BOLETÍN Dudas resueltas

36
AULA INTERIOR BOLETÍN Dudas resueltas Bolen 19 [Tercera semana de febrero]

Transcript of BOLETÍN Dudas resueltas

Page 1: BOLETÍN Dudas resueltas

AULA INTERIOR

BOLETÍNDudas resueltas

Boletín 19[Tercera semana de febrero]

Page 2: BOLETÍN Dudas resueltas

Índice

Utilidad del boletín...........................................................................................................3

La soledad y el aburrimiento como medicina para lo afectivo.....................3

No importa l'origen, sinó actuar per resoldre-ho (luego en castellano)........7

No importa el origen, sino actuar para resolverlo.......................................12

Poca energía y mucha afectividad para despistar.......................................18

Por i control (después en castellano)..........................................................22

Miedo y control (en castellano)..................................................................24

El deseo de sentir la conciencia no es de la conciencia... ¡es del ego!.......27

Para qué haces la cosas: eso da fuerza para adaptarnos.............................31

2

Page 3: BOLETÍN Dudas resueltas

Utilidad del boletín

Aquí tienes las dudas que se plantean en el curso Aula Interior.

Te animo a mirar el índice y leer las que creas que te pueden serútiles. ¡Las hay muy interesantes!

Ya sabes que estoy aquí para resolver tus dudas.

La soledad y el aburrimiento como medicina para lo

afectivo

Hola Daniel,¡Hola!

Quería comentarte un par de cosas sobre la última classe que hiciste de las “medicinas” del centro afectivo, estoy un poco removida.

¡Adelante!

Y entiendo que estés un poco removida. A veces (aunque no para todo el mundo), ciertas informaciones resultan intensas. Todo depende de la situación personal: unos días tocan a unas personas y otros días tocan a otras personas.

Cuando vi la clase enseguida pensé qué era lo que tenía que “solucionar”, pues es lo que más me está afectando en estos momentos.

Lo entiendo.

3

Page 4: BOLETÍN Dudas resueltas

Los fines de semana comparto mi hobby con mi pareja, pero desde hace un tiempo me está afectando muy negativamente. Ya había analizado previamente que me resulta muy difícil no centrarme en elresultado.

Y, sin embargo, actuar renunciando al hecho de tener éxito es importante. Así evitamos que el trabajo lo robe el ego-ideal y sí es, realmente, expresión de nuestras capacidades para hacerlas crecer.

Y que tenía dos vertientes. Por un lado, intelectual.

De acuerdo.

No obtener los resultados deseados hace que me maltrate psicológicamente diciéndome que no soy suficientemente buena, y yo “siempre” tengo que hacer las cosas bien, si no, no soy importante.

Sí, supongo que ves que eso es el ego-ideal, ¿verdad?

No te preocupes, en un par o tres de semanas empezamos un pequeño entrenamiento (con un audio diario de apenas 9 minutos) para conseguir que nuestras voces trabajen a nuestro favor.

Y por otro lado afectivo, puesto que pienso que mi pareja no me valorará y no me querrá tanto. Todo esto es lo que me dice el personaje y soy incapaz de desapegarme de ello.

De acuerdo. Aquí también hay que amansar (por decirlo así) estas voces que nos agreden, ¿verdad?

4

Page 5: BOLETÍN Dudas resueltas

Hasta tal punto, que después de la clase del miércoles me fui a dormir y soñé precisamente que mi pareja prefería practicar el hobby con otras personas (en concreto en el sueño aparecía otra chica) porque yo no era suficientemente buena.

Lo entiendo.

Creo que en un boletín hablaste algo de los sueños. Yo la interpretación que le doy es simplemente que tengo que solucionar esto, pero cuanto más lo persigo más se me escapa y no sé como dejarlo caer.

Pues yo lo veo claro.

Creo que tienes que aceptar (si luchas se hace más grande, si aceptas se disuelve) que tu pareja actual puede hacer el hobby con quien quiera y puede estar contigo o con otras personas.

Que si te deja, lo sentirás, pero que no puedes evitarlo (no puedes decidir por él). Y, aunque lo sentirás, con el tiempo volverás a ser feliz.

Creo que eso es lo que puedes empezar a visualizar y a repetirte.

No te pido que visualices que se va, sino que tú puedes ser feliz con tu pareja o sin ella. De hecho, si te fijas, verás que durante muuuchos años de tu vida no lo conocías y, sin embargo eras feliz.

¿Lo ves?

Pero si luchas para no sentir el dolor por si marcha, te atas a él y no tedeja nunca.

No te enfrentes a tus voces internas, pero date cuenta que te engañan en eso.

¿Puedes intentarlo?

5

Page 6: BOLETÍN Dudas resueltas

Durante el entrenamiento de las voces interiores (que haremos en unos días) esto será central y lo trabajaremos: dejar que las voces hablen, pero no identificarnos con ellas.

Por otro lado, había analizado que tenía, en general, el centro afectivo vigoréxico. Cuando leí en el dosier las herramientas para aumentar el afectivo me parecían muy chulas, algunas ya las hago, en cambio las de reducirlo pensaba, buff que rollo, jaja. ¿Es normal que piense así si lo que tengo que hacer es reducirlo?

Sí, posiblemente te disgusta reducir el centro afectivo porque lo usamos para no vivir las dificultades que tenemos dentro y, hasta que no las vivimos, no podemos trascenderlas.

