Baziren behin bi ume, Gotio eta Narmil deitzen zirenak. Bere ama hil zen eta aita beste emakume batekin ezkondu zen.

Emakumea oso gaiztoa zen. Gau batean umeak emakumeari entzun zioten basora bidaliko zituztela bertan galtzeko.

Goizean amaordeak Gotio eta Narmil basora bidali zituen.

Orduan kalera joan ziren eta harriak hartu zituzten. Baina umeek bidean harriak ipini zituzten ez galtzeko eta basora joan ziren.

Amaordeak esan zien basoan egurra biltzeko. Baina aita oso triste geratu zen Gotiok eta Narmilek ezin izango zutelako etxera bueltatu eta ez zituelako gehiago ikusiko.

Gaua heldu zen eta bi umeak harrien atzetik joan ziren etxera bueltatu arte. Aita asko poztu zen bere umeak ikustean.

Hurrengo goizean Gotio eta Narmil berriro basora joan ziren eta Gotiok ogi puskak bota zituen bidetik. Gurasoak etxera joan zirenean umeak ez zeuden eta aita tristatu egin zen. Gaua heldu zen eta umeak basoan lo geratu ziren, txoriek ogi apurrak jan zituztelako eta orduan ez zekitelako etxerako bidea.

Goizean goiz esnatu zirenean etxerako bidea bilatzea erabaki zuten eta bat-batean gozokizko etxe bat ikusi zuten. Gose zirenez harantz joan ziren jatera.

Etxean sorgin bat bizi zen eta umeak ikusi zituenean esan zien :-Sartu!, Sartu!

Sartu ziren eta sorginak Gotio kaiola batean sartu zuen eta Narmil etxeko lanak egiten jarri zuen. Sorgiak beti Gotioren atzamarra begiratzen zuen, Gotio gizen-gizen zegoenean hil eta ondoren jateko. Baina Gotiok beti hezur bat erakusten zion argal zegoela erakusteko eta sorginak bera ez hiltzeko.

Egun batean ordea, sorgina asper-asper eginda zegoenez Gotioren atzamarra argala ikusteaz, sua piztea erabaki zuen umea jateko. Orduan Narmilek sorgina sutara bultzatu zuen eta Gotiok eta Narmilek sorginaren altxorra hartu eta etxera joan ziren.

Dagoeneko Gotio eta Narmilen amaordea hilda zegoen eta aita izugarri poztu zen bere bi umeak ikusteaz. Handik aurrera oso pozik eta diru arazorik gabe bizi izan ziren hirurak elkarrekin.

Hala bazan ala ez bazan sar dadila kalabazan eta atera dadila sestaoko plazan.