Mandfredo Kramer... participando con diversasagrupacións.Desde 2002 e ata a actualidade participa coa Orquestra Barroca da Universidade de Salamanca na que actúa baixo a dirección de Win ten Haven, Andrea Marcón,Pedro Gandía e Jacques Ogg entre outros. Así mesmo, forma parte da recentemente formada Orquestra Barroca Norte do Sul por Amandine Beyer e colaboracon outros grupos de música antiga, como Ars Combinatoria e a Orquestra Barroca da Casa da Música do Porto.

ARQUÍMEDES ARTAL, viola da gambaEstudou nos conservatorios de Salamanca e Sevilla frauta de pico, traveseira barroca e viola de gamba cos profesores Guillermo Peñalver, Ventura Rico e PereRos, obtendo o título superior de viola de gamba.Asistiu a numerosísimos seminarios e cursos especializados en música barroca e romántica con instrumentos de época, recibindo clases dos frautistas WilbertHazelzet, Ricardo Kanji, Aldo Abreu, Philippe Suzanne e Frank Theuns, por citar algúns; violistas como Jordi Savall, Juan Manuel Quintana, Sara Cuningham,Vittorio Ghielmi, Itziar Atutxa, Rainer Zipperling, Norbert Zauberman, Philipp Pierlot, Marianne Müller ou Keneth Slowik. Así mesmo recibiu clases de cámaracon diversas formacións musicais con membros do Giardino Armónico, de Música Antiga Köln, do cuarteto Fecstetics, Hopkinson Smith, Juan Carlos Rivera,Pedro Memersdorf, Emilio Moreno, Simon Standage, Neel Peres da Costa, etc.Especialízase tamén noutro instrumento da familia de viola: o lirone, sendo un dos poucos intérpretes deste instrumento no mundo.Foi membro da Compañía Nacional de Teatro Clásico e colaborou con compañías de teatro clásico como A Tarasca ou Fundacións Imperdibles.É profesor de viola de gamba no Conservatorio de Pontevedra.

Franz Joseph Haydn (1732-1809)Divertimento Hob XI: 96n Largon Allegron Menuet-Trio

Franz Joseph HaydnDivertimento Hob XI: 97 Fatto per la felicissima nascita diS: Al: S: Prencipe Estorhazin Adagio Cantabilen Allegro di molton Menuet - Trion Polonaisen Adagion Menuet - Trion Finale - Fuga

Vincenzo Ruffo (ca. 1508-1587)n El Travagliaton Durmendo un giornon La gamba in basso e soprano

Johann Sebastian Bach (1685-1750)Variaciones Goldberg BWV 988bn Arian Variatio 1n Variatio 2n Variatio 3. Canone all´Unisonon Variatio 4n Variatio 5

Johann Sebastian Bach:Sonata en sol menor BWV 1029bn Vivacen Adagion Allegro

ISABEL FIGUEROA, violoncello barrocoComeza os seus estudos de piano e violoncello en Vigo á idade de oito anos e proségueos nos Conservatorios da Coruña e Santiago de Compostela. Neste últimoé onde obtén o Título Profesional de Piano e os Títulos Superiores de Violoncello e Música de Cámara co profesor Dalibor Sebéstik, ao mesmo tempo que ébolseira da Nova Orquestra de Galicia, coa que toca por todo o territorio galego.De 1996 a 2000 prosegue os seus estudos de violoncello e música de cámara na Hogeschool voor de Kunsten en Utrecht (Holanda) cos profesores Elías Arizcurene Jeroen dean Herder.Desde 2005 a 2009 realiza a licenciatura en Música Antiga (especialidade Violoncello Barroco) na Escola Superior de Música e Artes Escénicas doPorto-Esmae (Portugal) cos profesores Marco Ceccato, Ana Mafalda Castro e Pedro Silva.Toca habitualmente na Orquestra Barroca da Universidade de Salamanca, baixo a dirección de Pedro Gandía, a orquestra Al Ayre Español, dirixida porEduardo López Banzo e co grupo Udite Amanti, dirixido por Ana Mafalda Castro.Compaxina o seu traballo como profesora no Conservatorio Profesional de Vigo coas súas actividades artísticas coa Orquestra Vigo 430, o CuartetoEphimere e TreArchi.

SARA RUIZ, viola da gambaEstuda viola da gamba con Itziar Atutxa e Pere Ros en Madrid e posteriormente con Ventura Rico en Sevilla, onde obtén o Título Superior en 2005.Amplía a súa formación violagambística con Lorenz Duftschmid en Trossingen (Alemaña) e con Vittorio Ghielmi en Lugano (Suíza).

RAFAEL MUÑOZ, tiorbaEstuda Instrumentos de corda pulsada do Renacemento e do Barroco con Juan Carlos Rivera, obtendo o Título Superior con Premio Extraordinario Fin de Carreiraen 2005.Realiza estudos de posgrao en interpretación laudística e música de cámara con Rolf Lislevand na Musikhochschule de Trossingen (Alemaña).

LAURA PORTO, claveEstuda clave no Real Conservatorio Superior de Música de Madrid con Alberto Martínez Molina, obtendo o Título Superior con Premio Extraordinario Fin deCarreira.Ademais estuda música de cámara con Rolf Lislevand e amplía a súa formación clavecinística realizando masterclasses con Richard Egarr e Nicolau de Figueiredo

Este concerto móstranos a voz de viola da gamba a través da música de Marin Marais. A música do concerto pertence pois ao exquisito repertoriopara viola da gamba e baixo continuo na Francia do século XVIII, momento de máximo esplendor deste instrumento.O mozo Marin Marais comeza a tocar viola aos catorce anos de idade, despois de abandonar o coro de nenos de Saint Germain-l'Auxerrois aoperder a súa voz de soprano. Marais refúxiase na basse de viol (termo francés para viola da gamba), converténdoa na súa nova voz. En moi poucotempo e tras recibir durante soamente seis meses os ensinos de Mr. de Saint Colombe, o mestre de viola máis respectado de París, Marais entra aformar parte da corte musical de Luís XIV como ordinaire da Musique da Chambre du Roi pour viólea en 1679, desempeñando este cargo ata1725, tan só tres anos antes da súa morte. Neste tempo, Marais publica cinco libros de obras para viólaa dá gamba con máis de cincocentas pezas.Nas súas composicións, Marais recolle a herdanza dos seus antecesores, os cales xa exploraran as posibilidades vocais de viólaa, pero vai un pasomáis aló, profundando técnica e musicalmente ata dar á basse de viole unha dimensión transcendente como instrumento idóneo para imitar asinflexións da voz humana e expresar os sentimentos e paixóns da alma.

MuzetteCaprice ou Sonate

Le labyrinthe

Tombeau pour Mr. de Saint ColombePrelude & Chaconne

(Robert de Visèe ca.1650- ca.1732)

PlainteRondeau

Chaconne pour le clavecin(Gaspar Le Roux ca.1660- ca.1720)

Folies d'Espagne