Otra cosa, ¿ por qué dices que es importante aburrirse? He visto que es una herramienta para reducir el centro afectivo, pero no lo termino de entender.

Porque muchas personas no lo soportan y quien no puede soportar el no hacer nada, se lanzará a hacer cosas (para sentir) y siempre estará atrapada en ese hacer/sentir para huir del vacío.

Cuando puedo estar solo, sin hacer nada y en paz... ¡entonces puedo hacer o no libremente! Mientras no lo consigo soy esclavo de la necesidad de divertirme y eso marca mi vida: huir de la soledad, buscar compañía, buscar diversión...

¿Te contesto?

Y respecto a la herramienta de la soledad. Creo que siempre planificaba para no sentir la soledad, me daba miedo.

Lo entiendo y va unido a lo anterior: no estar sola, tener compañía, divertirme, hacer para no sentir, relacionarme para creer que estoy emocionalmente llena...

6

Page 7: BOLETÍN Dudas resueltas

Ahora creo que voy mejorando, estoy tranquila en casa y sola (después de divorciarme). Pero he notado que a veces tengo tendencia a mirar mucho el móvil. ¿Es esto un indicativo que todavíano tengo bien asumida la soledad?

Pues un poco sí, ¿verdad?

:-)

Muchas gracias por las clases.

Un abrazo.

También para ti y para todas y todos.

No importa l'origen, sinó actuar per resoldre-ho (luego en

castellano)

Bon dia, Daniel,

Bon dia!

vaig a fer-te més una consulta que un dubte de l'aula (almenys és el que em sembla). La consulta és a partir d'un comentari que un dia vas fer referent a l'ego i que quan no dormim és ell qui està manant.

Sí, en general domina gran part de tota la nostra vida. No la totalitat, però sí gran part.

De fet, tot sovint també els somnis són expressions del nostre ego... Ja veus: si un error ens domina, ho abarca tot.

T'explico:7

Page 8: BOLETÍN Dudas resueltas

Jo no he estat mai de dormir ni aviat ni bé (això ja és meu des de sempre). Vaig acostumar-me llegir una mica abans de tancar el llum ianar-me adormint perquè si tanco el llum directament sols dono voltes.D'acord. Cada persona té els seus ritmes i rituals per dormir.

Vaig fent però hi ha uns dies en especial que se'm podem fer les 5 o les 6 intentant adormir-me, prenent algo calent, tornant al llit i així passem les nits.

D'acord.Però si no tens son, no paga la pena ser al llit. Sempre pots aprofitar per fer quelcom extra.

En tot cas, si no dorms perquè hi ha temes que et preocupen sí serien d'ego. Però si és perquè tens una biologia diferent: aprofita per fer coses sense pressa i sense pausa... amb calma.

Dormir és com el menjar, cada persona ha de trobar el seu punt.

A partir de què t'estic escoltant m'adono que aquestes nits tan problemàtiques son les que el dia següent he de fer alguna cosa que no puc dir que no i si ho dic he d'al·legar algun problema de salut i com em van diagnosticar fibromiàlgia em puc quedar a casa.

Segueix observant.

Possiblement vegis que hi ha una relació amb el no dormir i alguna altra cosa. Per exemple, que et vols castigar a tu mateixa i busques estar dèbil el proper dia perquè abusin de tu (si és que no saps dir queno).

Observa i sigues prudent: si saps que aquells dies no pots dir que no, vigila per no posar-te en perill, no vagis a certs llocs, evita certes companyies...

Ho dic per trencar el cercle.

8

Page 9: BOLETÍN Dudas resueltas

També m'adono no és problema d'insomni i punt. Sobretot ara que teletreballo (per a mi és perfecte perquè no em moc del meu nucli) però els divendres he d'anar presencialment i estic jo sola a la feina, per tant la responsabilitat d'obrir, d'atendre a le gent i de tacar és sols meva.

D'acord. I què et passa el dia abans?

Que em passa els dijous per la nit (al marge que algun altre dia de la setmana també em passi però ho visc sense tots els pensaments que et passo tot seguit)? Què em dic:.- ufff! demà has d'anar a la feina. I si no dormo demà em trobaré malament. Si sols dormo 2 o 3 hores demà no m'aguantaré i ho passaré malament i estaré més nerviosa i m'agobiaré al despatx i se'm farà una muntanya el desplaçament per anar i per tornar a casa...

- tinc l'obligació d'anar perquè demà em toca a mi i estaré sola i no hi haurà ningú que em pugui substituir

- o pitjor, si em llevo malament i no trobo a ningú estarà el servei tancat per culpa meva i la gent que vingui a recollir títols es queixarà.

- I ja són les 3/4 i si em prenc algo calent o poso música o...

Com veus el meu discurs a la nit és molt florit.

Ho entenc.

Té a veure amb el meu superego?

Mira, el nom que li donis és indiferent.

El fet, crec, és que et boicoteges perquè et costa posar ENERGIA i prendre decisions, i actuar i ser la responsable.

Tal com ho dius és un tema d'energia.9

Page 10: BOLETÍN Dudas resueltas

Per tant, per a tu serà clau el dia que (en una setmana) treballem l'energia.

Però també serà clau no fer cas a les veus i no barallar-te amb elles: en la resposta anterior ho he comentat (per si ho vols llegir).

Pot tenir a veure amb les creences que em va inculcar ma mare?

Això no importa. L'origen no importa.

El que importa és el que passa: aquesta és la diferència entre jutjar i observar.

Et prego que observis sense jutjar.

Pren nota del que passa i no li busquis explicacions teòriques: és una forma de fugir.

Mira el que passa i el que passa es farà evident.

Sé que ara et sona a xino i que et costarà. Però si ho intentes ho aniràsveient clar a poc a poc.

El voler interpretar és una forma de fugir de l'observació serena.

De petita recordo que si em movia al llit (perquè jo era una nena moguda) em podia arribar a pegar i era motiu de discusions per pat de la meva mare i la meva àvia i bronques. Per l'altra banda la cantarella del meu pare ha estat tota la vida: mira que ets carallot que no fotras mai res bé.

Ho entenc.

Però ara observa el que penses: només tu pots pensar per tu.

Ells ja no hi són.10

Page 11: BOLETÍN Dudas resueltas

Com et cuides tu? Com et parles tu?

Només observa-ho.

Com només tu pots pensar (i per tant sentir) per tu, assumeix la responsabilitat del que vius interiorment.

I, per fer-ho, ho observes.

I no busquis causes fora de tu. Seria una forma de culpar, d'evitar la teva capacitat de fer-te responsable ara.

Pot tenir a veure amb algun els centres que hem començat a treballar?Des d'on podria reballar-ho? ( a nivell imsomni ho estic treballant des de fa molt temps amb medicina natural i química, però ara vaig més enllà).

Nosaltres no tractarem l'insomni. Però possiblement quan facis les paus amb les teves veus (mira el que he dit d'això a la persona que hapreguntat abans de tu) i amb la teva energia (o els centres que et toquin, que, pel que intuiexo és incrementar l'energia i reduir l'afectiu), veuràs com t'importarà un rave si dorms més o menys.

Les possibilitats que es normalitzi el son, s'incrementaran. Però si no es normalitza no t'importarà.

Avui m'he quedat a casa i no estic contenta amb mí perquè jo he dormit 2 hores i una altra persona està fent la feina per mi i el millor de tot és que quan estic a la feina sempre penso que m'encanta el meu treball i el lloc on treballo.

Menos lobos, Caperucita. Si t'encanta el teu treball, posa-t'hi.

Si és el teu torn hi vas. No ho facis per cap altre cosa que per mobilitzar l'energia de forma conscient. I no busquis explicacions o teories: fer i punt.

11

Page 12: BOLETÍN Dudas resueltas

En tot cas, això quedarà clar el dia que fem (en una setmana) el centreenergètic i com reequilibrar-lo.

De moment, crec que dues idees poden quedar clares:1.- No fer cas a les veus que ens diuen coses....2.- Mobilitzar el centre que em toca (possiblement sigui l'energètic enel teu cas).

Mentre t'expliques coses, et despistes del que has de fer; mentre busques causes, t'oblides d'actuar.

Sé que és dur (jo tenia el centre energètic fluix i sé del que parlo) perònomés exercitant-lo creix.

Uf! Espero haver-me explicat!

Hi ha algo al darrere de tot això que no sé veure.

Creo que una excusa para no actuar... venga... ¡acción! Lo verás clarocuando hagamos el centro energético.

Gràcies,

No importa el origen, sino actuar para resolverlo

Buenos días, Daniel,

Buenos días!

voy a hacerte más una consulta que una duda del aula (al menos es lo que me parece). La consulta es a partir de un comentario que un día hiciste referente al ego y que cuando no dormimos es él quien es-tá mandando.

Sí, en general domina gran parte de toda nuestra vida. No la totalidad,12

Page 13: BOLETÍN Dudas resueltas

pero sí gran parte.

De hecho, a menudo también los sueños son expresiones de nuestro ego ... Ya ves: si un error nos domina, lo abarca todo.

Te cuento:

Yo nunca he sido de dormir ni pronto ni con facilidad (esto ya es míodesde siempre). Voy acostumbrarme leer un poco antes de apagar la luz e irme durmiendo porque si cierro el luz directamente sólo doy vueltas.

De acuerdo. Cada persona tiene sus ritmos y rituales para dormir.

Voy haciendo pero hay unos días en especial que se me podemos ha-cer las 5 o las 6 intentando dormirme, tomando algo caliente, vol-viendo a la cama y así pasamos las noches.

De acuerdo.

Pero si no tienes sueño, no vale la pena estar en la cama. Siempre puedes aprovechar para hacer algo extra.

En todo caso, si no duermes porque hay temas que te preocupan sí se-rían de ego. Pero si es porque tienes una biología diferente: aprovechapara hacer cosas sin prisa y sin pausa ... con calma.

Dormir es como la comida, cada persona debe encontrar su punto.

A partir de qué te estoy escuchando me doy cuenta que estas noches tan problemáticas son las que el día siguiente tengo que hacer algo que no puedo decir que no y si lo digo he de alegar problemas de salud y como me diagnosticaron fibromialgia me puedo quedar en casa.

13

Page 14: BOLETÍN Dudas resueltas

Sigue observando.

Posiblemente veas que hay una relación con el no dormir y alguna otra cosa. Por ejemplo, que te quieres castigar a ti misma y buscas es-tar débil el próximo día para que abusen de ti (si es que no sabes de-cir que no).

Observa y sé prudente: si sabes que por entonces no puedes decir queno, vigila para no ponerte en peligro, no vayas a ciertos lugares, evita ciertas compañías ...

Lo digo para romper el círculo.

También me doy cuenta de que no es problema de insomnio y punto.Sobre todo ahora que teletrabajo (para mí es perfecto porque no me muevo de mi núcleo) pero los viernes tengo que ir presencialmente yestoy yo sola en el trabajo, por lo tanto la responsabilidad de abrir, de atender a la gente y de machar es sólo mía.

De acuerdo. ¿Y qué te pasa la noche antes?

Que me pasa los jueves por la noche (al margen de que algún otro día de la semana también me pase pero lo vivo sin todos los pensa-mientos que te paso a continuación)? Qué me digo:

.- ufff! mañana tienes que ir al trabajo. Y si no duermo mañana me encontraré mal. Si sólo duermo 2 o 3 horas mañana no me aguantaréy lo pasaré mal y estaré más nerviosa y me agobiaré en el despacho yse me hará una montaña el desplazamiento para ir y para volver a casa ...

- tengo la obligación de ir porque mañana me toca a mí y estaré sola y no habrá nadie que me pueda sustituir

14

Page 15: BOLETÍN Dudas resueltas

- o peor, si me levanto mal y no encuentro a nadie estará el servicio cerrado por culpa mía y la gente que venga a recoger títulos se que-jará.

- Y ya son las 3/4 y si me tomo algo caliente o pongo música o ...

Como ves mi discurso por la noche es muy florido.

Lo entiendo.

Tiene que ver con mi superego?

Mira, el nombre que le des es indiferente.

El hecho, creo, es que te boicotean porque te cuesta poner ENERGÍA y tomar decisiones, y actuar y ser la responsable.

Tal como lo dices es un tema de energía.

Por lo tanto, para ti será clave el día que (en una semana) trabajamos la energía.

Pero también será clave no hacer caso a las voces y no pelearte con ellas: en la respuesta anterior lo he comentado (por si lo quieres leer).

Puede tener que ver con las creencias que me inculcó mi madre?

Eso no importa. El origen no importa.

15

Page 16: BOLETÍN Dudas resueltas

Lo que importa es lo que pasa: esta es la diferencia entre juzgar y ob-servar.

Te ruego que observes sin juzgar.

Toma nota de lo que pasa y no le busques explicaciones teóricas: es una forma de huir.

Mira lo que pasa y lo que pasa se hará evidente.

Sé que ahora te suena a chino y que te costará. Pero si lo intentas lo irás viendo claro poco a poco.

El querer interpretar es una forma de huir de la observación serena y del actuar.

De pequeña recuerdo que si me movía en la cama (porque yo era una niña movida) podía llegar a pegar y era motivo de discusiones para pat de mi madre y mi abuela y broncas. Por otro lado la canti-nela de mi padre ha sido toda la vida: mira que eres tonto que no fo-tras nada bien.

Lo entiendo.

Pero ahora observa lo que piensas: sólo tú puedes pensar por ti.

Ellos ya no están.

Cómo te cuidas tú? Como te hablas tú?

16

Page 17: BOLETÍN Dudas resueltas

Sólo observa esto.

Como sólo tú puedes pensar (y por tanto sentir) por ti, asume la res-ponsabilidad de lo vivos interiormente.

Y, para hacerlo, lo observas.

Y no busques causas fuera de ti. Sería una forma de culpar, de evitar tu capacidad de hacerte responsable ahora.

Puede tener que ver con algún los centros que hemos empezado a trabajar?

Desde donde podría trabajar esto? (A nivel insomnio lo estoy traba-jando desde hace mucho tiempo con medicina natural y química, pero ahora voy más allá).

Nosotros no trataremos el insomnio. Pero posiblemente cuando hagaslas paces con tus voces (mira lo que he dicho de ello a la persona queha preguntado antes de ti) y con tu energía (o los centros que te to-quen, que, por lo que intuiexo es incrementar la energía y reducir el afectivo), verás como te importará un bledo si duermes más o menos.

Las posibilidades que se normalice el sueño, se incrementarán. Pero sino se normaliza no te importará.

Hoy me he quedado en casa y no estoy contenta conmigo porque yo he dormido 2 horas y otra persona está haciendo mi trabajo y lo me-jor de todo es que cuando estoy en el trabajo siempre pienso que me encanta mi trabajo y el lugar donde trabajo.

Menos lobos, Caperucita. Si te encanta tu trabajo, ponte.

17

Page 18: BOLETÍN Dudas resueltas

Si es tu turno vas. No lo hagas por ninguna otra cosa que para movili-zar la energía de forma consciente. Y no busques explicaciones o teo-rías: hacer y punto.

En todo caso, esto quedará claro el día que hacemos (en una semana) el centro energético y como reequilibrarse el.

De momento, creo que dos ideas pueden quedar claras:

1.- No hacer caso a las voces que nos dicen cosas ....

2.- Movilizar el centro que me toca (posiblemente sea el energético en tu caso).

Mientras te explicas cosas, te despistas lo que tienes que hacer; mien-tras buscas causas, te olvidas de actuar.

Sé que es duro (yo tenía el centro energético flojo y sé de lo que ha-blo) pero sólo ejercitándolo lo haremos crecer, lo desarrollaremos.

Uf! Espero haberme explicado!

Hay algo detrás de todo esto que no sé ver.

Creo que buscar explicaciones sirve para no actuar... ¡evítalo! Actúa!!

gracias,

A ti!

Poca energía y mucha afectividad para despistar...

Hola, Daniel,

¡Hola!

superinteresante el tema de los centros, como siempre.Sí, es muy clarificador y útil!

18

Page 19: BOLETÍN Dudas resueltas

Por todo lo que me has ido comentando y leyendo los boletines de dudas he visto que tengo un centro emcional muy desarrollado y lo tengo que bajar,

Sí, es muy habitual en personas interesadas en el crecimiento interior...

pero veo un gran diferencia en ese centro emocional y no sé si esto és posible:

- centro emocional muy grande para los demás (yo creo que hago el 90% de las cosas que has indicado para hacerlo crecer)De acuerdo. Te sacrificas parar demostrar tu bondad.

- el problema lo veo cuando me lo aplico a mi y entonces el centro lotengo subdesarrollado. Pensé mucho en tu comentario cuando me atacó el perro y yo puse la importancia de mí perra por delante de mi.

Lo entiendo. Tienes que demostrar ser buena. Si sufres eres más buena. Por lo tanto, lo que haces para los demás no te lo das a ti y esote hace ser aún más buena.

Es un rollo, pero suele ser un clásico: nos maltratamos por bondad, salvamos a los demás por bondad.

Un rollo. Pero muy habitual...

:-)

Con la creatividad, (al margen de mi trabajo que ya es de atención a estudiantes) hago flores, pinto y escribo. Yo creo ya nací con la creatividad.

Posiblemente sí.

19

Page 20: BOLETÍN Dudas resueltas

¿He de dejar de hacer estas actividades? porque además escribo cartas de aniversario a gente mayor, soy voluntaria en una libreria solidaria, hago yoga y me he apuntado a un curso de baile.

Me temo que gastas un montón de horas para ser buena...

¿Y cómo vas de energía? ¿Ya eres capaz de decir no? ¿Puedes, con naturalidad, poner límites a los demás en tu vida? ¿Cómo has llevado y llevas ese tema?

Lo digo porque puedes seguir haciendo flores siempre que tengas energía... ¡pero intuyo que las flores son una forma de huir de la energía!

No lo sé.

Solo lo intuyo: míralo. Solo tú puedes verte a ti.

El otro día me compré un saco de boxeo pero de momento lo tengo de decoración :-)))De acuerdo.La próxima semana empezamos con la energía... ¡creo que te irá bien escuchar y aplicarlo!

También tú lo intuyes o no hubieras hecho este comentario, ¿verdad?

Sí que he visto muy claro que el miedo al abandono que siempre me ha acompañado, en estos momentos lo veo como un abandono de mimisma.

Pues justo lo que comento, ¿verdad? Reducir la afectividad hacia afuera y fortalecer la energía...

¿Lo miras?

:-)

20

Page 21: BOLETÍN Dudas resueltas

Hace años desaparecí para que alguien me quisiera y ahora empiezo a darme cuenta.

Je, je, je...

¡Pues bienvenida a la realidad! Verlo te va a ayudar mucho

Lo mismo que sonreir (era algo que últimamente me estaba preguntando ¿por qué le sonries todo el mundo si no te hacen ninguna gracia?

Me alegra que lo veas: sonrisa y amabilidad compulsiva para ser buena y que no te agredan... en lugar de incrementar tu energía y ser auténtica/o, ¿verdad?

Me alegra que lo veas.

Mi otro gran problema es con mi energía que pobrecilla está tan bajita que no soporto ver conflictos ni en las películas. Pero este centro aún no ha llegado.¿Que puedo hacer para trabajar esta dualidad?

Pues espera a la semana que viene y actúa.

Ya lo tienes claro: menos afectividad y más energía.

No busques excusas.

Si lo ves, te toca hacerlo o, lamentablemente, estarás atrapada en este círculo vicioso durante años... ¡y ya sabes lo incómodo y doloroso que es! ¿Verdad?

Pues... acción.

:-)

Un abrazo fuerte,21

Page 22: BOLETÍN Dudas resueltas

¡Gracias!

Por i control (después en castellano)

Hola Daniel!

¡Hola!

Quin gust escoltar-te cada setmana. Cada dia em repeteixo una i unaaltra vegada una frase que ens vas dir el primer dia de classe: els continguts que anem tractant actuen com una pluja fina, sembla que no et mullis, però al final quedes xop.

Sí! I és així!

Porto dies pensant sobre un fet que he detectat en mi mateixa mitjançant l'autoobservació.

Crec que sóc una persona controladora i les coses que surten del meu abast em sobrepasen i em generen ansietat.

Ho entenc. El deixar-te anar i el saber que tens les habilitats i l'energiasuficient com per viure-ho sense problemes, oi?

El control en molts àmbits: estar dalt d'una avió, la mort, el sexe, la feina, el començar una relació... Fins i tot, petites coses com que maim'he emborratxat per por de perdre el control.

Ho entenc.

Por.

Parles de por, oi?

22

Page 23: BOLETÍN Dudas resueltas

És por perquè creus que explotaries? (seria un tema de massa energia)És por perquè creus que no podries amb el que fas (seria un tema de poca energia)És por a sentir i a obrir-te (barreja d'afectivitat i de seguretat energètica?)

Observa-ho i segur que ho aniràs veient.

Igualment, no pateixis: les medecines més útils per a tu, aniran apareixen i et cridaran.

Tanmateix em defineixo com que sóc una cagada amb empenta... Ja que malgrat tingui tantes pors, aquestes no m'impedeixen fer i gaudir.

Perfecte. Ara ja ho has dit: por.

I quèn passaria si fessis?Què passaria si perdessis el control? Violaries algú? Ho enviaries tot a la merda? Marxaries?Què passaria?

Crec que és útil mirar-ho...

Ho pots intentar?

Em plantejava si aquesta por de perdre el control... Va dins del centre energètic.

En el 90% dels casos sí!

Podria ser?

Sí, normalment sí.

És que després hi ha molts altres ítems d'aquest centre que me'ls veigprou estables.

23

Page 24: BOLETÍN Dudas resueltas

Mira l'origen intentant descobrir què passaria si et descontroles... i, segurament, això et donarà una pista ben clara.

Ho pots intentar?

Moltíssimes gràcies, Daniel, per endavant.

A tu!

Miedo y control (en castellano)

Hola Daniel!

¡Hola!

Qué gusto escucharte cada semana. Cada día me repito una y otra vez una frase que nos dijiste el primer día de clase: los contenidos que va-mos tratando actúan como una lluvia fina, parece que no te mojes, pero al final quedas empapado.

Sí! Y es así!

Llevo días pensando sobre un hecho que he detectado en mí misma me-diante la autoobservación.

Creo que soy una persona controladora y las cosas que salen de mi al-cance me sobrepasan y me generan ansiedad.

Lo entiendo. El soltarte y el saber que tienes las habilidades y la energía su-ficiente como para vivir sin problemas, ¿verdad?

24

Page 25: BOLETÍN Dudas resueltas

El control en muchos ámbitos: estar arriba de una avión, la muerte, el sexo, el trabajo, el empezar una relación ... Incluso, pequeñas cosas como que nunca me he emborrachado por miedo a perder el control.

Lo entiendo.

Miedo.

Hablas de miedo, ¿verdad?

Es miedo porque crees que explota? (Sería un tema de demasiada energía)

Es miedo porque crees que no podrías con lo que haces (sería un tema de poca energía)

Es miedo a sentir y a abrirte? (mezcla de afectividad y de seguridad energé-tica?)

Obsérvalo y seguro que lo irás viendo.

Igualmente, no sufras: las medicinas más útiles para ti, irán apareciendo y te llamarán.

Sin embargo me defino como soy una cagada con empuje ... Ya que aunque tenga tantos miedos, éstas no me impiden hacer y disfrutar.

Perfecto. Ahora ya lo has dicho: miedo.

Y caen pasaría si hicieras?

¿Qué pasaría si perdieras el control? Violento alguien? Lo envía todo a la mierda? Irías?

¿Qué pasaría?

25

Page 26: BOLETÍN Dudas resueltas

Creo que es útil mirarlo ...

Lo puedes intentar?

Me planteaba si este miedo de perder el control ... Va dentro del centroenergético.

En el 90% de los casos sí!

Podría ser?

Sí, normalmente sí.

Es que después hay muchos otros ítems de este centro que me veo bas-tante estables.

Mira el origen intentando descubrir qué pasaría si te descontrol ... y, segu-ramente, esto te dará una pista muy clara.

Lo puedes intentar?

Muchísimas gracias, Daniel, de antemano.

A ti!

26

Page 27: BOLETÍN Dudas resueltas

El deseo de sentir la conciencia no es de la conciencia... ¡es del ego!

Muy buenos días !!!

¡Hola!

Quería consultar el tema de observarte desde la conciencia, ya que cuando me observo desde fuera, creo que en realidad es una inven-ción de mi ego, que no puedo observar mi ego desde fuera, que en realidad se un montaje mental que yo me hago.

Mira, aquí hay diversos niveles de profundidad.

Irás profundizando a medida que habites, de forma continuada, en tu nivel actual.

De entrada te propongo una forma de saber si estás observando desdeel ego o no: si juzgas es ego. Si, simplemente, tomas nota es testigo, es conciencia.

¿Te ayuda?

Con el tiempo verás que ese espacio de aceptación y observación, eseTestigo que es la conciencia, se irá haciendo más y más profundo

Pero partir de ese punto actual: que no sea juicio es más que suficien-te.

¿Y si te asalta la idea que puedes ser un juicio o un montaje del ego? No le des importancia y observa, de inmediato, ese pensamiento que juzga sin acusarlo.

¿Te sirve lo que estoy sugiriendo?

Me siento dominado por la mecanicidad de mi ego, veo mis compor-tamientos una vez ya han sucedido, entonces me doy cuenta que ac-

27

Page 28: BOLETÍN Dudas resueltas

túo sin ser consciente de la respuesta que estoy dando, que he perdi-do los nervios por ejemplo con unos estímulos que cada vez me lle-van a la misma situación.

Pues que ese observar (aunque sea a posteriori) que sea para enten-der, para ver. Sin juzgar. Te servirà igual.

¿De acuerdo?

No me siento conectado con mi conciencia o con mi espíritu.

Pues no te obligues a ello.

Observa la voz que te dice que tienes que sentir esa conexión.

No te identifiques con ella. Simplemente, obsérvala.

A medida que lo hagas, esas voces perderán fuerza y tu conciencia se hará fuerte.

Ahora estás en un bucle: has confundido esas voces que te piden que sientas la conciencia o tu espirítu como voces sabias, como voces quete ayudan... ¡pero no lo son! Son parte del ego-ideal.

No les hagas caso, obsérvalas y tu conciencia (tu verdadero yo, el Testigo que somos) irá surgiendo lentamente, fortalecido por la ausen-cia de juicio.

¡Pero deja de confundir esas voces con lo espiritual! Son ego disfraza-do de santito...

Ojalá me esté explicando suficientemente claro...

Entiendo muy bien las clases, pero luego me cuesta explicarlo con mis palabras,

No te obligues a aplicarlo.

Lo intentas y te permites fallar.

28

Page 29: BOLETÍN Dudas resueltas

Cuando una voz te critique o te anime: la observas. ¡Es el ego disfra-zado de ego-idea -criticándote- o el ego.-ideal animándonte a ser san-to/a !

y me cuesta la parte práctica, la observación,

Lo entiendo.

Si renuncias a tener éxito te saldrá mejor.

Da igual que lo hagas bien o mal.

Solo toma nota de lo que ocurre... ¡incluidas las voces que te dicen que deberías hacerlo mejor!

Creo que esto calmará tu mente mucho y podrás irte viviendo como ese espacio que no lucha contra nada.

el ejercicio del lavabo.

No pidas nada especial.

Pero incluye tu cuerpo físico (y si quiereso todo tu alrededor, como un palmo o más alrededor de tu cuerpo) dentro de tu atención.

Es decir, ahora mismo percibe tu cuerpo mientras lees esto.

Y percibe el lugar donde comprendes estas letras.

No te pido que hagas nada especial, solo que intentes percibirte a ti mientras lees.

Lo repito: percibirte a ti, mientras ahora lees.

¿Puedes intentarlo?

No necesitas tener éxito.

Pero resulta sencillo: incluirte en tu atención.

La atención puede estar toda hacia afuera o puede incluirte a ti mien-tras también incluye el resto.

29

Page 30: BOLETÍN Dudas resueltas

¿Lo intentas?

No te exijas resultados: eso sería del hago.

Hazlo.

Da igual lo que ocurra.

¿Lo pruebas ahora mismo?

Es como si mi ego ideal que me ha llevado al curso para mejorar no me dejara trascender más allá, no me siento conectado con mi esen-cia.

Y la exigencia de conectar con tu esencia es del ego-ideal.

Obsérvala y no le hagas caso.

Poco a poco, irás profundizando en ti.

Mientras lo confundas con "la conciencia que me ayuda para que me enfoque en lo que me cuesta" no avanzarás.

¡Ojalá me esté explicando!

El curso me está ayudando a comprender el mundo y comprender mis comportamientos y no culparme, ni buscar culpables, y entenderque todos somos uno.

¡Exacto: a observar!

Incluye ahora a esta voz que, hasta ahora, has confundido con la "bondadosa conciencia ayudándote!.

¿Lo intentas?

Tengo el centro energético anoréxico (me veo reflejado en unos cuantos puntos),

De acuerdo.

30

Page 31: BOLETÍN Dudas resueltas

ya que me cuesta decir no, huyo de los enfrentamientos, me cuesta ser asertivo, es como si el nivel intelectual no puedo pasar a la prác-tica, a fluir con la vida. Me repito el de lluvia fina, pero mi ego no me deja mojarme o ser consciente.

Ojalá lo que te he dicho te sea útil....

Paso a paso. Sin prisa.

Curiosamente, cuando no nos exigimos avanzamos más ligeros...

Bueno, no sé si me he explicado, he querido poner en líneas mis pen-samientos por sí con el feedback me realimentado.

Gracias de antemano.

Ojalá te haya entendido y, de alguna manera, dado un hilo del que ti-rar... sin prisa...

Salud y alegría.

Gràcies per la manera de divulgar i conectar.

Gracias a ti

Para qué haces la cosas: eso da fuerza para adaptarnos...

Hola Daniel,

¡Hola!

En referencia a las herramientas del amor, me está generando muchas dudas y una sensación de que “lo hago todo mal”.

31

Page 32: BOLETÍN Dudas resueltas

Te ruego que no hagas caso a esa sensación.

Simplemente, intenta hacerlo bien y, si una crítica surge hacia ti en tu interior: obsérvala. ¡El ego-ideal está haciendo de las suyas disfrazado de conciencia tal como decía a la persona de la duda anterior!

Ya sé que esto me lo dice el ego

¡Sí!

y es una exageración,

¡Por supuesto! Y si no luchas contra ello, se irá disolviendo.

pero es lo primero que me viene a la cabeza. Es decir, a veces, ante situaciones conflictivas analizo que dirían en esa situación las herramientas del amor, y parece ser que mayoritariamente me equivoco. Y supongo que es así porque sinó no habría sufrimiento.

¡Qué maravilla que te equivoques y te des cuenta! ¡Así puedes seguir aprendiendo y avanzando!

No hay ningún problema en equivocarse y verlo.

Al contrario, el problema sería no verlo.

Naturalmente, en tu caso, lo existe otro problema (que, por suerte, ya ves: dar crédito a la voz que te dice que no deberías equivocarte).

No le hagas caso.

No luches contra ella.

Pero repítete que es una suerte equivocarte y darte cuenta.

Lo que diga la voz no importa. Pero no le hagas caso.

¿Podrías intentarlo?

Resulta sorprendente cuando esto se hace y, sin darnos cuenta, la lucha empieza a reducirse.

Resulta sorprendente cómo se reduce la fricción o sufrimiento interior cuando no quiero luchar contra él...

Te animo a hacerlo.

32

Page 33: BOLETÍN Dudas resueltas

No tienes que tener éxito.

Es más, te animo a intentarlo y fracasas y, a pesar de ello, no dar importancia al fracaso....

¿Te atreves?

¿Puedes fracasar 3 o 4 veces hoy y no darle importancia?

Te animo a hacerlo. Te irá muy bien.

Verás como "desinflama" al ego...

:-)

Por ejemplo, la segunda herramienta del amor “Adaptarse”. ¿Adaptarse implica aceptar un montón de cosas que nos disgustan?

Bueno, solo significa que tienes que actuar para cambiar lo que se puede cambiar (y hacerlo sin luchar, sino para aportar) y puedes aprovechar para flexibilizarte en lo que te disgusta.

No tienes que adaptarte a todo.

Yo no me adapto a tener un calcetín roto: lo coso y me lo pongo de nuevo. Pero si no tengo hilo y aguja, pues no me peleo con el agujero.

¿Te sirve?

No te pido que seas un/a mártir. Sino que respondas a la vida con sabiduría: adaptarte allí donde no se puede cambiar.

Te pongo un ejemplo concreto. Mi pareja tiene dos hijos, de 6 i 12 años, y yo uno de 6 años. No vivimos juntos, pero cada 15 días, nos juntamos con los tres niños el fin de semana.

De acuerdo.

Lo haces por ti? ¿Lo haces por ellos? ¿Lo haces para que te diviertan? ¿lo haces para que sean felices y tengan experiencias enriquecedoras?

¿Para qué lo haces?

33

Page 34: BOLETÍN Dudas resueltas

Si lo sabes, podrás decidir qué hacer si las cosas no salen como quieres...

Los niños se lo pasan bien juntos,

¡Genial!

Y tú ¿lo haces para eso? ¿o para otra cosa?

pero a mi últimamente me cuesta esta convivencia de fin de semana.

Quizás has olvidado el motivo por el cual lo haces y te lo tomas como una obligación y no como una decisión que has tomado por algún motivo importante.

¿Te sirve lo que estoy diciendo?

Su hija de 12 años se queja continuamente por casi todo: por la comida, por lo que hacemos, por lo que no hacemos y, por supuesto,lo que hace su madre es mucho mejor.

Normal: entra en la adolescencia y busca separarse del entorno para tener su propia personalidad. Lo hará con mayor o menor habilidad, pero supongo que hace eso.

En todo caso, ¿para qué haces estos encuentros tú? ¿Tu pareja los hace con la misma intención?

¿Tienes claro el motivo?

Lo digo porque eso nos ayuda a vivir las dificultades con mayor conciencia y sabemos el motivo por el cual nos adaptamos, pero también tenemos un criterio para decir "basta" si va en contra de nuestra motivación para actuar.

¿Te sirve lo que te digo?

¿O usas los encuentros para reafirmar tu bondad como madre y, claro,si te llevan la contraria ya no te gusta?

Échale un vistazo.

¿De acuerdo?

34

Page 35: BOLETÍN Dudas resueltas

¿Cómo te adaptas a una situación así? Porque intento pensar en las cosas positivas, pero no me sirve. También he intentado hacerles la comida que a ellos les gusta, pero igualmente hay quejas. Siempre hay quejas.

Claro. Ellos están uniéndose contra algo y es su papel, ya sabes "contra Franco vivíamos mejor".

¿Qué quieres aportar tu al hacer estos encuentros?

¿Cómo se lo quieres aportar?

¿Puedes adaptarte a sus ritmos?

Así que lo único que falta probar sería no quedar. Pero el libro dice que si marchas sin estar en paz eso es huir.

Efectivamente. Lo ves, ¿verdad?

Y yo marcho porque no soporto sus quejas, no porque esté en paz. Así que ando un poco perdida.

Quizás si encuentras el motivo para los encuentros podrás manejar mejor los contratiempos y preguntarte cómo actuar para que los encuentros ayuden a lo que tú quieres.

Muchas veces, mientras no lo tenemos claro, simplemente esperamos no tener problemas. Pero en la vida siempre hay dificultades... ¡o al menos en la mía! ¡Y creo que no soy el único! ¿Verdad?

:-)

También soy consciente que es mi punto de vista, porque otras personas me han dicho que es sólo un fin de semana cada 15 días, que no es tanto. Pero eso no me sirve, porque mi cabeza ya está pensando los días antes que viene el fin de semana y que la niña se quejará. Y los días de después, que vaya fin de semana.

35

Page 36: BOLETÍN Dudas resueltas

Lo entiendo.

Ojalá lo que te he dicho te sirva...

Muchas gracias por tu tiempo.

Un abrazo.

¡También para ti!

36